Jij en ik en alle andere kinderen : de verzamelde verhalen en kindergedichten
Bart Moeyaert
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Querido, 2001 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE :
Vriendschap |
Jeroen de Preter
ua/an/29 j
Vlaams jeugdboek blijkt in Engelse vertaling plots homoboek
Is Wachten op Matroos, het veelvuldig bekroonde jeugdboek van Ingrid Godon en André Sollie, een ode aan de herenliefde? De Engelse pers vindt van wel. Hello, Sailor, de net verschenen vertaling van het boek zorgt in Engeland zelfs voor een bescheiden controverse. Over homoseksualiteit wordt er met kinderen immers liever niet gepraat.
Brussel
Eigen berichtgeving
'Picturebook for children has a gay theme.' Het is de kop boven een wat hetzerig stukje in de Britse krant The Guardian. Het prentenboek in kwestie heet Hello, Sailor, het is de Engelse vertaling van een boek van de Vlaamse auteurs Godon en Sollie dat volgens de krant duidelijk over de herenliefde gaat. De collega's van The Independent zagen het overigens niet anders. Het hoofdpersonage Tijs, de of een vriend van de matroos, is volgens de krant niet toevallig een vuurtorenwachter. "Het feit dat de twee mannen samen de nacht doorbrengen in een gigantische 100 voet hoge penis", schrijft de krant, "zal het doorsnee moderne kind toch wel aan iets anders doen denken."
Voor beide kranten hebben de auteurs dan ook een duidelijke missie: André Sollie en illustrator Ingrid Godon wilden met Wachten op Matroos het taboe over homoseksualiteit voor kinderen doorbreken. En in Engeland ligt dat thema nog altijd erg gevoelig. Zo is het er zelfs wettelijk verboden om homoseksualiteit bij kinderen te promoten.
Bij Macmillan, de Engelse uitgever van het boek, wordt zeker niet ontkend dat het boek te lezen is als een verhaal over liefde tussen twee mannen. Volgens de uitgeefster is Hello, Sailor in de eerste plaats een meerduidig boek, "een boek dat je bijvoorbeeld kunt delen met een kind om het te laten zien dat relaties tussen mannen oké zijn".
De fixatie op de homoseksualiteit is opmerkelijk. Ingrid Godon, illustrator en bedenker van het verhaal, had het naar eigen zeggen absoluut niet zo bedoeld. "Voor mij gaat Wachten op Matroos over vriendschap, vertrouwen en verlangen", zegt ze. "Aan een seksuele relatie tussen de twee personages heb ik tijdens het schrijven nooit gedacht. In de kritiek in Vlaanderen, Nederland en Duitsland is er ook nooit een opmerking over gemaakt." Dat het boek in Engeland anders gelezen wordt, verrast haar evenwel niet helemaal. "Omdat ik het niet opgeschreven kreeg zoals ik het zelf wilde, heb ik mijn verhaal laten herschrijven door André Sollie, een homoseksueel. Ik sluit niet uit dat hij onbewust de relatie tussen de twee mannen wat meer in zijn richting heeft gestuurd."
Opmerkingen over het homoseksuele karakter kwamen er in elke geval wel toen het boek werd aangeboden aan een Engelse uitgever. "Het onderwerp ligt er blijkbaar bijzonder gevoelig", aldus Godon. "Zo gevoelig dat de uitgeverij lang heeft geaarzeld. Toen men uiteindelijk besliste om het uit te geven, heeft men er maar meteen voor geopteerd om voluit te gaan. Zo is de titel al enigszins provocerend, omdat het woord 'sailor' er een door iedereen gekende homoseksuele connotatie heeft."
Godon verwacht niet dat de controverse de Engelse vertaling van haar boek zal schaden, wel integendeel. "Op de zwarte lijst zal het wel niet komen. En het is op zich natuurlijk niet slecht dat er over zo'n onzinnig taboe gesproken wordt. Al blijft het natuurlijk jammer dat er bij alle aandacht niets over de kwaliteit van de tekst en de illustraties wordt gezegd."
Ook volgens André Sollie is Wachten op Matroos in de eerste plaats "een boek over vriendschap en verlangen. Vrienschap tussen mannen, ja, maar dat gegeven heb ik dus niet zelf bedacht. Zoals ik ook niet zelf voor een symbolisch geladen personage als een matroos heb gekozen. Het is natuurlijk wel zo dat ik het verhaal naar mijn hand heb mogen zetten. Als ik het over verlangen heb, ga ik misschien automatisch in die richting van de homoliefde denken. Maar ik heb die er zeker niet bewust ingelegd.
