Het witte hart
Stephen L. Carter
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
De Bezige Bij, 2002 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : CART |
31/12/2002
De gepensioneerde zwarte rechter Oliver Garland, de keizer uit de titel, is dood. Nogal wat mensen zijn geïnteresserd in "de regelingen" die hij achtergelaten zou hebben. Zijn zoon Talcott, een hoogleraar Recht, lijkt de enige te zijn die de raadsels kan oplossen. Dit had het begin kunnen zijn van een spannend verhaal. Stephen Carter kan of wil dat echter niet vertellen. De zoektocht naar de oplossingen is nodeloos complex en de oplossingen zelf zijn vaak vergezocht. Stephen Carter maakt er een intellectualistisch spel van. De keizer was geobsedeerd door het componeren van schaakproblemen. De "dubbele excelsior" zou kunnen leiden naar de ontknoping. Wanneer de plot helemaal vast komt te lopen, grijpt de schrijver naar de semiotiek om een uitweg te vinden. Een misleidend spoor is te wijten aan het feit dat "de hele forensische wetenschap gebaseerd (is) op een klassieke cognitieve misvatting: het onvermogen om een onderscheid te maken tussen de betekenaar en de betekende". Het is duidelijk dat de verhaallijn die als een (slechte) thriller gelezen kan worden niet datgene is wat Stephen Carter echt interesseert. Het opzet van zijn boek is veel pretentieuzer: hij wilde een grote Amerikaanse roman schrijven. Daarom is De Keizer van Ocean Park net zo spannend als een soap. De roman bevat geen stilistische hoogstandjes. Stephen Carter schrijft rechttoe rechtaan maar niet efficiënt. Herhaaldelijk gaat hij zich te buiten aan uitweidingen. Om spanning aan te brengen grijpt hij naar trucs zoals het eindigen van hoofdstukken met 'cliffhangers'. Als verteller springt hij vreemd om met de tijd. Een wandeling door het faculteitsgebouw is zeer gedetailleerd weergegeven terwijl even later een hele hoop gebeurtenissen worden doorgenomen in de stijl van de korte samenvatting van wat vooraf ging bij het begin van een soap op televisie. De thriller is enkel gebruikt als kapstok om enkele hete hangijzers van de Amerikaanse samenleving aan te kaarten. Stephen Carter schenkt veel aandacht aan het doodbloedende huwelijk van Talcott en zijn vrouw Kimberley, die haar carrière op de eerste plaats stelt. Kimberley staat symbool voor het verval van gezinswaarden in het hedendaagse Amerika. Een cruciale rol speelt het geloof. Kimberley gaat niet naar de kerk, terwijl Talcott voor advies gaat aankloppen bij de priesters. De christelijk geïnspireerde schrijver laat in zijn boek de zoon lijden voor de zonden van de vader. Een ander aandachtspunt is die typische Amerikaanse ziekte: paranoia. "Ik heb het gevoel dat alle anderen cruciale kennis met elkaar delen die mij is onthouden", denkt Talcott. Het is allemaal niet erg origineel, maar ten slotte weet Stephen Carter (zelf een zwarte hoogleraar Recht) toch de vinger te leggen op een zere plek in de Amerikaanse samenleving: de vijandigheid tussen upperclass blanken en zwarten of, zoals hij dat in de roman noemt, tussen "de blankere natie" en "de donkerder natie". Hier lijkt het de schrijver uiteindelijk om te doen te zijn. Wat hij hierover schrijft (in een mix van semiotische bedenkingen, politieke filosofie, theologie en juridische spitsvondigheden) behoort tot het beste van wat dit boek te bieden heeft. [Rudi Meulemans]
J.A. Dautzenberg
In dit romandebuut lopen als het ware drie genres door elkaar. Allereerst is het een thriller, gezien de plot over een zwarte hoogleraar rechten, die probeert een familiegeheim te ontraadselen waar ook anderen achter willen komen. Tevens is het bedoeld als een serieuze literaire roman, gezien de grote plaats die ingenomen wordt door de sociale, raciale en politieke verhoudingen die op de achtergrond van de plot een belangrijke rol spelen. En het is opgezet als een lekker ouderwets kroniekachtig 'leesboek', gezien de grote uitweidingen in de intrige (en de daarbij behorende omvang van ruim zevenhonderd bladzijden). Deze drie romantypen zitten elkaar een beetje in de weg: door de omvang en de uitweidingen verslapt de spanning van het thrillerelement, de uitvoerige en soms ook wel theoretische aandacht voor de sociale enz. achtergronden past niet bij een 'leesboek'. Hoewel het geheel heel lezenswaardig is en ook redelijk spannend, doet het toch een beetje kunstmatig aan, net als de hele hype die in Amerika rond het boek gecreëerd is met tv-optredens van de auteur, talloze kranteninterviews, aanbevelingen van een geheid bestsellerschrijver als John Grisham, etc. Wordt verfilmd. Kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.