Hongarije
Stephan Lang
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
De Geus, cop. 2001 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : LANG |
31/12/2001
In zijn vorige roman, De Transsylvanische bruiloft, beschreef Stephan Lang een recent stukje Roemeense geschiedenis: het regime van dictator Ceausescu, waarvoor hij naar Nederland is gevlucht. In De mollenjager trekt hij de Roemeense registers nog verder open: vanaf de inlijving van Transsylvanië door Roemenië ten nadele van Hongarije, de korte herindeling bij Hongarije tijdens de Tweede Wereldoorlog en de daaropvolgende terugkeer naar Roemenië als hoogtepunt, en ten slotte de vestiging van een dictatoriaal communistisch regime. Stephan Lang schrijft zijn verhaal in dezelfde heldere, vlotte stijl die ook zijn vorige roman al kenmerkte. Het hoofdpersonage van het verhaal is opnieuw een Hongaarse Roemeen uit Transsylvanië, die tijdens de dictatuur van Ceausescu naar Nederland gevlucht is. In dit personage herkennen we de auteur zelf. Omdat zijn oude moeder in Roemenië op sterven ligt, keert hij voor twee weken terug naar zijn geboortedorp. Het weerzien maakt veel herinneringen los, en tegelijkertijd roept het veel vraagtekens op over vroeger. Zijn moeder weet nog een en ander over wat er gebeurde na het verdrag van Trianon, bij de inlijving van Transsylvanië bij Roemenië. De gebeurtenissen die erop volgen -- het verdrag van Wenen in 1940 met de herindeling in Hongarije, de Tweede Wereldoorlog en het einde daarvan -- hebben er allemaal mee te maken, en de gruwelijkheden die Transsylvanië te verwerken krijgt, lijken geen einde te kennen. Waar het voor de ikfiguur om draait, is wat er gebeurde in de periode na het einde van de oorlog, toen hij werd geboren. Zijn moeder was toen op een lijst van 'vrijwilligers' terechtgekomen die dwangarbeid moesten verrichten in Rusland, samen met zowat het halve dorp. Het zouden uiteindelijk vijf lange en wrede jaren worden; zijn moeder mocht pas terugkeren toen ze zwanger bleek te zijn. Thuisgekomen bleek dat het nieuwe regime in Roemenië zo mogelijk nog onmenselijker was dan wat ze tevoren al hadden meegemaakt...
Een massa wreedheid dus, in een toch niet al te lange roman. Gelukkig is alles beschreven op een heel relativerende toon, de toon van mensen die ondanks alles proberen te overleven. De (Hongaarse) bewoners van Transsylvanië werd in de 20e eeuw meerdere keren onrecht aangedaan, en hoe dat precies gebeurde, kom je te weten in deze roman. [Bart Van der Bruggen]
A. Salentijn-Krins
In zijn vorige boek 'De Transsylvanische bruiloft'* beschreef Lang zijn vlucht uit Roemenië in 1975 en zijn daaropvolgende eenzaamheid in Nederland. Hier keert hij na de revolutie terug naar zijn geboortedorp, waar zijn moeder stervende is. Hij verneemt daar hoe, voor zijn geboorte in 1945, zijn vader als krijgsgevangene in Roemenië en zijn moeder als dwangarbeidster in een Oekraïense kolenmijn geleden hebben omdat ze van Hongaarse afkomst waren. Transsylvanië hoorde namelijk voor 1920 en tussen 1940 en 1944 bij Hongarije. Zelf blijkt hij geboren te zijn na een verkrachting in de mijn. De titel duidt op zijn bijnaam: zijn moeder dwong hem ooit een mol te vangen en te wurgen. Dat zou hem sterk maken. Bijna al zijn oude vrienden zijn omgekomen als slachtoffer van het regime van Ceausescu. Ontredderd keert hij naar Nederland terug. Het boek is goed geschreven en geconstrueerd. Dat het toch moeilijk te begrijpen kan zijn komt door de ingewikkelde verhouding tussen Roemeenstalige en Hongaarstalige inwoners van Roemenië, die ook nu nog de oorzaak is van etnische spanningen. Kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.