Andorra : toneelstuk in twaalf taferelen
Max Frisch
Ewout Van der Knaap (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Historische Uitgeverij, 2001 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 799.5 VAND |
31/12/2002
Toen Alain Resnais aan de hand van archiefbeelden en getuigenissen in 1955 een becommentarieerde documentaire over de kampen en de holocaust draaide, was hij een van de eersten om te trachten de publieke herinnering te stimuleren, en dat met een zeker succes. De film maakte voor het eerst een grondige discussie los over het 'onvoorstelbare', zij het dat er ook toen al enige wrevel ontstond over het feit dat de jodenvervolging weinig expliciet aan bod was gekomen.
Deze studie, die een analyse maakt van de film, alsmede de context schetst waarin hij totstandkwam, en ook de reacties -- vooral bij het Nederlandse en Duitse publiek -- aan een nader onderzoek onderwerpt, tracht via een geschiedvergelijking te bepalen in hoeverre een product als dit de herinnering aan de gruwelijke gebeurtenissen weer kan aanzwengelen. Daarbij heeft hij zich, zoals gezegd, beperkt tot twee landen die ieder een aangepaste versie vertoonden. Inderdaad werd de op het beeldmateriaal ingesproken tekst van de Franse auteur Jean Cayrol -- die zelf in een kamp was terechtgekomen en een uiterst sterke, zelfs poëtische commentaar had neergeschreven -- vervangen door vertalingen, voor het Duits door de joodse dichter Paul Celan, voor het Nederlands door de letterkundige Victor van Vriesland, beiden bekende en militante antifascisten.
Zoals verwacht is het antwoord op de vraag naar de effecten niet eenduidig, hoewel er toch aanwijzingen zijn dat voor velen, en m.n. de slachtoffers en hun nabestaanden, de natuurlijke verdringing van de feiten, die was opgetreden in de psychologisch verklaarbare beweging om zo snel mogelijk de verschrikkingen van de oorlog te vergeten en met het leven verder te gaan, mede door deze film werd stopgezet en weer bespreekbaar gemaakt. Een onthullende studie die een belangrijke bijdrage kan betekenen voor de lopende discussies. [Jan Baes]
Frank Jansen
De Franse regisseur Alain Resnais maakte in 1955 de documentaire 'Nuit et Brouillard' over de Duitse uitroeiingskampen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Er bestaan drie versies van de film. Een met Franse, een met Duitse en een met Nederlandse commentaarstem. De auteur, die Duitse letterkunde doceert aan de Universiteit Utrecht, maakt in dit boek een grondige analyse van de film. Hij bespreekt eerst de achtergrond en de inhoud van de film en gaat vervolgens in op de reacties in Duitsland (waar 'Nacht und Nebel' op veel scholen verplicht werd vertoond) en in Nederland. Vervolgens behandelt hij de vertalingen van de oorspronkelijke tekst van Jean Cayrol, eerst de Duitse vertaling van Paul Celan, dan de Nederlandse vertaling van Victor van Vriesland. Deze laatste tekst is zelfs integraal opgenomen. Er worden veelvuldig niet-vertaalde citaten geplaatst in het Frans en in het Duits, taalkundige kennis is dus vereist. Deze studie heeft diverse invalshoeken en kan interessant zijn voor bijvoorbeeld filmwetenschappers, sociologen, historici, taalkundigen.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.