De Druivenstreek : bekende inwoners gidsen je door hun streek
Anne Peeters
Jeroen Peeters (Redacteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Damon, cop. 2000 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 157.2 LYOT |
31/12/2001
Lyotard werd wel de paus van het postmoderne genoemd en raakte bekend door zijn autopsie van de Grote Verhalen. Maar bij leven en welzijn was hij eigenlijk hoogleraar esthetica. Zijn werk op dit gebied, neergeschreven in een enorme berg publicaties, wordt in dit boek geëxploreerd. Mooi meegenomen, want ons taalgebied is niet rijk aan studies van Lyotards esthetica. Zijn favoriete thema's komen uiteraard aan bod: de aan/afwezigheid, het sublieme en de materialiteit. Wat het eerste betreft: het thema van een aan/afwezigheid is verplichte lectuur in de fenomenologie, zeker na de esthetica van Heidegger. Voor het tweede, het sublieme, ging Lyotard te rade bij Kant en Burke. Wat de materialiteit betreft, dit boek wijdt een bijdrage aan de tentoonstelling die Lyotard ooit zelf concipieerde, 'Les Immatériaux'. Als filosoof is de toekomst van Lyotard onzeker, als embleem zal hij zeker overleven als de apologeet van het postmoderne die de Duitse neo-modernen het leven zuur maakte. Zijn esthetica zal wellicht langer nazinderen. Negen (op één uitzondering na) jonge auteurs leiden de lezer doorheen het soms toch duistere vertoog van Lyotard. Het boek biedt, bovenop de verhelderende en originele bijdragen, een zeer diepgaande bibliografie. Kortom, een zeer welkom boek dat niet alleen een hiaat in het bestand dempt, maar ook moet helpen de discussie rond actuele kunst aan te zwengelen. [Erik Meganck]
Drs. J. Kleisen
De Franse filosoof Lyotard (1924-1998) is ten onzent voornamelijk bekend door het modernisme/postmodernismedebat, waarin ook Habermas figureert, maar vermoedelijk garandeert zijn denken over esthetiek op den duur een vruchtbaarder ontmoeting. Dat hij zeer veel kunstkritieken schreef, is hier nauwelijks bekend, terwijl de selectieve bibliografie waarmee het boek sluit toch al 77 titels met bijna 200 merendeels esthetisch gerichte teksten omvat. Lyotards ideologiekritiek vond haar voedingsbodem meer en meer in zijn zicht op kunst: korte beschouwingen over schilders als Cézanne, Klee, Appel illustreren dat. De negen opstellen in dit boek, meest van aan de KU Leuven gelieerde filosofen, belichten in filosofentaal begrippen als het sublieme (vaak in relatie tot Kant en Burke), aanraking, gebeuren, anima minima (de mens in zijn pure kwetsbaarheid, de plek waar bij ten diepste geraakt wordt). Lyotards denken balanceert op de snede van het denkbare en onzegbare; in aanraking met het kwetsbare in de mens verdampt alle verstening in verstandelijkheid. In deze zin blijkt kunst een gebeuren dat bevrijdend werkt. Voor geoefende filosofielezers.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.