Verzamelde gedichten
Eddy Van Vliet
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
De Bezige Bij, 2001 |
Woord Volwassenen Poezie : VLIE |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
De Bezige Bij, 2001 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : VLIE |
31/12/2002
Eddy van Vliet is al jaar en dag een van onze belangrijkste dichters, vooral door de eigen melancholische toon die hem zo uniek én zo herkenbaar maakt. In Vader worden die lijnen op een voortreffelijke manier voortgezet. Het thema van dit lange lyrische gedicht is voor Van Vliet-liefhebbers trouwens allerminst een verrassing. De dichter tracht voor zichzelf de verdwenen vader opnieuw voor de geest te halen: "Vertellen verzoent het onthouden en vergeten", stelt het motto van Graham Swift niet toevallig. Dat thema vormt de boventoon in dit lange relaas. De lezer wordt geconfronteerd met de verhouding tussen vader, zoon en moeder: de kennismaking, de ontrouw en de scheiding, de hernieuwde, vaak pijnlijke ontmoeting, de aftakeling in het aanschijn van de dood. Het zijn haast klassieke thema's die aanleiding geven tot geheel uiteenlopende gevoelens en herinneringen. Dat alles passeert hier de revue. Daarnaast valt echter op hoe Van Vliet die persoonlijke laag van zijn verleden tracht te situeren binnen het gewricht van de twee Wereldoorlogen en ander historische en culturele gebeurtenissen. De verwijzingen naar dat grotere decor moeten voor een stuk het intimisme van het privé-leven compenseren. Bovenal toont de dichter Van Vliet echter opnieuw overtuigend hoezeer hij een meester is van het kleine detail; Van Vliet is een bijzonder zintuiglijk dichter die, eerder dan ideeën uiteen te zetten, vooral briljant dingetjes kan laten zien. Dat alles maakt van Vader een voortreffelijke brok poëzie, geheel in de lijn van wat van Van Vliet verwacht kon worden. Toch stelt de lezer, zeker bij het meermaals herlezen, vast dat de dichter vooral goed is op de 'korte afstand'. Het gedicht verliest zich meermaals in een zekere redundantie, een wijdlopigheid en een gebrek aan spanning. Ik vraag mij af of een grotere dosis zelfkritiek niet had geresulteerd in een wat kortere, maar alleszins poëtisch nog sterkere versie. [Dirk De Geest]
Albert Hagenaars
Eddy van Vliet (Antwerpen, 1942) noemde zijn nieuwe, uit 4 delen met louter kwatrijnen bestaande bundel simpelweg 'Vader'. Terecht, dit personage speelde nog nooit zo'n expliciete rol in zijn werk als nu. En toch bieden deze gedichten meer, veel meer: namelijk ook een stuk eigentijdse geschiedenis, van Antwerpen, Vlaanderen, Europa, en vooruit, de wereld enerzijds en die van de dichter anderzijds. Volkenbond, Wannsee Conferentie en Castro dartelen met James Dean en de Beatles. Door onder meer dit soort name-dropping weet de dichter handig alle niveaus vast te knopen. Er staan overal ook weer frapperende beelden als 'decolletés als offerblok' en 'de scherts van nerts'. De zegging is afgemetener dan in vorig werk en draagt ertoe bij dat 'Vader' niet Van Vliets beste bundel is. Toch zal hij de geschiedenis ingaan als een sleutelbundel in diens oeuvre vanwege de moedige, vaak schrijnende persoonlijke benadering en de grotendeels geslaagde poging lyriek en epiek in een strakke vorm te vangen, toch altijd nog één van de moeilijkste opgaven in de poëzie. Ja, Van Vliet blijft boeien.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.