Onder ons
Kate Walbert
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Cargo, 2001 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : WALB |
31/12/2001
Ondanks de titel speelt De tuinen van Kyoto zich niet af in Japan. Walbert laat de lezer echter niet lang in spanning en geeft vanaf de eerste bladzijde hints die toelaten om de titel te interpreteren. De tuinen van Kyoto is een reisgids die in de loop van het verhaal door verschillende hoofdpersonen wordt doorgegeven. Kate Walbert opent haar roman met een citaat uit A guide to the Gardens of Stone over de architectuur van Japanse tuinen. "It is not the materials in isolation that form a garden, but the fragments in relation". Deze zinsnede staat symbool voor het leven van de personages en weerspiegelt zich in de structuur van het verhaal. De hoofdpersoon Ellen vertelt aan haar dochter haar levensverhaal. Het is geen vloeiend chronologisch vertelsel, maar een architectuur van kortere en langere fragmenten, van pijnlijk rotsige levensmomenten, van zachtere mosbegroeide jaren en van verborgen plekjes. Ellen vertelt over haar jeugdliefde voor haar neef Randall. Als Ellen na de dood van Randall diens dagboek ontvangt, worden de raadsels in het leven van Randall eindelijk opgehelderd. Randall werd door zijn ouders geadopteerd, maar is het liefdeskind van zijn vader en diens geliefde. Ellen voelt zich meer dan ooit met hem verbonden. De lezer gaat zich echter afvragen welke geheimen Ellen zelf met zich meedraagt. De bijkomende verhaallijnen gaan over slavernij. Elke lezer moet zelf uitmaken of dit metaforisch is voor de levensloop van de hoofdpersoon. Walbert schreef een knap debuut met de ingewikkeldheid én de harmonie van een Japanse tuin, maar zonder de rust. [Raf Tits]
J. de Jager-v.d. Wijst
Haar neef Randall is de grote jeugdliefde van hoofdpersoon Ellen. Hij deelt met haar zijn geheimen en zijn bewondering voor de tuinen van Kyoto, waarvan hij een fotoboek heeft. Hij sneuvelt op 17-jarige leeftijd op Iwo Jima en Ellen ontvangt zijn dagboek en het boek over Kyoto. Later, als docente Engelse literatuur, ontmoet zij in Philadelphia Charles, een luitenant die in Korea gaat vechten en die zij, als hij beschadigd terugkomt, regelmatig bezoekt in de veteranenkliniek. In de lange brief die zij 40 jaar na de oorlog schrijft aan haar dochter, die zij na de geboorte heeft afgestaan, heeft zij het over Charles als 'je vader'. De Tuinen van Kyoto komen telkens om een andere symbolische reden in haar herinneringen terug en versterken de leugen en het hartverscheurende verdriet dat zij heeft meegedragen. Het verhaal is in sobere taal geschreven, het echte drama zit achter de regels. De burgerlijke bekrompenheid tijdens de oorlogsjaren wordt treffend weergegeven. Het verhaal heeft geen chronologisch verloop. Op de flap aanbevelingen van Amy Bloom ('Een spookverhaal, een thriller, een liefdesverhaal en een kroniek van een tijdperk') en Edna O'Brien. Kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.