Gedeelde angsten : kleine sociologie van maatschappelijke onzekerheid
Rudi Laermans
Rudi Laermans (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Van Halewyck, 2001 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 905.2 LAER |
31/12/2002
Een essay is een gedachte-experiment. Je begint eraan zonder te weten waar je precies zal uitkomen (af en toe beland je zelfs nergens). Onderweg, dus al schrijvende, tekent zich misschien een traject af". Aldus Rudi Laermans in zijn verantwoording van de voorliggende bundeling van twaalf essays. Laermans is een ervaren en bekwaam essayist en vertelt ons over ontmoetingen. Ontmoetingen die vanzelfsprekend enkel in een bepaalde ruimte kunnen plaatsvinden. Dit minimale thema verbindt de essays met elkaar en krijgt vorm in achtereenvolgens de stad als ruimte -- grootstad, provinciestad, publieke ruimte --, het theater als ontmoetingsplaats, de kunsten en de kritiek.
Het deel over de stad behandelt de grootstad Brussel, enige bepeinzingen over de positie van de provinciestad en de rondhangende allochtone jongeren in publieke ruimten. Het theater loopt langs Jan Fabre over De Tijd tot Jan Lauwers & Needcompany. Over kunst en kritiek ten slotte weet Laermans enkele pregnante pijlen in de richting van de roos te schieten.
De meeste van deze essays zijn reeds eerder verschenen in het 'betere' tijdschrift, o.a. 'De Witte Raaf', wat aangeeft dat ze door een beperkt publiek gesmaakt zullen worden. Maar dat publiek zal dan ook niet worden teleurgesteld, gezien de kwaliteit van Laermans' schrijven en peinzen. Wie geen boodschap heeft aan erudiete bespiegelingen over de positie van de kunsten, theater en kritiek, zal dit boek echter al snel terzijde leggen. Alhoewel ook deze lezer zal worden meegesleept door Laermans' wandelingen in de stad -- de eerste drie essays. Hoe beperkt het publiek misschien ook, Ruimten van cultuur is een pracht van een boekje en Laermans een man die van schrijven weet. Daar het essay in Vlaanderen enigszins stiefmoederlijk behandeld wordt, wegens misschien te weinig geduld en traditie, is deze bundeling een buitenkansje en een verademing. [Jan De Wit]
M. van der Sommen
Essaybundel met vier onderafdelingen: 'De publieke stad'; 'Het theater als vragensteller'; 'Rondom kunst' en 'De klankkast van de kritiek'. Ieder deel bevat drie essays, die eerder verschenen zijn in verschillende Vlaamse tijdschriften en bundels. In alle stukken speelt het uitwisselen van tekens een ro: communicatie in blikken, woorden of gebaren, op straat, in het theater of de college-zaal. Uit de keuze en de behandeling van de onderwerpen blijkt de betrokkenheid van de kunstliefhebber en/of de afstandelijkheid van de socioloog. De onderwerpen sluiten voor een deel aan bij actuele discussies over veiligheid op straat of subsidiëring en verzakelijking van de kunst. De teksten zijn goed geschreven, toegankelijk en erudiet met soms verrassende visies. Laermans doceert cultuursociologie in Leuven en is essayist-criticus. Eerder verschenen 'Schimmenspel' (1997)* en 'Communicatie zonder mensen' (1999)**.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.