Meisje in hyacintblauw
Susan Vreeland
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
BZZTôH, 2002 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : VREE |
31/12/2002
Over het leven van de Italiaanse barokschilderes Artemisia Gentileschi (1590-1642) zijn de laatste jaren in het Nederlandse taalgebied vijf vertalingen verschenen. Ze leggen allemaal een verschillend accent en dat kan omdat over het leven van de kunstenares slechts een paar cruciale feiten gekend zijn. Het zijn de (vrouwelijke) auteurs die dat leven tot hun eigen verhaal maken, het duiden als een standpunt van hun eigen problematiek. Alexandra Lapierre (Artemisia: passie en kwelling van een schilderes -- Li 2000, p. 26) bv. werkt dat leven uit in een zeer gedocumenteerd historisch kader en gebruikt daarvoor contemporaine documenten. Het nadeel is dat ze nogal uitleggerig klinkt en dat haar taal stroef is. Susan Vreeland gaat de feministische toer op. Ze werkt niet historiserend maar vertelt een verhaal voor vandaag, genre 'waar gebeurd'. Ze wil een rolmodel schrijven voor de hedendaagse vrouw. In haar interpretatie staat de verkrachting door een vriend van de vader centraal. Dat is de motor van haar leven en haar kunst. Haar meesterwerk is dan ook 'Judith onthoofdt Holofernes'. Het bewijs dat een vrouw wraak kan koesteren en de daad bij het woord kan voegen. De verkrachting speelde een zelfde rol in het boek Artemisia: een vrouw (Bibnet) van Rauda Jamis en ook hier stond de 'Judith' centraal.
Vreeland beschrijft het conflict tussen de vrouw als echtgenote en als kunstenares. Bovendien is haar man ook schilder maar niet zo gerenommeerd als zij en dat wekt jaloezie op. Naast de verkrachting is het tweede leidmotief het verraad van haar vader. Omdat ze onteerd was, bracht zij zijn carrière in gevaar en hij heeft -- tegen zijn eigen dochter in -- de verdediging van de verkrachter op zich genomen. De roman eindigt ook met de dood van haar vader: Artemisia aanvaardt het leven zoals het gelopen is en erkent dat haar tegenslagen ook een waarde hadden. Ze beseft dat niet alleen haar vader maar ook zijzelf mensen gekwetst heeft omwille van de kunst. Deze roman verhaalt niets over haar jeugd (familieleden die in andere romans vermeld worden, blijven hier dan ook onbesproken). Ook de waarde van haar vader en zijn vriend komen te weinig uit de verf. Het verhaal is geconcentreerd op de schilderes die een traumatisch feit moet verwerken. Het is een beschrijving van een heldin.
De roman is vlot geschreven maar bevat ook veel dode momenten. Sommige passages zijn ongeloofwaardig: te oppervlakkig geschreven, te hedendaags, te geconstrueerd. [Johan Velter]
H.J.H. Hessels
Rond 1611 vertrekt de jonge Italiaanse schilderes Artemisia Gentileschi (1593-1652) na een proces en een in de haast gearrangeerd huwelijk met haar echtgenoot vanuit Rome naar Florence. Ze groeit uit tot een begenadigd kunstenares en wordt opgenomen in de Accademia dell'Arte, hetgeen het einde van haar huwelijk betekent, waarna ze zich met nog meer hartstocht op de kunst stort. Een knap gecomponeerde historische roman, waarin de auteur met kennis van zaken zowel de kunstschatten in diverse Italiaanse steden als de voor die tijd representatieve personen beschrijft en een prachtig portret tekent van de unieke kunstenares die een verfijnd caravaggisme vertegenwoordigt (realisme en scherpe contrasten tussen licht en donker). Een meesterwerkje. Donker omslag met witte en gele belettering en een afbeelding van haar Maria Magdalena; kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.