De oorlog van Adriaan
Gaston Van Camp
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Abimo, 2002 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : CAMP |
31/12/2003
Harry van de achterbuurt is een herwerkte uitgave van Ik ben Harry van de achterbuurt, in 1976 verschenen in de spraakmakende 'gele reeks' van Lannoo. Het boek deed in die tijd veel stof opwaaien, vooral omwille van de openheid waarmee over seks gesproken werd. De kritische Eric Hulsens prees het omdat het brak met de braafheid van het Vlaamse jeugdboek maar Tijl uit de 'Gazet van Antwerpen' noemde het "pornografie op de huid van een jongere geschreven". Hij had het vooral tegen de masturbatiescène: "Mijn pik stond helemaal overeind. Hij stond gespannen als een opgeblazen ballon. [...] Ik probeerde nog eens om mij ertegen te verzetten. Te laat, de warmte gulpte trillend door mijn onderbuik en na korte tijd spoot het warme vocht schokkend te voorschijn. Ik voelde me moe en op een vreemde manier tevreden. Maar niet gelukkig." Over zo'n expliciete beschrijving zullen nog weinig critici vallen, nu valt vooral de zwakke, bijna lachwekkende verwoording op.
Ongetwijfeld heeft het boek in die tijd een functie gehad. Nu ik het opnieuw lees, stuit ik op de beperkingen ervan. Het verhaal is aan de magere kant. Omdat zijn ouders niet voor hem kunnen zorgen -- zijn vader zit in de gevangenis en zijn moeder houdt een café -- groeit Harry op bij zijn tante Mena of kortweg Tameen, een volkse vrouw die kampioen is in schelden. Harry krijgt het moeilijk als ze hem naar de grote school in de stad stuurt. Hij vervreemdt van zijn vroegere vrienden maar krijgt er wel een nieuwe bij, de zwaar zieke Ben die in een rolstoel zit. Hij wordt verliefd op Bens zus maar dat levert niet veel op want ze verhuizen. De centrale vragen 'wie ben ik en wat wil ik' leveren in het korte bestek van dit verhaal een oppervlakkige zoektocht op. Dat blijven ook de typeringen van de nevenpersonages zoals Annelies of de klassenleraar Boske. Sommige figuren komen niet boven de clichés uit zoals de directeur, het vervelende wicht dat ervoor zorgt dat hij niet alleen met Annelies kan zijn of het verwende rijkeluiszoontje Tuur. De stijl is expliciet en bevat veel jongerentaal als 'keinijg' of 'keigaaf' wat soms nogal gechargeerd klinkt. Hierdoor mist ze ook de suggestieve kracht om een volkse figuur als Tameen groots te maken.
De herwerking bleef in hoofdzaak beperkt tot de jongerentaal en culturele verwijzingen: de bank heet nu Fortis, natuurlijk wordt er betaald in euro's en Ben krijgt als cadeautje Vallen, het boek van Anne Provoost. [Jan Van Coillie]
Fred Koekoek
Harry is 14 jaar en groeit op bij zijn tante die woont in een achterbuurt (letterlijk en figuurlijk). Hij weet zich met steun van zijn tante (moeder is aan de drank en vader in de gevangenis) te ontworstelen uit dit milieu. Dit doet hij door naar een goede school te gaan en zich langzaam aan te ontrekken aan zijn vrienden die de criminele kant op gaan. Het taalgebruik is beeldend en maakt gebruik van moderne jongerenuitdrukkingen. Zowel de technische als de inhoudelijke leesbaarheid zijn goed afgestemd op jongeren vanaf ongeveer 12 jaar. Naast een foto van "Harry" op de voorplat zijn er geen illustraties. Het is een makkelijk lezend verhaal met een boodschap (hoe je te ontworstelen aan een slecht milieu). Lezers van Carry Slee zullen zeker veel plezier beleven bij het lezen van dit boek. Gemoderniseerde heruitgave van een boek dat oorspronkelijk verscheen in 1976, maar nog heel actueel blijkt.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.