Quick quick slow : de beste dansverhalen
Saskia Van der Valk
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Veen, 2002 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : VALK |
31/12/2002
Op 11 februari landt de auteur in Bombay en gaat ze op weg naar Meenakuppam, een vissersdorpje aan de Indiase kust waar ze vier jaar geleden wetenschappelijk onderzoek deed in een vissersgemeenschap. Haar tocht met trein en bus dwars door India wakkert haar liefde voor het land en haar afschuw voor de sociale mistoestanden aan. Onderweg vertelt ze haar verhaal, puttend uit de herinneringen aan haar verblijf in het huis met de blauwe poort. Ze huurde er een kamertje van Meera, moeder van twee zoontjes, Martin Luther King en Nelson Mandela. Verder wonen in het huis de naïeve en tegelijk onbeschaamde Boun, de mooie en innemende Shalini en de ijdele Prakash. Meera is de bazin, altijd druk bezig op het visserijkantoor waar ze werkt in afwachting van de terugkomst van haar onverklaarbaar afwezige echtgenoot. Shalini is een juf op het dorpsschooltje, heel geliefd bij de kinderen. Boun houdt het huis schoon, wast, strijkt en kookt, overigens met matig succes, ze heeft een liefje en zal zonder bruidsschat vermoedelijk nooit een man vinden. Prakash werd ingehuurd als tolk bij het onderzoek, alhoewel hij geen eerste keuze was, maar zonder hem is communicatie met de vissers onmogelijk. In het begin is het wat moeilijk om greep te krijgen op het verhaal en zijn personages, maar door de kleurrijke voorstellingen leer je ze goed te onderscheiden. Het boek spreekt meer de zintuigen aan dan het logisch verstand. Je ziet de bedelende leprozen zitten naast de allerrijksten met zaktelefoon en schootcomputer. De auteur noemt de verschillende culturen en leefgemeenschappen ook zelden bij hun naam, maar spreekt liever van regenland, duizendwonderland, onderwaterland of morgen morgenland. Het boek ontleent zijn titel aan het feit dat in India negen meisjes op tien jongens volwassen worden: "meisjes moeten veel harder werken dan hun broertjes en krijgen als dank aantoonbaar minder calorieën te eten, en dat tiende meisje kan daar niet tegen en sterft aan verwaarlozing, mishandeling en ondervoeding". Een vrolijk en met vaart verteld verhaal, gekruid met korte, kritische overpeinzingen. Lectuur met een body. [Dirk Magerman]
B.C. Meulenbeld
Debuutroman van de Nederlandse schrijfster (1960); eerder verschenen de verhalenbundels 'Nachtlichaam' en 'Wolfsgebroed'. Hoofdpersoon is een jonge Nederlandse die in een Zuid-Indiaas kustdorpje onderzoek doet op visserijgebied. Tegen de achtergrond van het dorp met al zijn sociale gelaagdheid en zijn diverse maar in hun diversiteit tegenover de buitenwereld verenigde bewoners speelt de roman. De Nederlandse woont tijdens haar onderzoek in een huis met drie Indiase vrouwen. Ze delen hun levens. Als een constante lopen door hun levens verlangen, liefde, verliefdheid en het vrouw-zijn, dat in India enerzijds een vorm van berusting en ondergeschiktheid is, anderzijds zijn minuscule vreugdes kent. Vier jaar later keert zij terug naar India voor een rondreis, alleen. Ze wordt naar het dorpje gezogen maar deinst terug voor het contact met de bewoners en bekenden en de confrontatie met haar -deels amoureuze- gevoelens van weleer. Geschreven in een suggestieve stijl met humor en milde ironie. De bekende mix van verwondering en bewondering, afkeer en haat die iedere onbevooroordeelde weldenkende bezoeker van India ervaart. De reële wereld van alledag wordt afgeschilderd als een lome betoverende sprookjeswereld. Kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.