Robrecht de Smet en de Jong-Nederlandse gemeenschap
Daniël Merlevede
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Davidsfonds, 2001 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 217 DESM |
31/12/2001
De islam is een complex gegeven met historische, theologische, spirituele en culturele aspecten. Hoe exotisch deze godsdienst op het eerste gezicht ook mag lijken, toch is de islam eigenlijk niet vreemd aan de westerse cultuur. De uitgangspunten en idealen blijken vanuit een christelijke, joodse of humanistische optiek heel herkenbaar te zijn. Hoewel het beeld dat wordt opgeroepen door berichten in de media over onrust en geweld anders doet vermoeden, streeft de islam naar vrede en welzijn voor alle mensen.
de islam is modern
De geschiedenis toont aan dat de islam een inspiratiebron is voor creatieve samenwerking van volkeren en dat op die manier nieuwe indrukwekkende beschavingen tot stand kunnen worden gebracht. De bloei van grote beschavingen als die van het Midden-Oosten, Perzië, Turkije en India, is mede te danken aan de kracht van deze godsdienst. Ook de westerse cultuur heeft een zekere verwantschap met die van de islam. Beide hebben uit dezelfde bronnen geput: de joodse traditie, de christelijke theologie en de Griekse filosofie. In de loop van de geschiedenis hebben Europa en de moslimgebieden elkaar wederzijds beïnvloed en hebben moslims concreet bijgedragen aan de ontwikkeling van Europa.
Stel dat een niet-moslim meer wil weten over de islam. Hij kan tien moslims benaderen en zal tien verschillende verhalen horen over wat 'de islam' nu echt is. Moeten vrouwen een hoofddoek dragen, en mannen een baard? Wat is de positie van de joden, christenen en homo's? Hoe zit het met het afhakken van handen, het geven van aalmoezen en het drinken van alcohol? Iedere moslim vindt iets anders en kan voorbeelden noemen uit de praktijk en uit het heilige boek, de koran, om zijn of haar gelijk te halen.
Volgens de schrijvers van De islam is modern zijn dat vragen die elke islamoloog tot vervelens toe te horen krijgt zodra hij heeft verteld waar hij zich mee bezighoudt. Meestal ziet hij al meteen in de blikken wat men erover denkt. Zij gaan van fascinatie tot afgrijzen. Hij heeft er stilaan mee leren leven dat de studie van de islam nooit een neutrale bezigheid kan zijn, die hij louter voor het plezier en de wetenschap beoefent, als een intellectueel genoegen. Willens nillens wordt hij gedwongen positie te kiezen in een breed maatschappelijk debat dat al vele jaren de geesten in Europa beroert. Het ergste van al is dat de vraagstellers hun antwoord vaak al lang op voorhand klaar hebben. Journalisten en opiniemakers halen er alleen maar een islamoloog bij om hem te doen bevestigen wat zij zelf denken. Zijn woorden moeten dienen om hen gerust te stellen, om hun eigen gelijk aan te tonen. Vertelt de deskundige toevallig wat anders, dan verwenst men hem naar de woestijn: de 'specialist' blijkt dan plots een geperverteerde slechterik te zijn.
De lezer kan het de beide auteurs niet kwalijk nemen dat ze oprecht houden van de wereld die ze al vele jaren ter plaatse bestuderen, bewogen door een warme genegenheid voor de mensen die er wonen. Als we sommige westerlingen over de Arabische wereld bezig horen, dan zouden we gaan geloven dat moslims de hele dag in de moskee vertoeven en er dag in dag uit zitten te luisteren naar versuffende toespraken van ayatollahs en imams. Al te vaak vergeten we immers dat een aanzienlijk deel van de wereldwijde moslimgemeenschap buiten de Arabische landen leeft. Dat leidt tot de paradoxale situatie dat heel wat fundamentalistische, radicale moslims niet eens goed Arabisch verstaan en dus niet in staat zijn de bronnen waarop zij zich nochtans beroepen zelfstandig te lezen.
Arabische, Turkse en Iraanse denkers proberen vandaag de kloof tussen de islam en de moderniteit te overbruggen. De koran, van oudsher de richtlijn, blijft het fundament, maar ze benaderen dat op een creatieve manier. Als symbool met tal van nieuwe betekenissen voor de moslims van vandaag. De teksten uit de koran hebben bovendien een universele culturele waarde. Waarom zouden ze de westerling niet kunnen bekoren, net zoals oosterse muziek en architectuur?
Beide schrijvers geven een stem aan jonge moslimintellectuelen en proberen in alle openheid tot een dialoog te komen tussen godsdiensten, volkeren en culturen. Het is op zijn minst een opmerkelijk essay. Een nieuw geluid in een controversieel debat. [Lode De Munck]
Redactie
Twee Belgische godsdienstgeleerden leveren met dit helder geschreven essay waarin de denkbeelden van moderne, gezaghebbende moslimgeleerden zijn verweven, een bijdrage om een dialoog tot stand te brengen tussen verschillende godsdiensten en culturen. Hoe om te gaan met de nieuwe geseculariseerde wereldcultuur is een van de vele onderwerpen die aan bod komen. Zij wijzen erop dat opvattingen van vertegenwoordigers van het oosters christendom, moslims en joden vaak een groot parallelisme vertonen. Hun wortels zijn dezelfde. Het is tijd voor een vernieuwde uitwisseling van denkbeelden tussen culturen die ogenschijnlijk van elkaar verschillen maar in wezen veel gemeen hebben. Een goed geschreven essay van twee deskundigen die niet alleen kennis van zaken hebben, maar ook blijk geven van grote betrokkenheid bij deze materie. Een interessant boek voor eenieder die beroepsmatig met moslims heeft te maken of persoonlijk geïnteresseerd is in en/of zich betrokken voelt bij de nabije toekomst van de moslimwereld en de verhouding met de westerse wereld.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.