Koningen zijn onsterfelijk : royalty in Europa van Victoria tot Albert II
José-Alain Fralon
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Manteau, 2001 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 936.3 BOUDEWIJN I |
31/12/2002
José-Alain Fralon weet door een gevatte compilatie van grote feiten en kleine weetjes de aandacht te vestigen op enkele speciale aspecten, niet alleen van Boudewijns persoonlijkheid, maar ook van de andere Saksen-Coburgers, die 'rare familie' op en rond de Belgische troon. Veel in hun gewoonten en karaktertrekken komt niet boven een banaal gemiddelde uit. Maar, zoals zo vaak met dergelijke families, er worden hun taken op de schouders gelegd en er worden over hen mythes opgebouwd, die dat grijze gemiddelde hemelhoog overstijgen. Dat leidt dan tot tragische, soms tragikomische situaties. Boudewijn is aan die harde wetmatigheid niet ontsnapt. Wel is er een verschil geweest wat betreft de aanhankelijkheid van de Belgen. Leopold I werd uiteindelijk een gerespecteerd vorst, wat niet kan worden gezegd van Leopold II. Albert I was dan weer de nog altijd bewonderde koning-ridder. Diens zoon Leopold III heeft door zijn houding tijdens de Tweede Wereldoorlog de felle passies van de koningskwestie verwekt, wat onvermijdelijk uitliep op zijn troonsafstand. Dat Leopold III door zijn zoon Boudewijn kon worden opgevolgd, was te danken aan de in zijn eigen familie nochtans totaal geïsoleerde broer Karel, die na de bevrijding als regent zijn taak voorbeeldig verrichtte en aldus de monarchie redde. De nooit meer bijgelegde ruzie tussen Leopold III en prins Karel is maar één voorbeeld van de familieveten die in Laken en in andere koninklijke en prinselijke verblijven tot op de dag van heden woeden.
Volgens Fralon waren de Belgische vorsten zich bewust van hun verstandelijke en intellectuele tekortkomingen, wat hen opzadelde met een ernstig minderwaardigheidscomplex. Bij Leopold III gaf dat aanleiding tot een gevaarlijk mengsel van wankelmoedigheid en koppigheid, wat de mislukking van zijn regeerperiode verklaart. Maar ook Boudewijn -- de koning tegen wil en dank -- volgde hierin zijn vader, toen hij een persoonlijke, paternalistische Kongo-politiek poogde op te dringen, toen hij weigerde de abortuswet te ondertekenen en toen hij op het eind van zijn leven inzake Rwanda bijdroeg tot de verschrikkelijke wending die de gebeurtenissen daar later hebben genomen.
En dan zouden we nog twee moorden vergeten: die op de communistische voorman Julien Lahaut en die op de eerste Kongolese premier Patrice Lumumba. Vanzelfsprekend is er geen sprake van rechtstreekse betrokkenheid, maar die misdaden leggen ontegensprekelijk een schaduw over Boudewijns periode. Dat zijn overlijden desalniettemin aanleiding gaf tot een algemeen verdriet in het hele land, was in niet geringe mate te danken aan het intuïtieve aanvoelen van Boudewijns oprechte bedoelingen en aan zijn volgehouden pogingen om consequent te blijven met zijn eigen diepste overtuigingen, al stonden die soms haaks op die van vele Belgen.
De Franse auteur Fralon schreef een vrij complete, weze het nogal conventionele Boudewijn-biografie. Helaas is de Nederlandse vertaling hier en daar houterig en soms zelfs onbeholpen. [Robert Schoeters]
J. van Bree
Boudewijn (1930-1993) moest in 1950 na de koningskwestie tegen zijn wil zijn vader Leopold III opvolgen en bleef vervolgens tot aan zijn dood koning van België. Het leven van deze 'hoofdaalmoezenier van het koninkrijk' wordt beschreven door een Franse journalist en Belgiëkenner. Hij doet dat op een kritische, afstandelijke manier en gaat de negatieve kanten van de 'koppige koning' niet uit de weg. Zo is er uitgebreid aandacht voor de 'abortuskwestie' die de streng katholieke Boudewijn in 1990 veroorzaakte, en voor het eigenzinnige optreden van de vorst inzake bijvoorbeeld Zaïre en Rwanda. Het soepel leesbare boek wordt ernstig ontsierd door allerlei rare vertalingen, waarbij het ene gallicisme over het andere struikelt. Bovendien zijn in de literatuurlijst achterin niet de vertaalde titels opgenomen van de veelal Franstalige werken en zijn de dertien zwartwitfoto’s in het bijgevoegde fotokatern volstrekt willekeurig gekozen, zonder enige relatie met de tekst (en soms met een fout bijschrift). Boudewijn (wiens portret de omslag siert), zijn biograaf en de lezer hadden beter verdiend.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.