Historias de la Artámila
Ana María Matute
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Wereldbibliotheek, cop. 2001 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MATU |
31/12/2001
Aranmanoth is het magische liefdesverhaal van twee koningskinderen; een mythe over de betekenis van onschuld, liefde en geluk. Aranmanoth is de zoon van de wereldse Orso en een waternimf. Het gevolg is dat hij zowel menselijke als goddelijke kenmerken in zich verenigt. Deze blijken vreemd genoeg niet altijd compatibel. Het personage confronteert ons met de eeuwig van wonderen dromende mens, die in zijn streven belemmerd wordt door allerlei wereldse verplichtingen. Aranmanoths vader Orso worstelt evenzeer met deze spanning. Zijn realiteit is er een van veldtochten, bloed en verderf. Hij is een leenman van de graaf en zit gevangen in zijn eigen leven. Het enige waardevolle moment in zijn leven is het kortstondige samenzijn met de waternimf. Orso vertegenwoordigt de donkere tegenpool van de twee kinderen. Hij verzaakt aan zijn verlangens en onderwerpt zich aan zijn lot. Zijn zoon Aranmanoth daarentegen staalt alles uit wat licht is. Daar hij de herinnering is aan het enige gelukkige moment in zijn leven, heeft Orso hem lief zoals zichzelf. Aan hem vertrouwt hij de zorg toe over zijn jonge echtgenote. De kinderen groeien samen op in het kasteel als broer en zus. Maar ze blijven geen kinderen en ergens groeit het besef dat er weldra een einde zal komen aan deze mooie tijd. De twee jongeren opteren dan ook niet te blijven waar ze zijn en breken resoluut de wetten door te vluchten. Op hun tocht maken ze zowel kennis met voorspoed als met tegenslag. Samen vinden ze het geluk. Maar er is in deze wereld geen plaats voor zoete dromen en sprookjes. Wanneer hun prachtige omgeving aftakelt, besluiten Aranmanoth en Windumanoth terug te keren naar het kasteel en naar de man die ze het meest eren. Het is de slaafse Orso zelf echter die, door te gehoorzamen aan de wetten, ervoor zorgt dat de enige wezens die hij liefheeft en die bij hem tedere gevoelens oproepen, sterven. Met de moord op zijn zoon en echtgenote vermoordt hij ook meteen zichzelf als mens. Zijn gehoorzaamheid aan de graaf symboliseert hoe wij onze liefste dromen onderwerpen aan maatschappelijke verplichtingen.
Het verhaal, dat in een ver en onduidelijk leven gesitueerd is, blijft actueel voor iedere periode. Mooi is dat de twee koningskinderen in de roman blijven voortleven in de verhalen van rondtrekkende barden. Zo duidt Matute op de mythische functie die zulke verhalen in een vroegere samenleving vervulden en die ze evengoed nu nog kunnen hebben. Ze hamert via deze weg op de kracht van het woord. Maar de magie en fantasie, die het verhaal tenslotte zo uitzonderlijk maken, zetten ook meteen in de verf hoe ver het verleden van ridders en goddelijke krachten van ons verwijderd ligt. De moderne wereld heeft een groot gebrek aan sprookjes zoals dit van Matute. Magie en wonderen blijken enkel zaken van het verleden. Minpunt is dat Matute de moraliserende ondertoon van het werk soms laat primeren op het verhaal, wat de aandacht doet afdwalen van het gebeuren. Dit wordt versterkt door een occasionele langdradigheid. Het werkje blijft daarom ver achter bij een gelijkaardig werk als De alchemist van Paulo Coelho. Toch is het de moeite waard -- al was het maar voor de prachtige beschrijvingen -- om op een dood moment bij weg te dromen, want ook grote mensen hebben sprookjes nodig. [Anke Van Lancker]
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.