Kleine kuikens gaan naar school
Valeri Gorbachev
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
De Vier Windstreken, cop. 2000 |
Kleuter : vrije tijd
Kunst |
31/12/2000
Een grote bloem met vijf kroonbladeren, een stengel en twee bladeren. Diep oranje en felgroen. Precies een bloem die je op een kindertekening zou verwachten, en zo is het ook: berenkleuter Thomas heeft in de klas een bloem geschilderd die door juf Geit en zijn klasgenoten wordt bewonderd. "Thomas is reuzetrots. Als de school uit is, rent hij naar buiten. Hij weet precies wat hij met de tekening wil doen."
Op weg van school naar huis laat hij aan toevallige voorbijgangers, die niet toevallig allemaal volwassenen zijn, zijn tekening zien. Hij ergert zich eraan dat mevrouw Hond, oom Beer, meneer Everzwijn en tenslotte meneer Mol niet weten hoe ze met een tekening moeten omgaan. Ze willen er allemaal hun eigen belang mee dienen: "Mag ik hem aan de bijen geven? Die willen graag het stuifmeel hebben." De kritiek op het utilitarisme en het imperialistische gebaar waarmee de volwassenen een kindertekening eigen proberen te maken en op maat van eigen interessen beoordelen is in het begin van het verhaal aanwezig, maar wordt door het einde ontkracht. Ook Thomas' vader eigent zich de tekening toe, zonder zelfs maar aan zijn zoon te vermelden wat hij ermee van plan is. Hij neemt de tekening mee naar de kelder. Als zijn vader eindelijk weer boven komt, heeft hij de prachtige tekening van Thomas in een lijst gedaan. Thomas reageert erg blij en tevreden, maar de lezer heeft er het raden naar, wat hij zélf met de tekening had willen doen.
Het verhaal speelt zich af in een bos waar zoogdieren in salopet of lange rok rondlopen en oorbellen dragen, sokken breien, imker spelen of de planten water geven. De tekeningen van Valeri Gorbachev zijn realistisch in vormgeving en kleurspel, de omgeving van de dieren is als erg menselijk herkenbaar. Een bijzondere vormgeving of een vernieuwende manier om dieren te representeren, vind je hier niet. De meest wilde dieren, zoals het everzwijn, zijn erg beschaafd geworden, en de vos zit bij de muis in de bank. Het gevoel van willekeurige vervangbaarheid -- de berenfamilie had net zo goed een vossen- of geiten- of mensenfamilie kunnen zijn -- raak ik niet kwijt. Weinig origineel of vernieuwend is de manier waarop de woonomgeving van Thomas wordt voorgesteld: terwijl moeder beer in de veranda in een schommelstoel zit te breien -- en zo eerder oma-allures aanneemt -- zit de vader des huizes in de woonkamer met zijn benen over elkaar -- juist ja -- de krant te lezen. Vanaf vier jaar. [Katrien Vloeberghs]
T.F. Fietje-Wittink
Het beertje Thomas heeft op school een mooie (verf)tekening gemaakt. Hij gaat trots op weg naar huis. Hij komt langs mevrouw Hond, Oom Beer, meneer Everzwijn en meneer Mol. Thomas vindt hun reacties op zijn tekening vreemd. Hij komt een beetje verdrietig thuis. Thomas ouders zijn heel enthousiast. De tekening wordt ingelijst en Thomas begint aan zijn volgende kunstwerk. Dit aantrekkelijk uitgevoerde prentenboek heeft paginagrote illustraties, uitgevoerd in waterverf gecombineerd met pen, in warme kleuren. De tekstlengte varieert van een tot acht, meestal korte, zinnen. De verhaallijn is vrij simpel, met enige herhaling. Als minpuntje kan genoemd worden dat vader beer (met krant) en moeder beer (met breiwerk) stereotiep zijn afgebeeld. Als pluspunt kan worden genoemd dat de auteur op milde wijze de spot drijft met de domme reacties van de volwassenen (dierfiguren). De tekst had aan kracht gewonnen wanneer dit aspect wat meer benadrukt zou zijn. Prentenboek voor kleuters vanaf ca. 4 jaar.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.