Paarle's moeder
Mary Morrissy
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
De Arbeiderspers, cop. 2000 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MORR |
31/12/2001
Mary Morrissy haalt haar inspiratie graag bij vergeten maar opvallende vrouwenlevens. In Paarle's moeder stond een dochter met twee moeders centraal: één die zo naar een baby verlangt dat ze -- wanneer het haar niet lukt zwanger te worden -- er ten slotte ééntje meeneemt uit de kraamkliniek. Aan de andere kant is er de echte moeder, waar het kind uiteindelijk toch terechtkomt. Voor De pretendente ging Morrissy te rade bij het alom bekende Anastasiaverhaal. Een biografie van de groothertogin zou te voor de hand liggend zijn. Morrissy zoomde in op één van de "pretendentes" voor de titel, die achteraf echter toch iemand anders bleek te zijn. Het maakt haar leven er niet minder interessant om.
Morissy's verhaal wordt omlijst door de laatste jaren van "de pretendente", getrouwd met de Amerikaan Jack Manahan, wiens leven ze meesleurt in de puinhoop dat dat van haarzelf is. Als bejaard echtpaar wonen ze in het huis van zijn voorouders, dat herschapen is in een enorme vuilnisbelt. "De inspanning om haar te weerstaan is te groot. Ze trekt vuiligheid en chaos aan alsof exotische misère de prijs is die haar enorme trots opeist. "Anastasia" zelf is herschapen tot een aftakelend lichaam met geheugenverlies en allerlei andere kwaaltjes, maar nog steeds in staat tot het opwekken van tegenstrijdige emoties. Vervolgens belanden we een halve eeuw eerder in Berlijn, waar een naamloze jonge vrouw met geheugenverlies in een instelling fascinatie opwekt. En steeds verder neemt Morissy ons terug in het leven van deze vrouw, naar haar vlucht uit Polen en haar verblijf in Duitsland, dat bijna noodlottig afloopt, en haar jeugd in het Poolse dorp. Eigenlijk heeft de tijd voor haar sinds toen grotendeels stilgestaan. Langzaam wordt ons duidelijk hoe de associatie ontstaan is, wat de gelijkenissen veroorzaakt heeft, welke parallellen er lopen. Voor de hoofdrolspeelster is het allemaal veel minder helder. Haar ingelaste gedachteflarden tonen een verwarrende mix van allerlei fragmenten, waarbij context en verbanden ontsnappen.
Zoals in eerdere werken weeft Morissy een aantal duidelijke motieven doorheen De pretendente. Verwijzingen naar eieren duiken steeds weer op, met als de beroemdste die van Fabergé natuurlijk. Het verband met een verloren baby is niet ver te zoeken, en ook enkele jongste broertjes zullen nooit volwassen worden. En dan is er natuurlijk ook het water, met legio betekenissen: spiegel van de werkelijkheid, deur naar een andere wereld... Centraal, maar zeker niet alleen staat hierbij de rivier waarin Franziska bijna omkomt, en meteen ook haar hergeboorte als mysterieuze amnesiepatiënte inluidt. Conclusie? De pretendente is geen literair meesterwerk, maar een interessante, boeiende, vlot geschreven roman. [Ingeborg Landuyt]
Drs. Fieke Nugteren
Jarenlang hield een vanaf 1970 in Amerika wonende vrouw vol de Russische groothertogin Anastasia te zijn, de vierde dochter van de laatste tsaar van Rusland en de enige overlevende van de executie van het tsarengezin. Een welgestelde, jongere Amerikaan gelooft in haar en trouwt haar uit verering. Samen delen ze lief, maar vooral leed. Het 'grote vergeten' en ziekte slaan toe. Het belangrijkste deel van dit op uitgebreid bronnenonderzoek gebaseerde verhaal bestaat echter uit de werkelijke voorgeschiedenis van de vrouw: als de Poolse, in Berlijn in een oorlogsfabriek werkende Franziska, die het verlies van een in de oorlog omgekomen geliefde verwerkt, een afschuwelijk bedrijfsongeval (een explosie) overleeft, maar dan, in 1920, besluit van een brug af te springen. Enkele jaren na haar redding begint ze zich uit te geven voor Anastasia. Vervolgens gaan we terug in de tijd naar 1900 en leven mee met Sissy (de jonge Franziska) op het Poolse platteland. De Ierse schrijfster (1957), van wie eerder o.a. 'Paarles moeder'* verscheen, heeft een biografische roman neergezet, die van de lezer mede omdat de opbouw niet chronologisch is, wat vasthoudendheid vraagt. Maar de doorzetter maakt kennis met een fascinerende vrouw en een fraai geschreven (en mooi vertaalde) roman. Kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.