Krassen
Shelley Stoehr
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Becht, cop. 2001 |
YOUNG ADULT : STOE |
31/12/2001
Tracey Bascombe is 16 als ze naar New York trekt om een nieuw leven te beginnen, weg van haar vader die alleen aan zijn wetenschap en haar studies denkt; weg van haar moeder, die helemaal nergens meer aan denkt omdat ze de helft van de tijd ligt te bekomen van een dosis pillen. In New York liggen de jobs niet voor het rapen. En ook het goedkoopste hotel moet betaald worden. Zonder veel problemen kiest Tracey er voor om als de topless danseres Amanda de kost te verdienen. Tijdelijk, want ze is hoe dan ook van plan verder te studeren.
Dubbelleven voert je in sneltreinvaart langs de vele tegenstrijdige emoties en verlangens van een jonge adolescent. Zo is Tracey intelligent en niet wereldvreemd, maar bij haar aankomst in New York vindt ze amper haar weg uit het station. Terwijl ze een baantje zoekt, wil ze "eigenlijk (...) het liefst op weg zijn van school naar huis". Herkenbaar is ook haar verzet tegenover iedereen die haar vertelt wat ze zelf wel vermoedt: "'Wat ben je van plan om de rest van je leven te doen? Waar ben je over tien jaar? Wil je een pillenslikkende schoonheidskoningin worden, net als je moeder?' 'Nee, pap, ik wil de hoer spelen,' siste ik en gooide de hoorn op de haak. Ik zwoer dat ik nooit meer tegen mijn vader of moeder zou praten." Liefde en haat liggen vaak dicht bijeen, en Tracey wordt voortdurend heen en weer geslingerd tussen de behoefte onafhankelijk te zijn en thuis: "Hoewel ik gezworen had nooit meer tegen mijn vader te praten, hoopte ik dat hij thuis zou zijn". "Om drie uur had ik eindelijk het lef mijn vader te bellen. Hij had me niet eens hoeven smeken of ik naar huis kwam. Hij had het alleen maar aardig hoeven te vragen en ik was gegaan. Mijn koffer was al gepakt. (...) Hoe langer ik erover nadacht, hoe duidelijker het voor me werd dat als ik niet met mijn vader kon praten ik niet van plan was met wie dan ook te praten".
Dat neemt niet weg dat ze oog heeft voor de mogelijke gevaren van haar situatie en zichzelf geen rad voor ogen draait: "Interessant zoals ze steeds een stapje verder gaan, dacht ik. Weken geleden zou Tommy me nooit gevraagd hebben een klant aan te raken. Als hij het wel had gedaan, zou ik altijd 'nee' hebben gezegd en ik denk dat hij dat wel wist. (...) Als ik niet oppaste zou ik binnen een paar maanden flessen accepteren en iemand pijpen in het achterkamertje." Op haar 17e verjaardag voelt Tracey zich depressief. Ze herinnert zich haar eerste verjaardagsfeestje, tien jaar geleden, toen niemand was komen opdagen. "...terwijl ik me afvroeg wie ik van deze stomme verjaardag de schuld moest geven. Terwijl ik het toilet doortrok dacht ik, het kan deze keer mijn vader niet zijn, of zelfs mijn moeder. Ik ben een wees, toch?" Zo spreekt ze zichzelf steeds weer de moed in om de verantwoordelijkheid voor haar leven in eigen handen te nemen, en niet bij de pakken te blijven zitten.
Tracey's confrontatie met diverse striptenten, mannen, werkgevers en collega's wordt verteld vanuit haar oogpunt, en met haar emoties erbij. Dat maakt het boek wel spannend. Toch raak je als lezer ondanks de herkenbaarheid nooit echt betrokken. Het blijft op de vlakte. Ondanks het onderwerp, komen seks en erotiek niet ter sprake. Zijdelings kan je wel een en ander concluderen, natuurlijk. Zo heeft Tracey wel een seksuele relatie met haar vriend, Nick, maar ontdekt ze per ongeluk het genot van een orgasme, thuis op een kussen. Daar wordt verder niets meer over gezegd. Het blijven losse snippers, vermengd met uitspraken over mannen en vrouwen. Tracey is dan ook vergeten zodra je het boek dichtklapt. [Geert De Brabander]
Frans Hollander
Tracey woont bij haar vader, die een universitaire carrière heeft en er voor haar een heeft gepland. Maar ze is hem zat en vertrekt naar haar moeder. Die heeft haar ook niets te bieden omdat ze voortdurend aan de valium is. Dan vertrekt de zestienjarige Tracey naar New York waar ze als Amanda in haar onderhoud voorziet als toplesss-danseres in nachtclubs. Openhartig vertelt ze van haar leven in nachtelijk New York en expliciet beschrijft ze de handelingen die nachtclubdanseressen moeten verrichten. Af en toe klinkt iets van walging voor het vak en de vieze mannen door, maar het geld vergoedt alles. Als ze een afspraak maakt met een klant en die negeert, neemt de klant wraak en slaat haar in elkaar. Voor Amanda is dat het teken terug te gaan naar haar vader en het 'normale' leven. Ze is dan wel volwassen geworden. De titel dekt de lading niet. Er is geen sprake van een nacht- naast een dagleven, het werk neemt Amanda volledig in beslag. In dit openhartig geschreven en vlot lezende boek ontbreken de seksuele gevoelens die Tracey zelf ervaart bij haar ontwikkeling tot een volwassen vrouw. Paperback met een volwassen thriller-omslag; kleine letter en goede marges. Deel in een nieuwe serie "over de rauwe realiteit van de straat" voor jongeren.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.