Het masker van Afrika : impressies van Afrikaans geloof
V.S. Naipaul
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Atlas, 2001 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : NAIP |
31/12/2001
De Nobelprijswinnaar voor Literatuur 2001 V.S. Naipaul mag dan afstand nemen van zijn Caribische roots, hij dankt er de uiteindelijke ontdekking van zijn schrijverschap aan. Zijn eerste werken zijn lichter van toon en hebben zijn geboorte-eiland Trinidad tot onderwerp. Zowel de Cariben als het oorspronkelijke moederland Indië ontgoochelen de verwesterde, totaal ontwortelde Naipaul. Begin jaren '60 verandert hij radicaal van koers: het onderwerp verschuift tijdelijk naar zijn Britse omgeving en de toon van zijn werk wordt strenger en filosofischer. De mimitators toont echter hoe moeilijk de thuisloze Naipaul het heeft met zijn morele taak als postkoloniaal schrijver. Het moment was aangebroken om uit het keurslijf van de fictie te ontsnappen. Op basis van bestaande genres ontwikkelt hij gaandeweg een eigen stijl waarin hij de grenzen tussen fictie en non-fictie laat vervagen. Die vernieuwing bezorgde hem in 1971 de Booker Prize voor Een staat van vrijheid, maar pas met Een bocht in de rivier (1979) leverde zijn nieuwe stijl een absoluut meesterwerk op. Waar Naipaul zich eerst vooral op de kritische analyse van de vrijheidsgedachte in de koloniale wereld gooit, gaat hij gaandeweg de mensen en de plaatsen die hij bezoekt onbevangen op de voorgrond plaatsen. Zijn synthese van autobiografie en fictie wordt zelfs een onderwerp in Het raadsel van de aankomst dat door de Nobelprijs-jury als een "meesterwerk" omschreven wordt. Naipaul wordt o.m. gelauwerd omdat hij de aandacht heeft gevestigd op het feit "dat de romanvorm niet universeel kan zijn omdat de ongeschonden wereld die de roman veronderstelt, bij gekoloniseerde volkeren uit elkaar is gevallen." Naipaul blijft kritisch, maar stuurt gaandeweg in zijn autobiografische en reisboeken zijn radicaal afwijzende houding bij. Met thema's als vervreemding, wantrouwen, ontworteling en misleiding blijft Naipaul een Caribisch, postkoloniaal en wereldauteur van formaat.
Zeven jaar na zijn vorige boek slaat Naipaul met Een half leven weer een nieuwe richting in. Hij vermijdt hier het komische van zijn vroege werk, laat de zorgvuldig gecreëerde dramatische scènes achter zich en gaat voorbij aan zijn kenmerkende vormvernieuwing (geschiedenis, fictie en autobiografie). Naipaul kiest voor het puur narratieve om een verhaal van generaties en continenten vanuit het oogpunt van een ontheemde verteller te brengen. Centraal staat de onzekerheid waarmee het hoofdpersonage Willie worstelt om richting te geven aan zijn leven. Dat brengt hem van zijn geboorteland Indië met een studiebeurs naar Londen en later vertrekt hij als schrijver naar Afrika. Hoewel de Caribische tussenstop van Naipauls familie omzeild wordt, zijn hier sterke biografische elementen aanwezig. Vooral het eerste deel van het boek weet te overtuigen. Opvallend is dat Naipaul zonder non-fictie-ingrediënten de geschiedenis en haar vliedende karakter weet in te bedden. [Kris van Zeghbroeck]
Theo Vos
Met zijn bekende wrange ironie zet de Indiaas-Britse schrijver Naipaul (1932), die in oktober 2001 de Nobelprijs voor literatuur ontving, in deze -na 6 jaar zwijgen- onverwachte roman de dilemma's neer van de late en postkoloniale maatschappij. Naipaul, gesel van sentimentaliteit, irrationalisme en gemakzuchtige links-liberale vooroordelen (en dus vaak op een norse manier politiek incorrect) toont hier toch een ongewoon mededogen met zijn ontwortelde personages en hun onwaarachtige, halve levens. Willie Chandran belandt als Indiase student in de Londense bohème en ontdekt de seks en een makkelijke manier om geld te verdienen met verhalen, mystificaties van zijn eigen afkomst. Als een lezeres, een Portugese plantersdochter, zijn eerste en enige boek prijst, trouwt hij met haar en komt terecht in haar West-Afrikaanse laat-koloniale wereldje. Als 41-jarige, op de helft van zijn leven, neemt hij afscheid van haar met de woorden: ik ben het zat om jouw leven te leiden. Zonder een herhaling te zijn van eerder werk, is dit boek een heel goede introductie in het oeuvre van Naipaul (zo'n dikke 20 romans intussen). Niet te omvangrijk en thematisch heel kenmerkend en vooral ook stilistisch typerend in de bitter-komische weergave van de Portugese kolonie in Afrika. Kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.