Niemands meisje
Lydia Rood
Lydia Rood (Auteur), Joyce Van Oorschot (Illustrator)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Zwijsen, 2001 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : ROOD |
31/12/2001
Lydia Rood schrijft voor jong en oud. Columns en romans voor volwassenen, interessante verhalen voor de jeugd of herkenbare en humoristische verhalen voor jongere lezers. Op elk terrein is zij thuis. Ook in De middag van Mimoen is zij weer lekker fantasievol op dreef. Omdat Jankel vlakbij de zee woont, komt hij er elke dag. Op een zonnige dag als het druk is op het strand, zit een huilend kind met zijn blote babybillen in het zand. Er is niemand bij, het kind blijft krijsen en daarom neemt Jankel hem maar mee. Op zijn rug. Terstond plast de baby over hem heen. In zijn fantasiespelen kan Jankel Mimoen (zoals hij het jongetje noemt) uitstekend gebruiken. In zijn hol in de duinen speelt Jankel oorlogje met hem, hij bedenkt dat hij losgeld kan vragen voor hem en als hij een beroemde voetballer met een blonde vrouw ontwaart in de duinen, is Mimoen een uitgelezen middel om via die vrouw contact met de voetballer te krijgen. Zelfs als hij ruzie krijgt met een jongen met enge ogen, "ogen die je niet recht aankeken", komt Mimoen van pas: tijdens de vlucht voor de engerd poept Mimoen een kledderige hoop babypoep waarin de achtervolger dramatisch uitglijdt. Eindelijk weer op het strand in de buurt van Mimoens vindplaats, is daar de moeder. "Ik heb me het apezuur gezocht," zei de mevrouw. Er liepen tranenstrepen over haar vuile wangen. "Ja, zei Jankel, dat kan ik wel begrijpen. Maar hij lag daar zomaar". Houden mag Jankel Mimoen niet, maar de moeder ("Ik woon nu eens hier, dan weer daar. Ik ben niet zo'n vaste woner".) belooft dat zij in de buurt van Jankel komt wonen, zodat die Mimoen als broertje kan blijven houden.
Zo maakt Lydia Rood voor de beoogde doelgroep (AVI-7 lezers, met leeservaring D) een verhaal vol avontuur en fantasie waarin de lezer moeiteloos kan onderduiken.
[Casper Markesteijn]
Redactie
Jankel is een jongen die veel alleen speelt. Op een zonnige dag vindt hij een huilende baby in een kuil op het strand. Hij neemt het naakte jongetje mee op zijn rug en zeult de hele middag al spelend met 'zijn nieuwe broertje' rond. Daarbij beleven ze allerlei spannende avonturen. Tenslotte ontmoet Jankel de moeder van Mimoen, zoals hij de baby is gaan noemen. Het boekje heeft korte hoofdstukken die verdeeld zijn in tekstblokken. Het verhaal wordt verlevendigd door geroutineerde, vlotte zwartwittekeningen in waterverf en krijt die driekwart tot een hele pagina beslaan. Ze zijn deels gevat in een kader, dat door details hier en daar wordt doorbroken. Vlot geschreven en makkelijk te lezen voor kinderen vanaf ca. 8 jaar. Door de onwerkelijke sfeer, want wie neemt er nou zomaar een baby mee, is het leuk om voor te lezen vanaf ca. 6 jaar en voor kinderen die (nog) niet van zelf lezen houden.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.