Zwarte bonen, rode inkt en Manneken Pis : hoe Leopold I naast Cuba greep en 1001 andere feiten uit de Belgisch-Cubaanse geschiedenis
Huib Billiet
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Van Halewyck, 2000 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : CUBA 783.3 BILL |
31/12/2001
Als we inleider Leonardo Acosta mogen geloven, dan is dit Vlaamse werk na La Música en Cuba van schrijver-musicoloog Alejo Carpentier, een van de belangwekkendste publicaties inzake geschiedschrijving van de Cubaanse muziek. Meer nog, inzake overzicht van de gehele Cubaanse muziek, tot en met de folkloristische en populaire uitingen daarvan, wordt dit werk bijna als een unicum bestempeld. Hoe dit ook zij, het staat alleszins buiten kijf dat hier zakelijk en in kort bestek talloze figuren en muziekvormen de revue passeren. De auteur volgt daarbij een min of meer historische draad, zodat de lezer in het voorbijgaan ook flarden meekrijgt van het Cubaanse samenlevingsmodel vroeger en nu. De behandeling is terzake en sober, de hoofdstukjes worden geregeld onderbroken door beknopte levensnotities, relevante liedjesteksten (Spaans-Nederlands). Het boek wordt afgesloten met een flinke uitsmijter: een glossarium van typische muziekinstrumenten, een biblio- en discografie, en een namenindex.
Dit is een grondige, taalkundig en inhoudelijk gereviseerde versie van het werk Tussen vrijheid en beteugeling (Hadewijch, 1995). Het is zondermeer duidelijk dat er werk gemaakt werd van het actualiseren van de gegevens. Ook vormelijk is er flink wat vooruitgang geboekt, zowel inzake formaat, illustraties en papierkwaliteit als betreffende het taalgebruik -- dat duidelijk door een of andere corrector werd gesaneerd. Uitsluitend goede punten dus voor een werk dat, als men de woorden van de Cubaanse inleider mag geloven, een bijdrage betekent aan de beschrijving van de Cubaanse muziekgeschiedenis. [Hugo Van Hoecke]
Michiel van Kempen
Dit is een geschiedenis van de muziekvormen die zich op Cuba hebben ontwikkeld vanaf de zestiende eeuw. Daar zit de ontwikkeling in van inmiddels beroemde genres als de trova, mambo, chachachá en salsa, maar ook van de boerenmuziek, de klassieke muziek en de jazz. De grote componisten en artiesten (Silvio Rodriguez, Celia Cruz enz.) passeren de revue, hun belangrijkste teksten worden afgedrukt. Er is een glossarium van muziekinstrumenten, een discografie en een register en er zijn vele zwart-wit-foto's. De auteur, medewerker van de Vlaamse Radio, heeft een uitstekende hand van schrijven. De klassieke muziek komt er bekaaid vanaf (de twee grootste componisten Manuel Ponce en Carlos Chavez ontbreken geheel), maar als introductie van de populaire genres is het een wervend en wervelend boek.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.