Om niet te vergeten ! : missie-gedenkboek St. Martinusparochie Ardooie
Frans Baert
Frans Baert (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Book and Media Publishing, 2001 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : BAER |
31/12/2001
Frans Baert (geb. 1955) doet in De weg terug meer dan verslag uitbrengen van staptochten door Vlaanderen. Hij heeft zich graag laten inspireren door de 17e-eeuwse boeddhistische Japanse dichter-monnik Basho. Evenals zijn Japanse voorbeeld probeert Baert (hij doceerde o.a. wijsbegeerte) de soberheid in de beschrijving te laten primeren. Aandacht voor de natuur, de mens en zijn geschiedenis zijn thema's in de uiterst beknopte poëzie (haiku's) van Basho en vind je evenzeer terug in Baerts teksten. Hij had zich voorgenomen om gedurende het jaar 1999 ongeveer 1000 km te wandelen. Het stappen begon in de lente en eindigde begin januari 2000. De hele afstand heeft hij niet gehaald, maar dat is niet essentieel. Enkele keren bevindt hij zich in de streek langs de Leie, tussen Gent en Deinze, vanwaar zijn grootvader afkomstig is, maar net zo goed stapt de auteur een minuscuul stukje van de GR5 af in Stokrooi. In Sint-Amands aan de Schelde blijft hij even stilstaan bij het eenvoudige graf van een Amerikaanse piloot, verongelukt in de Tweede Wereldoorlog, wat hem een aantal bladzijden verder aanzet tot een gedroomd gesprek met de jong gestorven kerel.
De anekdotische ontmoetingen langs de Vlaamse wegen (slechts één verslagje is gesitueerd in het buitenland: het einde van die GR5 aan de Middellandse Zee) en de filosofisch getinte bedenkingen zijn doorgaans aangename lectuur. Frans Baert probeert naar de kern te boren en hierbij eenvoud na te streven. Af en toe wordt de sobere stemming even ingeruild voor een frivole opmerking over passerend vrouwelijk schoon. De eenvoud van de pelgrim koestert hij bv. ook door net als die pelgrim een wandelstok bij te hebben. Een enkele keer gaan zijn (taal)associaties wat te ver of maken ze een gezochte indruk. Flauw is dan weer een stukje over een weinig bemoedigend restaurantbezoek in Brussel. De titel van de bundel (in totaal zo'n 25 teksten) verwijst naar het feit dat de wandelaar aan het eind terugkomt met een verhaal: "Een verhaal over iets dat -- door de wandeldaad -- veranderd is."
De weg terug nodigt uit tot bedachtzame wandelingen in de Vlaamse natuur. De verslagjes van de ontmoetingen getuigen van liefde voor en verbondenheid met (Vlaamse) mensen. Met een haiku op het eind van elke wandeling. [Christiaan Hemelaer]
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.