Pro Deo : de geschiedenis van de christelijke gezondheidszorg
René Stockman
René Stockman (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Davidsfonds, 2000 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 606.24 STOC |
31/12/2000
De mens heeft een geschiedenis, de tekens die hij draagt hebben dat ook. In onze Prozac-wereld beseft niet iedereen dat de psychische wonden van de mens doorheen zijn geschiedenis dikwijls zeer uiteenlopende betekenissen droegen. De psychiatrie behoort veeleer tot de jongste generatie onder de moderne wetenschappen. Daarvoor volgden modellen die de geesteszieke en -ziekte beschreven, de gangbare culturele paradigmata. Dat ging van mythisch en mythologisch over de Griekse filosofie en de Romeinse staatspragmatiek tot de theocratische Middeleeuwen. De mens werd daar niet bekeken als een object, als het voorwerp van objectieve studie -- deze 'vernedering' komt later -- en de behandelingen komen ons barbaarser voor dan de subtiele technologie die onze moderne tijd ontwikkelde. Er werd gesneden, gebrouwen, gebrand en getoverd dat het klonk. Of gebeden. Niet zozeer omdat altijd werd gebeden in geval van ziekte en smart, maar omdat geestelijk gestoorde personen zelf gezien werden als "van de hand Gods geslaan" -- een betekenis die trouwens al in het woord 'enthousiast' zit. Het is van hieruit nog een lange weg naar de laatste jaren '70, waar een individualistische en instrumentele maatschappij achter de succesvolle en gegeerde -- tot trendy -- therapie psychiaters als dure en slimme statussymbolen en psychofarmaca als escapistische genotsmiddelen gaat hanteren. Broeder René Stockman, doctor in de maatschappelijke gezondheidszorg, schetst die evolutie in klare taal, met oog voor detail zowel als voor context, goed gedocumenteerd en wetenschappelijk correct. De auteur is daartoe trouwens zeer goed geplaatst: hij voert internationaal beleid en organisatie van de geestelijke gezondheidszorg, gedragen door de congregatie van de Broeders van Liefde, waarvan hij provinciale overste voor België is, een congregatie die een hele traditie draagt op het vlak van geestelijke gezondheidszorg, (mentaal) gehandicaptenzorg en onderwijs. Verder is de auteur ook nog conservator van het museum dr. Guislain te Gent, dat een zeer goede internationale reputatie geniet. Een zeer welkome inleiding in de geschiedenis en de achtergronden van de psychiatrie. [Erik Meganck]
M.A.M. Bomhof, neuroloog-psychiater
Ruim tweehonderd jaar geleden werd Joseph Guislain geboren. Hij werd in België de grondlegger van de psychiatrische zorgverlening en heeft tot op de dag van vandaag zijn sporen nagelaten. In Gent dragen het psychiatrisch centrum, het vormingscentrum, de school voor psychiatrische verpleegkunde en het museum van de geschiedenis van de psychiatrie zijn naam. De schrijver van dit boek is er directeur van (en docent aan de KU Leuven en provinciaal overste van een kloosterorde!). In dit boek beschrijft hij in vogelvlucht de geschiedenis van de zorg voor geesteszieken. Uiteraard blijft dat in ruim honderd pagina's zeer oppervlakkig en is de inhoud ook sterk gericht op de Belgische/Gentse situatie. Desalniettemin is het een vlot en populair geschreven werk, dat mede door de talrijke zwart-witillustraties uitnodigt tot lezen. Wetenschappelijk is er uiteraard kritiek mogelijk en het boek is niet zorgvuldig geredigeerd (voorbeeld: Reinier van Arkel wordt Van Achel genoemd). Op zijn gebied echter een boek dat het verdiend om gelezen te worden door in geschiedenis van de psychiatrie (en psychiatrische verpleging) geïnteresseerden.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.