Vrouwen gaan niet vreemd : mythes over 'het zwakke geslacht'
Wednesday Martin
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Anthos, cop. 2001 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : JONG |
31/12/2002
Griotten zijn een soort van snoepjes, eventueel hoestbonbons, en blijkbaar kunnen die ook een zoute smaak hebben. Die snoepjes spelen in Zoute griotten een rol. Het hoofdpersonage van het boek heet Evert Huis, journalist bij een plaatselijk dagblad. Hij staat in voor de jeugdbladzijde en worstelt met een wat-past-niet-in-het-rijtje raadsel: zoute griotten, champagne of kaviaar. Vooral omdat Evert vreselijk verliefd wordt op het echte (zoete) snoepje in het boek, de mooie studente Jardina, blijft net als voor de lezer de oplossing van het raadseltje voor Evert in de lucht hangen.
Zoute griotten is een luchtige, voor jongeren bedoelde liefdeskomedie. Er lopen nogal wat vreemde, half komische personages in rond. Evert zelf is een niet zo bedreven journalist, maar dat vergeven we hem graag, want hij is verliefd. Verder maken we kennis met de medestudente en vriendin van Jardina, voor wie Evert wel de essays op taalfouten moet nalezen. Omdat we hier te maken hebben met studenten Nederlands, ligt het nogal voor de hand te veronderstellen dat de schrijver hier even iets wil zeggen over het studentenvolkje. Ook de hoofdredacteur van het plaatselijke dagblad maakt een niet al te snuggere indruk, er is sprake van een geflipte oud-leraar, van een student-luiwammes, die plots aan het studeren slaat uit verliefdheid, enz. De roman kan echter niet echt overtuigen. Het is wat slappe kolder en er komt nogal herhaling in voor. De schrijver heeft geprobeerd het literaire uitzicht van zijn boek te stutten door bv. eens te wisselen van genre: zo last hij een toneeldialoogje in en er staan een paar keer dagdromen van Evert in een andere druk. Ook wordt er wat luidop nagedacht over wat literatuur is of zou moeten zijn. Grappig is zeker wel het einde van de roman, wanneer Evert en Jardina willen vrijen in een bad gevuld met chocoladevla, net op dat ogenblik haar ouders op bezoek komen en nog maar enkele traptreden hen scheiden van de deur. [Christiaan Hemelaer]
Dick Welsink
Dit debuut van Martin de Jong (1958) kan het best gekarakteriseerd worden als een humoristische soap in proza -het boek eindigt zelfs met een heuse cliffhanger. Het verhaal zelf, dat in twee delen uiteenvalt, heeft niet veel om het lijf: hoofdpersoon Evert Huis, redacteur van de jongerenpagina van het Buisdorps Nieuwsblad, heeft net zijn intrek genomen in een kamer boven café Den Olden Buys. Behalve hij wonen er Aster Fleuriet, een studente Nederlands die de spelling en de grammatica niet beheerst, Toker Moltan, een jongeman die in korte tijd al enkele malen van studie is gewisseld, en de vrijgezelle ex-ansichtkaartverkoper A. Mortifa. Op de kamer van Aster leert Evert Jardina Bion kennen, voor wie hij als een blok valt. Het eerste gedeelte gaat over de periode dat hij haar kent maar nog niet de zijne kan noemen, in het tweede gedeelte hebben ze elkaar gevonden. Meer dan het verhaal is het echter de cabareteske maar zeer verzorgde stijl, wemelend van de geestige toespelingen, maar ook met melige, soms al te melige grapjes, die na lezing van deze met vaart geschreven roman verlangend doet uitzien naar een vervolg. Kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.