Hora incerta : gedichten
Jan Eijkelboom
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
De Arbeiderspers, cop. 2002 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : NEDE 876 EIJK |
31/12/2002
Sedert J. Eijkelboom op latere leeftijd debuteerde met Wat blijft komt nooit terug (1979), schreef hij een niet onbelangrijk poëtisch oeuvre bij elkaar. Precies daarom was het een uitstekend idee om, ter gelegenheid van de vijfenzeventigste verjaardag van de dichter, zijn verzamelde poëzie uit te geven. Jammer is wel dat elke omkadering en iedere verantwoording van deze tekstkeuze ontbreekt; dat maakt van deze uitgave wetenschappelijk een minder geslaagde onderneming. Hoe dan ook zullen heel wat lezers blij zijn met deze heruitgave, aangezien de vroegere poëzie van Eijkelboom reeds geruime tijd onvindbaar bleek. Wie Tot zo ver leest, wordt vooral getroffen door de eigen toon van de dichter. Eerder dan door zijn (in hoofdzaak romantisch geïnspireerde) thematiek weet Eijkelboom, reeds vanaf zijn eerste verzen, te boeien door een vertellende, haast meditatieve en bijwijlen melancholische toon. Je ziet als lezer wat er plaatsvindt, hoe de dichter observeert en wat hij waarneemt, interpreteert door het te plaatsen in zijn relativerende visie op de dingen en het leven. Boeiend daarbij is beslist de wijze waarop de dichter subtiel maar briljant verleden en heden in elkaar laat overvloeien; het gebruik van technische elementen als strofebouw en enjambementen draagt alleszins bij tot het succes van deze lyriek. Kortom, Eijkelboom schrijft een lyriek die aan de ene kant bijzonder toegankelijk en herkenbaar oogt en aan de andere kant intrigerend blijft, ook bij een zoveelste herlezing. [Dirk De Geest]
Hans Groenewegen
Na een diepe persoonlijke crisis op zijn vijftigste begon J. Eijkelboom (1926) serieus poëzie te schrijven. Na vijfentwintig jaar zijn nu de meeste gedichten uit zijn zeven bundels bijeengebracht. Mindere gedichten en zijn vertalingen liet de dichter weg. Eijkelboom toont zich in deze verzamelbundel de melancholisch-anekdotische dichter par excellence. De stof put hij uit eigen leven: streng protestantse jeugd, overgang naar een ruimere religiositeit, soldaat in de koloniale oorlogen in Indië, het gevecht met 'Koning Alcohol', liefde, kinderen. Zijn grote visualiteit maakt de natuur tot de dankbare drager van zijn metaforen. Voelbaar is het streven tegen het verloop van tijd, in de vervulling van het nu te leven. Vergeefs, met melancholie als resultaat. Eijkelboom transformeert zijn levensthema's in heldere, geraffineerde verzen. De mooie, en beheerste muzikale structuren verhinderen dat men eenvoud met simpelheid verwart.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.