Dat met Leo
Stefan Boonen
Stefan Boonen (Auteur), Greet Bosschaert (Illustrator)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Clavis, 2001 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : BOON |
31/12/2001
Een papa met vleugels is een van de boeken uit een project van Similes voor kinderen met ouders met psychische problemen. Ik heb het vaak lastig met boeken die in opdracht zijn geschreven maar ik moet toegeven dat Stefan Boonen zich knap in de problematiek heeft ingeleefd en dat hij die bovendien op een bijzondere manier probeert te verwoorden. Klipp heeft een aparte papa, met een "glimlach met haakjes" en een ding in zijn hoofd, "iets wild en ongrijpbaar, iets wat klapwiekt". In zijn boomhut bewaart hij een geheim in een rode kist. Gefascineerd als hij is door vogels, wil hij vliegen. Als zijn drang te gevaarlijk wordt, moet hij naar het ziekenhuis. De tekst bevat opvallend veel beletseltekens, er is dan ook veel wat onzegbaar is. Hoe moeilijk Klipp het ook heeft met zijn 'gekke' vader, toch voel je de verbondenheid tussen de twee het sterkst als zijn papa in het ziekenhuis vraagt zijn geheim te bewaken. Thuis gekomen, verbrandt Klipp de koffer echter zodat papa's geheim in rook opgaat en wegvliegt, een wat bizar slot dat erg veel openlaat. Ook elders in het verhaal moet de lezer veel zelf invullen. Zo blijven de moeder en het zusje vage personages. Raak getypeerd zijn de bewoners van het ziekenhuis: "Naar de zeemvel-oudjes die roerloos op de bankjes zaten. Naar de meisjes die fluisterend langs de muren schuifelden. Mannen die het heen en weer in hun benen hadden. Woorden riepen waarvan de klinkers ontbraken". Soms echter gaat de auteur over de rand en wordt zijn taal te zwaar en gezocht: "Papa ligt zwaar op mijn maag. Ik ben kwaad om het verdriet dat hij maar niet ziet". Af en toe stapelt hij te weinig oorspronkelijke beelden op elkaar. In het recente werk van Stefan Boonen heb ik de indruk dat de auteur zich inspant om literair te schrijven. Als hij een eigen stem wil vinden, zal hij zich sterker moeten losmaken van invloeden van andere auteurs. In Afval bv. was de invloed van Bart Moeyaert veel te opvallend, waardoor het geheel als maakwerk ineenstuikte. Greet Bosschaert drukt in haar sobere schilderstijl goed uit hoe de kinderen gebukt gaan onder het vreemde gedrag van hun vader. De vader zelf geeft ze een dromerige blik. De krullen op de achtergrond lijken de kronkels in zijn hersens weer te geven. Opvallend is ook de kleurkeuze: in het ziekenhuis overheerst paars en dat is ook zo als de vader een woedeaanval krijgt. Dit lees- en voorleesboek biedt niet enkel door het onderwerp maar ook door de suggestieve tekst en illustraties heel wat gespreksstof. [Jan Van Coillie]
Redactie
De vader van Klipp en Lessa is in de war en denkt dat hij een vogel is. Daarom zit hij vaak in een boom en probeert hij te vliegen. Het verhaal wordt verteld in de ik-vorm vanuit Klipps perspectief. Hij begrijpt niet wat er met zijn vader is en heeft veel verdriet, omdat hij een echte vader mist en door de kinderen op school gepest wordt. Een mooi verzorgd boek, zowel qua uiterlijk als qua tekst. De teksten bevatten veel dialogen, korte zinnen en weinig moeilijke woorden. De gekleurde tekeningen in deze prentvertelling passen goed bij het verhaal; ze staan om de teksten heen op crèmekleurig, glad papier. De kaft toont Klipp en zijn vader. Een ontroerend boek, dat ouders en kinderen goed samen zouden kunnen lezen, waarna er een gesprek kan ontstaan over psychiatrische stoornissen. Geschikt voor kinderen vanaf ca. 6 jaar om samen met een volwassene te lezen. Vanaf ca. 8 jaar zelf te lezen.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.