Niet welkom
Detty Verreydt
Detty Verreydt (Auteur), Kris Nauwelaerts (Illustrator)
2 exemplaren
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
2 items aanwezig |
De Eenhoorn, 2000 |
Thema: vrede en conflicten 7.6.VRE.KO |
31/12/2000
Sinds Zoet Pomona losgescheurd is van Groen Pomona, zijn er bijna geen groenten meer te krijgen op de planeet. En er is nog een grotere dreiging. Boven Pomona hangt het rammelende, versleten ruimteschip Melastika. Als dat neerstort, zou dat een ramp zijn. De inwoners van Pomona zijn er zeker van dat de wezens uit het ruimteschip vreselijke monsters zijn. Als het ruimteschip te dichtbij komt, bekogelen ze het met taarten. En dan gebeurt waar iedereen zo bang voor was...
Het verhaal bevat ongetwijfeld heel wat aantrekkelijke elementen. De spanning van de sciencefiction en de grappige omkering: de kinderen van Pomona zijn dol op spruitjes (die ze maar zelden kunnen eten) en taarten dienen vooral als projectiel. In tekstballonnen schelden kinderen en volwassenen erop los, met duidelijk verschillende woorden: 'lurfpoten' of 'mestpieren' tegenover 'verkrachters' of 'pedofielen'.
De wending in het verhaal is verrassend: het neergestorte ruimteschip slaat letterlijk en figuurlijk een brug tussen de delen van de planeet en tussen vriend en vijand. De boodschap ligt wel erg voor de hand: kinderen sluiten spontaan vriendschap en helpen zo het wantrouwen van de volwassenen de wereld uit. De verteller spreekt de lezers geregeld rechtstreeks aan. Zo nodigt zij hen bij het begin uit mee te komen kijken. Een enkele keer is deze aanpak te opdringerig. Contrasterend met de directe aanpak zijn een aantal stroeve en afstandelijke formuleringen. Elders is de taal wat kleurloos.
In zijn illustraties leefde Kris Nauwelaerts zich vooral uit in de technische tekeningen van het ruimteschip, zowel in zwart wit als in kleur. Merkwaardig is het contrast tussen dat futuristische en de oude trapgevels op Pomona. Het opvallendst is het gebruik van technieken uit de strip. Vooral de tekstballonnen springen in het oog. Ook het voortdurend wisselende camerastandpunt doet aan strips denken. De inkleuring lijkt mij het zwakste punt, soms is het effect wat wazig. Maar het geheel blijft verbazingwekkend, net als goede sciencefiction. Vanaf zes jaar. [Jan Van Coillie]
Herman Kakebeeke
Ooit is de planeet Pomona in twee delen uiteengevallen: Groen Pomelika, dat onbewoond is, en Zoet Pomona waar de mensen op een kluitje wonen, waar nauwelijks plaats is om groente te verbouwen en men in voortdurende angst leeft voor een aanval door het ruimteschip Melastika. Beide partijen hebben een duivels vijandbeeld van elkaar. Als het ruimteschip een noodlanding moet maken, komt het precies tussen de twee Pomona's terecht en vormt het als het ware een brug tussen Zoet en Groen. Op Groen Pomona zijn het eerst de kinderen die toenadering zoeken, al snel volgen de volwassenen en een grote verbroedering besluit het verhaal. Het is een nogal saaie opsomming van gebeurtenissen. Om veel informatie in kort bestek in het verhaal te passen, is voor een smartlap gekozen, die is gezet in een andere letter. De levendige en soms heerlijk gedetailleerde illustraties in sombere kleuren maken in ieder geval het kijken tot een plezier. De mensen zijn nogal hoekig vormgegeven, hetgeen goed past bij het verhaal. Vanaf ca. 7 jaar.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.