De lachsteen
Hoda Barakat
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Elmar, cop. 2000 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : TILM |
31/12/2000
Een vrouw bevalt in de vroege ochtend van een dochtertje. Het is een moeilijke en pijnlijke bevalling en wanneer de dokter vooraf naar de hartslag van de ongeboren baby luistert, ziet ze de verontrusting in zijn ogen. Enkele uren later krijgt haar man het bericht: moeder is gezond, de baby is dood. Hij belt de familie, overlegt met de artsen en besluit om het dramatische nieuws voorzichtig en geleidelijk aan zijn vrouw te vertellen. Ze kiezen samen een naam voor de overlijdensakte, Doenjazaad, de zuster van Sjahrazaad, want ook hun baby is maar een enkele nacht op de wereld geweest. De man en de vrouw vertellen in korte paragrafen en afwisselend het gebeuren en de manier waarop ze dit proberen te verwerken. Hun verdriet overheerst alles, maar toch is er ook de zorg van de man om zijn echtgenote en hun vierjarig zoontje en de behoefte van de vrouw om alleen te zijn, ondanks vele, goedbedoelde, helpende handen. Ze heeft pijn in haar nutteloze borsten, in haar gekwetste baarmoeder, in haar verlangen om te zogen en lief te hebben. Met kleine beetjes werken man en vrouw aan hun herstel. Ze weten dat littekens zullen blijven, maar dat het leven vooruitblikt en niet terug wil gaan. Teder, gekwetst, een enkele keer opstandig beschrijven ze hun afscheid aan Doenjazaad. Voorzichtig keren ze zich opnieuw naar de toekomst; zonder woorden en zonder afspraken denken ze aan een derde kind, onzeker over de goede afloop, waaraan ze voorheen niet twijfelden. Het is een proces van maanden, waarin de vrouw haar gevoelens en gedachten beschrijft op een heel intieme, discrete en tedere manier. Het is een louterend, autobiografisch verhaal, dat van de schrijfster bijzondere moed vergde om het met anonieme lezers te delen en dat laat je niet onbewogen. De schrijfster is een jonge, Egyptische vrouw. [Dirk Magerman]
Paulien Andriessen
De Egyptische schrijfster schrijft over de dood van Doenjazaad, haar dochtertje en tweede kind, dat dood geboren werd. Schrijven helpt haar er over heen te komen. Het is een persoonlijk verslag van een rouwproces. Ten slotte lukt het haar om het verlies een plaats in haar leven te geven en wil zij weer zwanger worden. Van Tilmissani, die behoort tot een jongere generatie hedendaagse Egyptische schrijfsters, verscheen onlangs ook een bundel korte verhalen (nog niet vertaald). Dit is haar eerste roman. Een mooi geschreven en openhartig verslag, herkenbaar voor lezeressen die dit hebben meegemaakt. Duidelijke druk; niet somber, kleurig omslag.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.