De vierschaar : de criminele rechtspraak in het oude Antwerpen van de veertiende tot het einde van de achttiende eeuw
Wim Meewis
Wim Meewis (Auteur)
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Niet beschikbaar |
De Vries-Brouwers, 2000 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 156.2 NIET |
31/12/2001
De grondidee van dit boek is dat Nietzsches filosofie verbonden is met toestanden van ziekte en lijden. Met andere woorden: dat Nietzsches filosofie steeds radicaler werd doordat de symptomen (hoofdpijn, maagpijn...) van zijn ziekte steeds erger werden. Uiteindelijk zou die ziekte resulteren in de waanzin die in 1889 in Turijn uitbrak en die de filosoof tot bij zijn dood in 1900 niet meer zou verlaten. Op zich is deze stelling het intrappen van een wijdopen deur: uiteraard worden de ideeën van een filosoof beïnvloed door zijn ervaringen. Niemand filosofeert immers vanuit een vacuüm. Het aantrekkelijke van Meewis' Radicaliseringen van een chronisch zieke zit hem dan ook niet in de basisidee, maar in de vele citaten uit brieven van Nietzsche en diens vrienden, die voor een origineel en bij momenten fascinerend portret van de zogenaamde filosoof met de hamer zorgen. Dat portret wordt echter verstoord door het gebrek aan chronologie: Meewis springt van de hak op de tak, zodat het puzzelen geblazen is om alles op een coherent rijtje te krijgen. Verder bezondigt Meewis zich vaak aan al te makkelijke conclusies in verband met Nietzsches filosofie, door zich voor die conclusies te baseren op brieven en zelfs briefontwerpen die nooit voor publicatie bedoeld waren. Het grote probleem van dit boek ligt echter in het feit dat men zich niet van de indruk kan ontdoen dat Meewis een verborgen agenda heeft: dat hij door de nadruk op Nietzsches ziekte te leggen eigenlijk wil aantonen dat diens filosofie ziek is. Dit wordt al te zeer duidelijk als Meewis in de epiloog de link legt tussen Nietzsches antidemocratische filosofie enerzijds en extreemlinks en -rechts anderzijds. Een dergelijke simplistische analyse van Nietzsches afkeer van de macht van de massa verwacht men niet in een boek dat een biografisch en dus objectief portret wil brengen. [Tom De Smet]
Dr. D.G. van der Steen
De stroom van literatuur over de Duitse filosoof Nietzsche (1844-1900) gaat meestal uit van diens gepubliceerde werk en van de nagelaten fragmenten. Meewis kiest voor een andere opzet: hij gaat uit van de brieven, en hoopt op die manier nieuw licht te werpen op het leven en werk van de gekwelde filosoof. Zijn boek bestaat voor een groot deel uit citaten uit brieven, losjes gegroepeerd rond een aantal thema's en voorzien van verbindende tekst. Zijn opzet is echter duidelijk te hoog gegrepen: Meewis is merkbaar geen filosoof, de groepering van de fragmenten vertoont weinig systeem, en de verbindende tekst is vaak moeizaam geschreven. Een index ontbreekt, maar er staat wel een kort biografisch overzicht in het boek en een aanhangsel over het werk en over de ziekte van Nietzsche.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.