"Wel moest ik tot mijn verrassing, en ook wel tot mijn vreugde, vaststellen dat Wachten om Matroos in de etalage van de homoboekhandels kwam te liggen. Uiteindelijk vind ik het zeker niet slecht dat een zo braaf en lief boek de Engelsen eens doet nadenken over die domme wet. In Parijs-Dakar zitten de mannen ook samen in een racewagen. In ons boek zitten twee vrienden samen in een boot. Wat is het verschil?"
Wachten op Matroos van Ingrid Godon en André Sollie verscheen bij uitgeverij Querido. Het boek werd bekroond met de Gouden Griffel 2001, de Boekenpauw 2001 en de Boekenwelp 2001.
'Het is op zich natuurlijk niet slecht dat er over zo'n onzinnig taboe gesproken wordt'
Jeroen de Preter
ua/an/29 j
Vlaams jeugdboek blijkt in Engelse vertaling plots homoboek.
Is Wachten op Matroos, het veelvuldig bekroonde jeugdboek van Ingrid Godon en André Sollie, een ode aan de herenliefde? De Engelse pers vindt van wel. Hello, Sailor, de net verschenen vertaling van het boek zorgt in Engeland zelfs voor een bescheiden controverse. Over homoseksualiteit wordt er met kinderen immers liever niet gepraat.
'Picturebook for children has a gay theme.' Het is de kop boven een wat hetzerig stukje in de Britse krant The Guardian. Het prentenboek in kwestie heet Hello, Sailor, het is de Engelse vertaling van een boek van de Vlaamse auteurs Godon en Sollie dat volgens de krant duidelijk over de herenliefde gaat. De collega's van The Independent zagen het overigens niet anders. Het hoofdpersonage Tijs, de of een vriend van de matroos, is volgens de krant niet toevallig een vuurtorenwachter. "Het feit dat de twee mannen samen de nacht doorbrengen in een gigantische 100 voet hoge penis", schrijft de krant, "zal het doorsnee moderne kind toch wel aan iets anders doen denken."Voor beide kranten hebben de auteurs dan ook een duidelijke missie: André Sollie en illustrator Ingrid Godon wilden met Wachten op Matroos het taboe over homoseksualiteit voor kinderen doorbreken. En in Engeland ligt dat thema nog altijd erg gevoelig. Zo is het er zelfs wettelijk verboden om homoseksualiteit bij kinderen te promoten.
Bij Macmillan, de Engelse uitgever van het boek, wordt zeker niet ontkend dat het boek te lezen is als een verhaal over liefde tussen twee mannen. Volgens de uitgeefster is Hello, Sailor in de eerste plaats een meerduidig boek, "een boek dat je bijvoorbeeld kunt delen met een kind om het te laten zien dat relaties tussen mannen oké zijn".
De fixatie op de homoseksualiteit is opmerkelijk. Ingrid Godon, illustrator en bedenker van het verhaal, had het naar eigen zeggen absoluut niet zo bedoeld. "Voor mij gaat Wachten op Matroos over vriendschap, vertrouwen en verlangen", zegt ze. "Aan een seksuele relatie tussen de twee personages heb ik tijdens het schrijven nooit gedacht. In de kritiek in Vlaanderen, Nederland en Duitsland is er ook nooit een opmerking over gemaakt." Dat het boek in Engeland anders gelezen wordt, verrast haar evenwel niet helemaal. "Omdat ik het niet opgeschreven kreeg zoals ik het zelf wilde, heb ik mijn verhaal laten herschrijven door André Sollie, een homoseksueel. Ik sluit niet uit dat hij onbewust de relatie tussen de twee mannen wat meer in zijn richting heeft gestuurd."
Opmerkingen over het homoseksuele karakter kwamen er in elke geval wel toen het boek werd aangeboden aan een Engelse uitgever. "Het onderwerp ligt er blijkbaar bijzonder gevoelig", aldus Godon. "Zo gevoelig dat de uitgeverij lang heeft geaarzeld. Toen men uiteindelijk besliste om het uit te geven, heeft men er maar meteen voor geopteerd om voluit te gaan. Zo is de titel al enigszins provocerend, omdat het woord 'sailor' er een door iedereen gekende homoseksuele connotatie heeft."
