Dantes tiende cirkel : het verhaal van mijn depressie
Boudewijn Vanpeteghem
Boudewijn Vanpeteghem (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Lannoo, 2001 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 333 VANP |
31/12/2002
'Standaard'-journalist Boudewijn Vanpeteghem reconstrueert in Paars met groen de onvoorstelbare vorming van de historische regering-Verhofstadt I. Hij put zijn informatie uit interviews (een twintigtal) met de politieke kopstukken. Hij werd daarbij geholpen door zijn gastredacteurschap in het voorjaar bij 'La Libre Belgique', waar hij de kans kreeg ook de Franstalige hoofdrolspelers te interviewen. Precies in Wallonië werd de paarsgroene regering reeds vanaf 1997 voorbereid. De eerste helft van het boek is trouwens integraal aan het gekonkelfoes in Franstalig België gewijd.
Begin 1997 zijn er geheime onderhandelingen tussen de PSC en de PRL om de PS -- verzwakt door allerlei politieke schandalen -- van de macht te verwijderen en zelf nauwer te gaan samenwerken (eventueel zelfs te federeren). Als die gesprekken door het interne gekrakeel binnen de PSC verzanden, richt machiavellist Louis Michel zijn steven radicaal naar zijn vroegere aartsvijand, de PS. Dat leidt tot een monsterverbond, geconsacreerd in een geheim politiek akkoord van 17 november 1997, waarin beide partijen er zich toe verbinden na de verkiezingen van 13 juni 1999 in Franstalig België samen te regeren. Meteen wordt ook de basis voor een federale paarse coalitie gelegd. In Vlaanderen is intussen alles rustig. Alles wijst erop dat na de verkiezingen de CVP aan de macht zal blijven, aangevuld met hetzij de liberalen, hetzij de socialisten (eventueel aangevuld met groen). Binnen de VLD beweegt een en ander. Guy Verhofstadt, zwaar gefrustreerd door meer dan tien jaar oppositie, kiest vanaf 1998 onder invloed van zijn nieuwe communicatiedeskundige Noël Slangen voor een constructieve oppositie. Daarmee maakt hij zich niet alleen sympathiek aan Vlaamse, maar vooral ook aan Waalse kant. Als gevolg van de dioxinecrisis werpt de CVP de handdoek in de ring. De SP daarentegen, die nochtans ook zwaar verliest, kiest voor een nieuwe regeringsdeelname. Tijdens de onderhandelingen vinden de vroegere antagonisten Guy Verhofstadt en Frank Vandenbroucke elkaar rond het geniale concept 'actieve welvaartsstaat'. Meteen kan ook op federaal en Vlaams niveau een paarse coalitie (aangevuld met groen) aan de macht komen en zijn de politieke kaarten voor jaren herschud...
Boudewijn Vanpeteghem heeft niet de autoriteit, niet het stilistisch vermogen, niet de zin voor synthese, niet de epische kracht van een Hugo de Ridder. Hij geeft de feiten eerder koel, zonder veel emotie en zonder veel commentaar weer. Toch is Paars met groen een uitermate nuttig en boeiend werk, dat andermaal bewijst hoeveel zich achter de schermen van de Belgische politiek afspeelt. [Gunter Bousset]
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.