Loden jaren : de Bende van Nijvel gekaderd
Paul Ponsaers
Paul Ponsaers (Auteur), Sofie De Kimpe (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Acco, 2001 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 395.7 PONS |
31/12/2002
Sinds 1 januari 2001 is het politielandschap in België grondig gewijzigd. De nieuwe federale politie "functioneert sindsdien en sinds 1 januari 2002 werd de lokale politie operationeel in ca. 200 nieuwe politiezones, althans dat was de bedoeling op papier. In de praktijk waren op 1/1/2002 een 30-tal politiezones, waarbinnen de basispolitiezorg gegarandeerd moet worden, effectief klaar. Die hele grondige politiehervorming tot een geïntegreerde politie, gestructureerd op twee niveaus, was de concrete uitvoering van het zgn. Octopusakkoord. In mei 1998 kwam onder die naam immers een politiek compromis tot stand, onderhandeld tussen vertegenwoordigers van de drie grote politieke families (christen-democraten, liberalen en socialisten), aangevuld met het F.D.F. en de toenmalige Volksunie.
De auteurs van dit boek gaan op zoek naar het politieke verhaal achter de politiehervorming. Zij interviewden een aantal politieke actoren die een sleutelrol speelden om de rode draad achter heel de hervorming te ontwaren. Zo kwamen uiteraard een aantal tenoren aan bod: Jean-Luc Dehaene, Louis Tobback, Johan vande Lanotte, Marc Verwilghen...), maar ook een aantal politici die minder aan bod kwamen in de media, maar toch een belangrijke spreekwoordelijke vinger in de pap hadden (Dirk Pieters, Carlos de Troch, Pieter de Crem...). De auteurs onderscheiden twee latente bewegingen die de rode draad vormen in het politieverhaal. Een eerste beweging is die van de communalisten. De burgemeesters spelen immers een niet onbelangrijke rol in het hele verhaal. Als hoofd van de (vroegere) gemeentepolitie streefden ze naar een sterke lokale politie. Het feit dat heel wat burgemeesters ook parlementslid zijn, gaf hen een sleutelrol in het debat. Naast deze kloof tussen communalisten en niet-communalisten onderscheiden de auteurs een noord-zuidbreuklijn. Vlaamse en Waalse burgemeesters dachten verschillend over de lokale integratie. De auteurs concluderen dat de politiehervorming, neergelegd in de wet van 7 december 1998 op de geïntegreerde politie (gestructureerd op twee niveaus) niet de huidige vorm had aangenomen "als de burgemeesters zich niet nadrukkelijk in het hervormingsdebat hadden gemengd, dwars doorheen partijpolitieke breuklijnen, zelfs doorheen communautaire breuklijnen".
Paul Ponsaers en Sofie de Kimpe, beiden als criminoloog verbonden aan de Rijksuniversiteit Gent, reconstrueren minutieus het politieke spel op de achtergrond dat leidde tot "één van de grootste institutionele ingrepen in de staatsapparatuur sinds de Belgische staatshervorming". Het zijn inderdaad de politici die een hoofdrol speelden. Politiemensen zelf kwamen nauwelijks aan bod in het politieke schouwspel. Een uitermate boeiend relaas dat inzicht verschaft in een complex dossier en de geïnteresseerde leek in staat stelt om berichten in de media over de politiehervorming in een bredere, maar vooral juistere context te plaatsen. [Jan Geeraerts]
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.