Mist rond de Pont de Tolbiac
Léo Malet
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Signature, 2001 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MALE |
31/12/2001
Vijftien van de twintig arrondissementen van Parijs werden door Léo Malet vereeuwigd in zijn Nouveaux mystères de Paris. Het uit 1958 daterende Spoor naar de Marais is ondertussen al het vierde deel dat in het Nederlands vertaald werd. Locatie is dit keer de Marais, de joodse buurt van Parijs, begrensd door de Boulevard de Sebastopol, de Seine en de Bastille. De onverbeterlijke speurneus Nestor Burma start zijn onderzoek aan de Quai d'Orleans. De kunstenaar Baget vindt na een nachtje feesten niet enkel een kater aan het voeteinde van zijn bed maar ook het lijk van een jonge vrouw op zijn trap. Door een black-out weet de kunstenaar niets meer van de voorbije nacht. Zijn goede vriend Burma moet hem uit de nood helpen. Het spoor leidt de detective algauw naar de eigenzinnige journalist Jacques Ditvrai, die ondanks zijn naam al eens een loopje met de waarheid durft te nemen. Het is het begin van een wervelend avontuur, waarin Nestor Burma af en toe een stevige tik in ontvangst moet nemen, maar ook plezierige contacten met weelderig gevormde prostituees en iets minder aangename confrontaties met hun pooiers heeft.
Net zoals in de voorganger Mist rond de Pont de Tolbiac (1999) is Malet erin geslaagd om een Parijse wijk wonderwel in kaart te brengen. Het mooie Place des Vosges omringd door de impressionante huizen met hun mysterieuze binnenplaatsen. De Marais als een levendige buurt met zijn vele winkeltjes, galeries en bars waar ieder glas naar meer smaakt. Malet had er duidelijk zin in. De links naar het surrealisme zijn weer legio. En aan politieke correctheid had hij lak. Echo's van antisemitisme zijn nooit veraf. Een joodse vrouw wordt gemakshalve wel eens 'smous' genoemd. Maar ook dat maakt deel uit van het universum dat Malet in zijn mysteries schept, het is de taal van de straat en niet van de bourgeoisie. Zijn beeld van het Parijs van de jaren '50 doorstaat echter moeiteloos de tand des tijds. In haar straten dwaalt nog steeds de schaduw van een pijprokende detective rond, op zoek naar nieuwe sporen van misdaden. [Laurent Meese]
Dr. H. Veldman
Privé-detective Nestor Burma onderzoekt, in opdracht van de kunstschilder Fred Baget, de moord op Rachel Blum, één van de bezoekers van Freds feest. Nestor spit de hele wijk, de Marais, om, stuit op criminelen, pooiers van de Rue de Sébastopol, mensen met een bepaald oorlogsverleden en antisemieten. Uiteindelijk wordt, met hulp van de politie, de hoofddader gepakt en uitgeschakeld. Malet wilde een thriller schrijven over elk arrondissement van Parijs. Hij kwam 'maar' tot 15 delen. Dit is er één van: het 4e arrondissement. Het boek is razend spannend, biedt veel couleur locale, roept de sfeer op van een dorp en is met humor geschreven. Gaandeweg het boek bekruipt de lezer de behoefte om zijn koffers te pakken en door de straten van de Marais te gaan zwerven aan de hand van het vademecum van Malet, zó evocatief is het leefdecor weergegeven. Met een nawoord van Guus Luijters over de auteur en de Marais nu. Een boek voor thuis en op reis. Kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.