Doppler
Erlend Loe
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
De Geus, cop. 2001 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : LOE |
31/12/2001
Erlend >Loe (geb. 1969) studeerde aan de kunst- en filmacademie. Hij schreef recensies voor dagbladen, werkte in een psychiatrisch hospitaal en stond enkele jaren voor de klas. Voor zijn grote internationale doorbraak met Naïef. Super., dat momenteel aan zijn 15e vertaling zit, schreef hij zes kinderboeken die hem in thuisland Noorwegen een (cult-)imago bezorgden om u tegen te zeggen.
De hoofdpersoon uit Naïef. Super. verliest op zijn 25e verjaardag een partijtje croquet tegen zijn oudere broer, en mede daardoor zijn geloof in de zin van het leven. Op een erg amusante wijze realiseert hij zich dat er in zijn hoofd veel te veel overbodige kennis zit, die hem een flexibel en zorgeloos bestaan in de weg staan. Vol heimwee naar de tijd dat je als kind 's ochtends wakker kon worden met maar één gedachte in je hoofd, meet hij zichzelf een redelijk drastische therapie aan: hij verkoopt bijna al zijn bezittingen, geeft zijn studentenjob, -kot & -bestaan er aan en gaat homesitten op de flat van zijn oudere broer, die op zakenreis is. Lijkt triest of zwaar op de hand, maar is het verre van. Loe slaagt erin dit niet echt bijster originele thema op zo'n amusante en tegelijk doordringende manier vorm te geven en uit te werken, dat je je onmogelijk kan verzetten, je moet mee. Als pleitbezorger van de Verwondering staat het hoofdpersonage stil bij schijnbaar futiele, alledaagse gebeurtenissen, windt hij zich op bij het minste dat hij ruikt, voelt of ziet en kan hij opgaan in heel gewone dingen. Hij hervindt de nodige stabiliteit in zijn leven door het herhaaldelijk en langdurig aanwenden van kinderlijk eenvoudig speelgoed: een bal en een houten hamerbankje.
Naïef. Super. bereikt ontegensprekelijk een hoog literair niveau, en de schrijfstijl, de openvolging van vrij korte hoofdstukken en de sneltreinvaart van het verhaal maken het boek ook voor minder ervaren lezers een belevenis. [Max Temmerman]
G. Brandorff
In een tijd zonder grote ideeën, waarden en verhalen lukt het de in Noorwegen populaire schrijver (1969) in zijn tweede roman (de eerste is nog niet vertaald) een mogelijkheid te vinden de ironische en reflecterende positie van zijn leef(tijds)genoten te verlaten. De held is een 25-jarige student die in een diepe crisis raakt, zijn studie en baantjes opgeeft om vervolgens op systematische wijze over het leven na te denken. De ik-persoon poogt op naief lijkende wijze een nieuw startpunt en perspectief te vinden. Een rode bal, hamerbankje, faxboodschappen, een boek over het fenomeen 'tijd' en de vriendschap met de 5-jarige Börre zijn hem hierbij therapie. Tijdens een oponthoud op uitnodiging van zijn broer in New York doorstaat de jongeman glanzend de test: hij weet in de grootstedelijke wanorde de kinderlijke vreugde en verwondering te heroveren. Super! De naieveling weet het nu zeker: 'het leven lijkt een beetje op een reis en ik ben een kanjer'. Een vriendinnetje komt ook nog in zicht. De Noorse 'Giphart' schrijft humoristisch, soms absurd, maar steeds onderhoudend over de zin van het postmoderne bestaan. Kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.