Het tussenspel : dagboek van een jonge denker, of Een blik in het seksleven van een filosoof
Kris Wagner
Kris Wagner (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Van Halewyck, 2000 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : WAGN |
31/12/2000
De schone en de koning belicht de hoogtepunten van het leven van Blanche Delacroix, beginnend met het moment dat zij door Koning Leopold II officieel tot maîtresse in zijn 'persoonlijke adelstand' werd verheven, tot diens dood, negen jaar later, in 1909.
Uiteraard spreekt een dergelijk verhaal tot de collectieve verbeelding. Een eenvoudig maar bloedmooi meisje van lagere komaf wordt -- o toeval! -- ontdekt door een van de machtigste en rijkste mannen van zijn tijd, die haar letterlijk tot zich neemt. Wat volgt is een verhaal doorspekt met politieke intriges (de dochters van Leopold II hadden het absoluut niet voorzien op hun vaders nieuwe bijzit, laat staan op de twee kinderen die deze hem schonk), macht, roem en een fabelachtige rijkdom.
Echt interessant wordt het wanneer je de gewoontes en zeden die in het begin van de 20ste eeuw in zwang waren in deze hoogste kringen van de Europese toparistocratie tegen het licht houdt. Een koning die er zeer openlijk een maîtresse op na houdt, is in onze tijden van paparazzi en telelenzen niet echt de gewoonte. De naïviteit waarmee Blanche Delacroix aankijkt tegen de Congo-politiek van haar "zeer oude", zoals ze haar minnaar placht te noemen, is dan weer onthutsend.
De schone en de koning is een lezenswaardige vertelling, vlot en vloeiend geschreven, en getoonzet in de mooie, ietwat oubollige spraak die toen gebezigd werd. Teleurstellend is de onkunde van Wagner om zijn personages leven in te blazen. De roman is een bewerking van Quelques souvenirs de ma vie, de memoires die Delacroix in 1939 publiceerde. Probleem is dat dit boek te veel een bewerking blijft van dit materiaal. Te vaak merk je dat de schrijver moeite had om zoveel mogelijk materiaal te verwerken in een beperkte ruimte, wat hier en daar leidt tot artificiële verhaalwendingen en nogal platte personages. Dit boek leest aangenaam en vlot weg, maar slaagt er niet in te beklijven. Een min of meer gemiste kans dus. [Max Temmerman]
J. van Bree
In 1900 raakt de Belgische koning Leopold II (1835-1909, zijn foto siert de uitklapbare binnenflap) gecharmeerd van een zeer jonge Française, Blanche (Caroline) Delacroix (1883-1948, haar foto siert de omslag). Hoewel Leopolds echtgenote dan nog leeft (zij zou in 1902 overlijden), begint de koning een relatie met het amper 17-jarige meisje. Hij schenkt haar kastelen, juwelen, twee zoons en een adellijke titel: barones de Vaughan. De waar gebeurde geschiedenis van de veelbesproken relatie wordt in deze roman beschreven vanuit het standpunt van de jeugdige minnares. Het begint met een beschrijving van haar jeugd en eindigt bij de dood van Leopold II. De auteur, die eerder onder meer Het Tussenspel * en De zelfmoord van Herman B. ** publiceerde, baseerde zich voor dit werk op de in 1936 verschenen memoires van de barones de Vaughan (Quelques souvenirs de ma vie). Het is een (weinig historisch verantwoorde) lofzang geworden op Leopold II, die wel lekker wegleest, maar noch als roman noch als historisch verhaal echt geslaagd genoemd kan worden. Kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.