Godon verwacht niet dat de controverse de Engelse vertaling van haar boek zal schaden, wel integendeel. "Op de zwarte lijst zal het wel niet komen. En het is op zich natuurlijk niet slecht dat er over zo'n onzinnig taboe gesproken wordt. Al blijft het natuurlijk jammer dat er bij alle aandacht niets over de kwaliteit van de tekst en de illustraties wordt gezegd."
Ook volgens André Sollie is Wachten op Matroos in de eerste plaats "een boek over vriendschap en verlangen. Vrienschap tussen mannen, ja, maar dat gegeven heb ik dus niet zelf bedacht. Zoals ik ook niet zelf voor een symbolisch geladen personage als een matroos heb gekozen. Het is natuurlijk wel zo dat ik het verhaal naar mijn hand heb mogen zetten. Als ik het over verlangen heb, ga ik misschien automatisch in die richting van de homoliefde denken. Maar ik heb die er zeker niet bewust ingelegd.
"Wel moest ik tot mijn verrassing, en ook wel tot mijn vreugde, vaststellen dat Wachten om Matroos in de etalage van de homoboekhandels kwam te liggen. Uiteindelijk vind ik het zeker niet slecht dat een zo braaf en lief boek de Engelsen eens doet nadenken over die domme wet. In Parijs-Dakar zitten de mannen ook samen in een racewagen. In ons boek zitten twee vrienden samen in een boot. Wat is het verschil?"
Wachten op Matroos van Ingrid Godon en André Sollie verscheen bij uitgeverij Querido. Het boek werd bekroond met de Gouden Griffel 2001, de Boekenpauw 2001 en de Boekenwelp 2001.
'Het is op zich natuurlijk niet slecht dat er over zo'n onzinnig taboe gesproken wordt'
ua/an/29 j
BRUSSEL -- Het Vlaamse prentenboek Wachten op matroos wordt controversieel ontvangen in Groot-Brittannië. Het boek van Ingrid Godon en André Sollie is bestemd voor kinderen vanaf vijf jaar, maar volgens de Britse kranten schuilt er een homothema in.
Toen Querido het vorig jaar bij ons uitbracht, werd het bekroond met de Gouden Griffel, de Boekenpauw en de Boekenwelp. Ook in Duitsland bleek de publieke opinie er geen moeite mee te hebben. Ingrid Godon bedacht het verhaal, tekende de illustraties, en vroeg André Sollie om alles uit te schrijven. Het verhaal gaat over de zeetorenwachter Tijs, die op de uitkijk staat tot zijn vriend matroos hem ophaalt voor een wereldreis. Zijn buren proberen hem tot realisme aan te manen. Toch wordt zijn wachten beloond.
Godon: ,,In wezen is dit een verhaal over verlangen, over vertrouwen en geduld. Het gaat over een vriendschap tussen twee mannen. De redacteurs van Querido merkten al op dat er een onderstroom van een homoverhaal in zat, maar maakten daar voort geen punt van. De Engelse uitgever MacMillan heeft eerst erg getwijfeld, maar heeft het dan toch gedurfd. Ze hebben zelfs nog wat olie op het vuur gegooid door het dubbelzinnige woord sailor in de titel te zetten.''
The Independent gaat er stevig tegenaan. De krant schrijft dat de twee mannen samen de nacht doorbrengen in een gigantische penis. Maar in het verhaal hebben ze zelfs geen tijd om naar bed te gaan, zo gauw willen ze op reis.
Sollie: ,,Ik ben homo. Het is mogelijk dat er onbewust wat van je eigen verlangen in het verhaal kruipt als je de pen vastneemt. Maar over een vuurtoren schrijven om een fallus te suggereren, was niet de bedoeling. Men herkent er wel een homofiele dimensie in. In Amsterdam en Antwerpen staat het in homoboekhandels. Maar de commotie in Groot-Brittannië deed me toch wel even schrikken. Anderzijds: het kan maar helpen om het thema bespreekbaar te maken.''
gse
Marita Vermeulen
em/ov/30 n
Een zeldzaam goed uitgebalanceerd prentenboek is Wachten op Matroos van Ingrid Godon met een tekst van André Sollie. Godon werkt met pastel en olieverf op karton en geeft de contouren aan met een gepenseelde inktlijn. Zo ontstaan krachtige, expressieve figuren, hun hele lichaamshouding drukt emotie uit. Tijs, de hoofdfiguur, is vuurtorenwachter en mist zijn vriend Matroos. De compositie wordt uitermate spannend, doordat Godon in- en uitzoomt en van kikvors- naar vogelperspectief verspringt, op die manier wordt het statische van de vuurtoren doorbroken. Het lijkt alsof de vuurtoren doelbewust weer op koers brengt wat verloren is, en iedereen die ooit afscheid nam, weer veilig thuis zal brengen.
