Beschikbaarheid en plaats in de bibliotheek
ARhus - De Munt magazijn
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
De Arbeiderspers, cop. 2000 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : GLIM |
Besprekingen
31/12/2001
Kaf mikt feilloos op tieners; volwassenen gelieve zich te onthouden. Susan Glimmerveens roman speelt in de jaren '70. De tiener Roos is opgegroeid op Curaçao en woont nu in een plattelandsdorp. Zij heeft geen hoog IQ en zit op de huishoudschool, wat ze als een grote vernedering ervaart. Schaamte en woede isoleren Roos van haar klasgenoten. Jacquelien, een meisje uit de Randstad, doorbreekt het patroon even, maar raakt ongewenst zwanger. Exit Jacquelien. Hierna knoopt Roos een seksuele relatie aan met de wiskundeleraar. Vooral in de beschrijvingen van seksuele handelingen toont Glimmerveen zich hilarisch incapabel. Om Tom Lanoye te citeren: "Ik kan me niet voorstellen dat Cottenjé aan haar geslachtelijk verkeer kinderen heeft overgehouden. Wie het zo beschrijft, baart ballen gehakt." (Vroeger was ik beter). Glimmerveen deelt met Cottenjé ook de neiging om ooit modieuze thematieken (bv. tienerzwangerschappen) opzichtig in het verhaal te duwen. Niks mis mee, hoor. Wat wel doet fronsen, is Glimmerveens geflirt met het werk van Jeroen Brouwers. Een meisje uit Curaçao dat (figuurlijk) gevangen zit op school, doet dat niet verdacht veel denken aan: een jongetje uit Indonesië, dat opgesloten zit in een kostschool? (cf. De zondvloed). In De zondvloed verstrikken herinneringen zich met fantasie, zodat ze mythische proporties krijgen; zo ook in Kaf. Brouwers' roman Bezonken rood gaat over zijn moeder en hun tijd in een 'jappenkamp'. In Kaf heeft de moeder van de wiskundeleraar in een jappenkamp gezeten. Eén van de terugkerende beelden in Bezonken rood, is het eelt op de voeten van het hoofdpersonage. Nauwelijks is in Kaf het woord "jappenkamp" gevallen, of Glimmerveen schrijft: "Op een ligstoel schaaft mijn zus het eelt van haar hielen. Hè bah, zegt mijn vader, kun je dat niet in de badkamer doen?" Bezonken rood en De zondvloed dunnetjes overgedaan voor pubers -- het is vast een eerbetoon?
Het laatste, interpunctieloze citaat geeft meteen aan hoe oninteressant spreektalerig Glimmerveens stijl is. Alsof ze een e-mail in plaats van een literair werk heeft willen schrijven. Wèl geslaagd is het idee om Roos af en toe over te laten schakelen op bijbels taalgebruik. Mag het na zoveel ellende (eeuwige eenzaamheid, zwartgallige zwangerschappen, saaie seks en amoureuze afknappers) verbazen dat Roos zich van het dak van de school stort? Een dwaas einde van een slecht boek. Cynisch is de uitgever die denkt dat er een doelgroep is voor dit soort slechte, hoerig naar pubers lonkende pulp. [Mark Cloostermans]
Michiel van Kempen
De speelse en tegendraadse Roos is op een huishoudschool gezet en moet het saaie bestaan daar maar zien aan te vullen met haar fantasiewereld. Daarin speelt een Curaçaose verteller een bijzondere rol; Roos verbeeldt zich dat hij haar oudoom is. De auteur (1963) geeft met deze debuutroman vooral het leven van opgroeiende meiden heel goed weer. Geschreven in een bondige stijl weet zij de emoties van de hoofdpersoon geestig neer te zetten. Opmerkelijk is hoe sober de verhaaltrant is als het om Nederland gaat en hoe beeldend als Curaçao in beeld komt. Het kinderperspectief en de kinderverbeelding zijn geen nieuwe vondsten, maar de auteur maakt er een goed verhaal van, dat met heldere motieven goed gestructureerd is, en dat vlot leest. Voor een ruim publiek. Normale druk.
Suggesties
Krijg een e-mail wanneer dit item beschikbaar is
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.