Het stenen boudoir : reizen door de verscholen dorpen van Sicilië
Theresa Maggio
Theresa Maggio (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
De Arbeiderspers, cop. 2001 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAGG |
31/12/2001
Theresa Maggio is 33 wanneer zij voor het eerst Sicilië, het land van haar voorouders, bezoekt. Ze ontmoet er Piero, een eenvoudige visser. "Ik dacht verliefd te zijn op Piero, maar ik was verliefd op Sicilië", schrijft Maggio in haar boek. Ze geeft haar baan als wetenschappelijk journalist op en trekt bij Piero in. Hij laat haar voor het eerst kennismaken met de mattanza, de imposante en bloedige manier van tonijnvangst. Piero neemt haar mee naar Favignana, een van de Egadische eilanden aan de Westkust van Sicilië. Elk jaar bouwen de vissers er een imposante val van netten. De tonijnen die de Middellandse Zee opzoeken om te paaien, worden almaar verder de val ingedreven naar de dodenkamer, waar de eigenlijke mattanza plaatsheeft: de netten worden langzaam opgeheven en de vissen met spiesen afgeslacht en aan boord gebracht. Theresa's liefde voor Piero was van korte duur. Wat bleef, is haar liefde voor Favignana, dat prachtige eiland, en haar fascinatie voor de mattanza. Zoveel ze kan, trekt Maggio naar Favignana, ze leeft tussen de bevolking en weet steeds meer het vertrouwen van de vissers van de tonnara te winnen. In haar boek brengt zij verslag uit van haar ervaringen. Ze brengt het ganse mattanza-ritueel in kaart: het klaarmaken van de netten en optuigen van de schepen, de positie van de rais, de onbetwiste leider van de mattanza, de selectie van de bemanning, de liederen, het bijgeloof... Tussen haar eigen ervaringen verweeft zij de geschiedenis van de mattanza, een manier van tonijnvangst zoals die sinds de vroegste tijden wordt bedreven. Ook de (veranderende) economische betekenis van de tonijnvangst komt aan bod. Daardoor én door haar intense omgang met de eilandbevolking is Mattanza ook een erg interessante brok levende sociale geschiedenis. Het boek is persoonlijk én wetenschappelijk onderbouwd tegelijk. Een interessante en geslaagde combinatie die bovendien meeslepend verteld wordt. [Geert Swaenepoel]
Dr. M. Fonds
Blauwvintonijnen van 1 tot 3 meter lengte (100-400 kilo) worden tijdens hun trek in het voorjaar langs de kust van Sicilië door middel van kilometers lange hangende netten geleid naar een reusachtige fuikkom (tonnara) met een aantal kamers. Als er voldoende tonijnen in het net raken, worden ze door de vissers (tonnaroti) naar de achterste kamer gedreven, waarvan de bodem ook uit net bestaat. Door dit bodemnet op te halen worden de tonijnen verzameld en geoogst, een spectaculair schouwspel (de zogenaamde 'mattanza') dat veel toeristische belangstelling trekt en waarvan ook een videofilm in omloop is. Het vangen van tonijn met de tonnara is een cultuurhistorisch fenomeen dat al vele honderden jaren met veel rituelen plaatsvindt en waar de plaatselijke bevolking sterk bij betrokken is. Theresa Maggio volgde twaalf jaar lang de mattanzas op het eiland Favignana. Zij beschrijft niet alleen de tonijnvisserij, maar vooral ook het leven van de vissers (tonnaroti) en de sfeer van het eiland. Alleen een Siciliaanse kan deze wereld met zoveel gevoel en persoonlijke betrokkenheid van binnenuit beschrijven. Kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.