In het verhaal is geen kind te bespeuren, maar waar jonge lezers zich - in tegenstelling tot vele volwassenen misschien - met gemak in kunnen terugvinden, is het vertrouwen dat Tijs aan de dag legt. Hij vertrouwt er blindelings op dat Matroos zoals beloofd zal terugkeren. Zijn vertrouwen en verlangen zijn prent na prent voelbaar en staan in contrast met de houding van zijn vrienden Felix en Roos die hem aanmanen om op het ergste voorbereid te zijn. Mede door het oblongformaat wordt met veel kracht een verre wereld gesuggereerd die Tijs ooit met Matroos hoopt te verkennen. Een wereld die voor Tijs beloften en voor Felix en Roos gevaren inhoudt. Tijs' vertrouwen blijkt gerechtvaardigd; Matroos komt hem halen. De volgende dag vinden Felix en Roos een verlaten vuurtoren. Nu begint voor hen een wachttijd die eindeloos lijkt omdat hij niet gebaseerd is op vertrouwen maar op de voorzichtige hoop op een terugkeer.
Net als de prenten is de tekst bedrieglijk eenvoudig. Maar bij het voorlezen stel je vast hoe Sollie de emotie en de beelden versterkt door herhaling en zuivere, klankrijke formuleringen; beschrijvingen, uitroepen en dialogen vertragen of versnellen het ritme. In combinatie met de tekeningen wordt het strelen en spelen van de wind bijna voelbaar en het ruisen van de zee hoorbaar.
Bob Theeuws
il/pr/19 a
LIER
,,Van kleinsaf tekende ik en dat is eigenlijk nooit meer gestopt. Het werd een tweede natuur. In de Lierse kunsthumaniora moedigde mijn leraar Rik Van den Brande mij aan. Na mijn school ben ik gaan rondbelleen naar uitgevers om te mogen illustreren. Mijn eerste werkjes waren illustraties voor boekjes wiskunde en Frans bij uitgeverij Plantijn uit Deurne.'', zegt Ingrid Godon.
Doorbraak
,,Dan kwam het tijdschrift Dopido van De Goede Pers. Verder werkte ik ook voor Zonnekind en Zonnestrand. Ondertussen maakte ik gelegenheidstekeningen zoals voor communieprentjes. Met onder meer de figuurtjes Nellie en Cezar kreeg ik bekendheid in het buitenland. Van beide ontwierp ik ondertussen poppen. Vanaf september komen ze op de markt komen. Een Chinese firma maakt ze.'', gaat de illustratrice verder.
,,Vijf jaar geleden kwam de internationale doorbraak. Nu komt het eerste Engelstalige boek met mijn illustraties ,,Boo Hoo Baby?''op de grootste kinderboekenbeurs ter wereld in Bologna. Dat boek van auteur Cressida Cowell is in 10 landen verschenen en komt binnenkort uit in onder meer China, Japan, Korea, Israël en Australië. Het werd al op 80.000 exemplaren gedrukt. In totaal maakte ik al voor zo'n 25 kinderboeken illustraties. Ik werk nu met zwaardere contouren en sterkere kleuren dan in mijn beginperiode.''
Eigen boek
,,Mijn eigen boek ,,Wachten op matroos'' is voor 5 -tot 6 -jarigen en is uitgegeven bij de Nederlandse uitgeverij Querido. Het gaat over een vuurtorenwachter die wacht op een matroos om samen een wereldreis te maken. De matroos laat lang op zich wachten, ook tijdens een verjaardagsfeestje maar nadat hij toch verschijnt vertrekken ze hals over kop. Dan is het aan de buren om te wachten op de terugkomst van de vuurtorenwachter.'', vertelt ze over het verhaal.
31/12/2000
Tijs is vuurtorenwachter en kijkt uit over het water, maar vooral naar Matroos. Die heeft beloofd terug te komen om samen de wereld rond te varen. Roos, zijn buurvrouw, en Felix, de postbode, nemen hem niet echt ernstig. Dan komt er een brief van Emma; ze komt op bezoek voor Tijs' verjaardag. Het wordt een gezellig feest, helaas is Matroos niet gekomen. Maar die nacht, als de gasten vertrokken zijn, loopt een man door het duin. Matroos komt Tijs halen. De volgende dagen zijn het Roos en Felix die van op de vuurtoren uitkijken en wachten.
