Morgen toen de oorlog begon
John Marsden
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Gottmer, cop. 2001 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MARS |
31/12/2001
Dam is de naam van een speelse, jonge bastaardhond met een vacht als een dambord. Voor de ikfiguur, een tiener zonder naam, die zijn én haar verhaal neerschrijft, is hij een godsgeschenk. Hij brengt afwisseling in het saaie levensritme van de chique buurt waar ze met haar ouders en broer woont en in het voorspelbare gedrag van haar dure vriendenkring. Zij kreeg de puppy totaal onverwacht op de avond dat vader Murray Warner, financieel directeur van de Riddergroep, projectontwikkelaars, een belangrijke opdracht toegezegd kreeg. Dam wordt het middelpunt van haar leven en hij vormt ook de aanleiding, de rode draad en de pointe van dit verhaal.
De ikfiguur is van bij het begin van het verhaal opgenomen in een psychiatrische instelling en schrijven is onderdeel van de therapeutische behandeling. Het kost haar 15 hoofdstukken om erachter te komen waarom ze daar zit, maar vanaf het eerste hoofdstuk is het duidelijk dat haar leven beheerst wordt door angst: "Je durft niets meer te zeggen omdat je bang bent dat er gelachen wordt. En lachen moet leuk zijn, moet je een gevoel geven of je geknuffeld wordt, maar als er om mij gelachen wordt klinkt het gemeen". Ook in de gespreksgroep zwijgt ze, bang dat de anderen haar zullen bekritiseren, beoordelen en schuldig bevinden. Die anderen, haar lotgenoten, observeert ze terwijl ze hun gedragingen probeert te begrijpen. Haar scherpe verslag bewijst dat ze daar aardig in slaagt. We maken kennis met Oliver met anorexia, met de psychotische Esther, met de hyperactieve Ben, met Emine die een schoolfobie heeft, met Daniël die aan dwangneuroses lijdt en met Cindy die een zelfmoordpoging achter de rug heeft. Marsden blijft op het niveau van de ikfiguur en graaft dus niet diep in zijn analyses, maar de rol van de andere patiënten is wel veelzijdig. Voor de ikfiguur vormen ze niet alleen een relativerende factor, ze treden ook op als een stimulans om haar masker af te leggen en het gebeurde onder ogen te zien. Bovendien gebruikt ze hen als afleidingsmanoeuvre. Wanneer zij over haar medebewoners schrijft, hoeft ze het niet over haarzelf te hebben.
Dus fladdert haar schrijven over en weer tussen de gebeurtenissen in de instelling en de gebeurtenissen tijdens de laatste maanden thuis. Dat ze 15 hoofdstukken nodig heeft om haar verhaal te reconstrueren resulteert in een thrillereffect. Als lezer vermoed je een en ander, niet alleen omdat de hond Dam aan het begin staat en vrolijk door het verhaal blijft huppelen, maar vooral omdat je de roem en afgang van de Ridergroep als een spannend vervolgverhaal leest waar je je toch ongemakkelijk bij voelt. Vader Warner en zijn kompaan blijken het project op een frauduleuze manier binnengehaald te hebben en de oppositie en de pers maken van iedere tip gretig gebruik om de zwendelpraktijken tot op het bot te ontrafelen. Geen trucs zijn hen te min, met als gevolg dat het leven van het gezin Warner grondig overhoop gegooid wordt. Terwijl de hoofdpersoon leert wat angst en schaamte is, stijgt de spanning en stuurt het verhaal op de fatale afloop aan. De ikfiguur, die zich voor die afloop verantwoordelijk voelt, verbreekt uiteindelijk de stilte en vertelt hardop in de groep het trieste slot van het thuisverhaal. Het lucht haar enigszins op, maar voor de buitenwereld is ze nog niet klaar, want "Lekker veilig hier, en goed beschermd tegen de piranha's van buiten. Hier hoef ik niet te denken aan mijn familie, aan mijn vrienden, en aan hoe ik mijn liefste hond Dam vermoordde".
Marsden heeft met Dam een schitterend verhaal geschreven dat niet onder één noemer gevat kan worden. Je kan het als een spannende thriller lezen, als het aangrijpende verhaal van een gevoelige tiener die het slachtoffer van het lot wordt, als een actueel verhaal over politieke schandalen en de impact daarvan op het gezinsleven of zelfs als het hartverscheurende verhaal over de vriendschap tussen baas en hond. Het boek is trouwens ook opgedragen aan een hond. Het verhaal boeit van de eerste tot de laatste zin door de meeslepende stijl en de sterke emotionele spanningsopbouw. Je leest het een eerste keer bijna gejaagd, benieuwd naar de pointe en een tweede keer veel trager omdat je doordenkertjes en overwegingen wil noteren. Jammer alleen dat je bij het trager lezen ook hier en daar over een letterlijke of slordige vertaling struikelt. Over het door elkaar gebruiken van de naam Oliver/Olivier bv., of over een zin als "Gisteravond was ik in een redelijk humeur, maar vandaag hield het echt niet over". Of over het inslikken van letters door de zetduivel in 'de meest mensen'. Echt hinderlijk zijn die schoonheidsfoutjes evenwel niet.
[Jet Marchau]
Ineke Kop Jansen
Zeer eigentijdse jeugdroman, geschreven in de vorm van een dagboek van een 15-jarige patiënte van een psychiatrische kliniek. Zij beschrijft de wederwaardigheden in de kliniek, doorweven met terugblikken op de gebeurtenissen die de aanleiding tot haar opname zijn geweest. Haar vader is als financieel directeur van de Rider Groep mede verantwoordelijk voor de malafide praktijken (omkoping, handel met voorkennis) bij het binnenhalen van het contract voor de bouw en exploitatie van het casino. Ieder gezinslid trekt zich verder terug als het net van de media zich strakker om hen sluit. Haar hond Dam, een cadeautje van een relatie van haar vader, blijkt de sleutel tot de ontknoping. Er wordt een indringend en invoelbaar beeld geschetst: niet alleen van dit drama, maak ook van de gedragingen van de medepatiënten en het "werken in de groep" van de patiënten met o.a. anorexia, dwangneurosen, schoolfobie. Door de gedoseerde informatie wordt de spanning knap opgebouwd. Zeer spannend en meeslepend, goed geschreven verhaal dat veel jongeren vanaf ± 13 jaar zal aanspreken.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.