De wetten van de vliegkunst : over stijgen, dalen, vliegen en zweven
Henk Tennekes
Henk Tennekes (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Aramith, cop. 2001 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 555 TENN |
31/12/2002
Sinds Armand Pien ons bijna dagelijks omhoog deed kijken, weten wij dat het voorspellen van het weer duidelijk geen exacte wetenschap is. Henk Tennekes, schrijver van dit boek en jarenlang directeur wetenschappelijk onderzoek van het KNMI, steekt niet onder stoelen of banken dat ook hij die visie deelt. Is de schrijver lichtjes verbitterd omdat slechts weinigen zijn scepticisme delen? Is hij enkel cynisch of gewoon realistisch? Feit is dat dit boek de lezer aan het denken zet. Het is inderdaad zo, dat onze weervoorspellers er amper in slagen om 24 of 48 uur vooruit te kijken. Men mag zich dus terecht afvragen of een voorspelling van weken, maanden of jaren wel zin heeft. De voorbeelden die Tennekes aanhaalt om deze visie te bewijzen, spreken voor zich. Zo mogen we uit de passages op pagina 24-25 afleiden dat de computer van Reading een weermodel berekent met een (veel te grote) maaswijdte van 100x100 km waardoor regelmatig belangrijke lokale informatie wordt genegeerd en dat hij, zelfs na een ganse reeks vereenvoudigingen en beperkende beginvoorwaarden, minstens 15 uur moet rekenen. Met andere woorden: het voorspelde weerbericht ijlt niet alleen bijna een volledige dag na op de werkelijkheid, zonder dat resultaten gecorrigeerd kunnen worden, het is ook regelmatig onnauwkeurig of ronduit verkeerd. Bovendien mogen door de stijgende fout op de berekeningen slechts 5 van de 10 berekende weerdagen als mogelijk zinvol aanvaard worden.
De schrijver dwingt ons in zijn denkpatroon met zinnen als: "We kunnen zelfs de bewolking van morgenochtend niet voorspellen, waarom dan wel de bewolking van 15 februari 2047". Bovendien hekelt hij het 'stuntelige' gedrag van bv. weermensen op TV, die amper durven kiezen tussen niet identieke of tegenstrijdige voorspellingen van verschillende computers. De schrijver extrapoleert deze dagelijkse missers naar langeretermijnvoorspellingen en concludeert dat die minstens even twijfelachtig moeten zijn. "We hebben teveel pretentie", vindt hij en omwille van de chaostheorie "kunnen we niet beter". Uiteindelijk legt de schrijver de link naar het broeikaseffect. Een dankbaar onderwerp voor westerse politici, zo meent hij, omdat het de aandacht afleidt van de echte wereldproblemen zoals hongersnood, verschil tussen arm en rijk etc.
Dit boek moet de lezer aanzetten tot het relativeren van een aantal gangbare en opgedrongen theorieën over klimaatswijzigingen, broeikaseffect en weersvoorspellingen. Ondanks soms erg krasse uitspraken, is het te langdradig en vrij saai, omdat de auteur steeds opnieuw zijn visie wil bewijzen aan de hand van varianten op eenzelfde thema. De eerste 20 à 30 bladzijden volstaan ruimschoots om die boodschap over te brengen. [Marc Heylen]
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.