Dit lijkt een simpel verhaaltje. Maar waarom laat het je niet meteen los? Omdat het precies verbeeldt en verwoordt waar het hem om gaat: verlangen. Dit verlangen is in dit eenvoudige verhaal zo sterk tot zijn essentie teruggebracht dat het voor jong én oud direct herkenbaar is. Niet toevallig heeft Matroos geen specifieke naam. Hetzelfde geldt voor Meeuw (met hoofdletter) als symbool voor verlangen. Wachten op Matroos is een verhaal van en vol verlangen. Is er een mooier symbool voor verlangen dan een vuurtoren? Dat licht in het donker dat de zeeman doet uitzien naar het land. Hier werkt de vuurtoren omgekeerd: het is de vuurtorenwachter die uitkijkt over zee, hij verlangt naar zijn vriend die met hem de hele wereld rond zal varen. Hij verlangt en hoopt tegen iedereen in. Met volgende herhaling geeft André Sollie het knipperen van de vuurtoren betekenis: "Tijs kan erin wonen, zo groot is de vuurtoren. Maar als het avond wordt lijkt hij vanaf zee een knipperen nachtlampje. Het land, de zee. Het land, de zee. Het land, de zee". De herhalingen zorgen soms voor bijzondere klemtonen en geven de tekst zijn ritme.
Godon werkt hier met penseel en inkt, wat voor meer beweging zorgt dan de strakke potloodlijnen uit andere illustraties van haar hand. Voor de inkleuring gebruikt ze olieverf en als ondergrond recyclagekarton. De bruingrijze tint van deze ondergrond spaart ze uit rond de omlijning, wat voor een apart 'zacht' effect zorgt. De beweeglijker lijnvoering laat ook meer ruimte om 'naakte' emoties te laten zien. Die emoties maakt ze ook duidelijk door expressieve vertekening. Ze speelt ook met perspectief en afstand. Een mooi voorbeeld van de functionaliteit daarvan biedt de laatste prent. Het kikvorsperspectief, de gebogen lijnen en de vlakverdeling versterken het effect van uitkijken naar. [Jan Van Coillie]
Ria de Schepper
De vuurtorenwachter Tijs kijkt uit over het water. Hij wacht op zijn vriend Matroos, met wie hij de wereld wil rondvaren. Op zijn verjaardag krijgt Tijs bezoek en is er feest. Het geluk van Tijs kan niet op wanneer 's avonds laat Matroos komt. Ze smeden plannen en trekken samen op reis. Van nu af wachten Tijs’ trouwe vrienden, buurvrouw Roos en de postbode Felix, elke dag op zijn terugkomst. Dit verhaal geeft op een suggestieve manier weer hoe mensen geduldig wachten op iemand die hen dierbaar is. De tekst geeft scherp en accuraat de gebeurtenissen en emoties weer maar laat ook ruimte voor fantasie. De sfeervolle schilderijen over één of twee bladzijden prikkelen de verbeelding. Met olieverf op beige papier schilderde de illustratrice haar verhaal in strakke lijnen. Door het wisselend perspectief en de doordachte compositie zijn de platen gevarieerd. Het contrast tussen de scènes overdag en 's nachts is sfeervol. De personages, allemaal volwassenen, zijn expressief neergezet. Een knap prentenboek in oblongformaat voor oudere kleuters vanaf ca. 5 jaar. Door zijn leeftijdloze emoties is dit prentenboek ook geschikt voor jonge lezers. Winnaar Gouden Griffel 2001.
Karen Simaeys
em/ec/21 d
Tijs is vuurtorenwachter. Hoog in zijn vuurtoren staat hij op wacht, hij wacht op Matroos. Samen met Matroos zou hij de wereld rondvaren. Roos en Felix geloven al lang niet meer in de komst van Matroos. Tussen het wachten door viert Tijs zijn verjaardag. Een feest met als kers op de taart, in het midden van de nacht: de terugkomst van Matroos. Nog die morgen vertrekken Tijs en Matroos met hun boot. Voor Felix en Roos rest er nog één ding: wachten op ... Tijs.
Een mooi prentenboek over wachten, dromen en hopen. Wachten op iemand die je heel dierbaar is, iemand heel erg missen ... Het is een gevoel dat voor iedereen herkenbaar is. André Sollie weet het prachtig te verwoorden en de sfeervolle illustraties doen de rest. Dit boek werd niet voor niets meerdere malen bekroond (Gouden Griffel, Boekenpauw, Boekenwelp en Vlag en Wimpel van de Penseeljury 2001).
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.