Kuifje in het land van de Sovjets
Hergé
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Casterman, 1997 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : Strips jeugd KUIF |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Casterman, 1997 |
JEUGD : STRIPS : KUIF |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Casterman, 1997 |
JEUGD : STRIPS : KUIF |
31/12/2007
De zoon van Kuifje
Op 22 mei 1907 werd Georges Remi (1907-1983) ? beter bekend als Hergé, de geestelijke vader van 'Kuifje' ?, te Brussel geboren. Met zijn honderdste verjaardag in zicht organiseerde Parijs recent een prestigieuze tentoonstelling in het Centre Pompidou, maar de Brusselse Musea voor Schone Kunsten voerden een ambitieus tentoonstellingsproject af wegens tijdsgebrek. De Belgische viering start zo in mineur, al zal de (symbolische) eerstesteenlegging van het Hergé-museum (Louvain-la-Neuve) de toekomst van zijn erfenis moeten verzekeren. Een volledige kalender van de wereldwijde activiteiten gedurende het Hergé-jaar vind je op www.kuifje.be.
De wereld van Hergé
Om een beter zicht te krijgen op het fenomeen Hergé, zijn we nog steeds aangewezen op Benoît Peeters die naast de biografie Hergé, zoon van kuifje (2003) ook de allesomvattende monografie De wereld van Hergé (1993) publiceerde. Daarin overloopt hij de carrière en het oeuvre van Hergé als striptekenaar en illustrator. Naast minder verspreide reeksen als 'Quick en Flupke' en 'Jo, Suus en Jokke' gaat de aandacht vooral naar de 24 albums uit de canonieke Kuifje-reeks, waaraan telkens een hoofdstuk wordt gewijd. Verschillende aspecten van Hergé komen naar boven, zoals zijn documentatiedrift en zijn doorgedreven manier om houdingen, figuren en locaties naar het leven te schetsen. Hier staat de 'onvermoeibare tekenaar' en 'gedreven padvinder' centraal, en komen we weinig te weten over Hergés rechtse sympathieën tijdens de Tweede Wereldoorlog. Eind jaren '50 worstelde Hergé zich door een diepe persoonlijke crisis: "ik was getrouwd maar hield van een ander". Zijn tormenterende dromen in wit vonden gedeeltelijk hun neerslag in het album Kuifje in Tibet. Van de psychoanalyticus Ricklin, kreeg hij de raad om "de demon van de zuiverheid in u te doden", wat Hergés "waardensysteem volledig op zijn kop" zette. Gelukkig volgde hij tijdens zijn bewustwordingsproces niet de raad op om te stoppen met werken. Anders was de reeks 'Kuifje' sindsdien misschien stopgezet.
Hergé uit de kunst
Hergé is onmiskenbaar een van de grootste pioniers van de Europese strip die tot vandaag generaties nieuwe striptekenaars beïnvloed heeft. Hij is de vader van de 'klare lijn'; "de klaarheid van zijn lijnvoering, compositie en perspectief doen (vooral uitvergroot) bij momenten denken aan de stijl van de grote Japanse prentkunstenaars uit de 18e en 19e eeuw, zonder wie het ontstaan van de moderne kunst in Europa in de laatste decennia voor 1990 ondenkbaar ware" (Jan Braet, 'Knack' 17.01.2007). Hergé was gepassioneerd door de kunstenaars van zijn tijd als o.m. Joan Miro, Alexander Calder, Lucia Fontana, Serge Poliakoff en Andy Warhol. En soms was de liefde wederzijds: Warhol maakte zo vier portretten van Hergé in 1979. Hergé benadrukte zelf dat hij zich paradoxaal genoeg aangetrokken voelde door de abstracte kunst. "Misschien was dat een soort van compensatie want mijn eigen werk is, sinds veertig jaar, zo figuratief geweest als de pest". Vanaf 1960 begon hij moderne kunstwerken te verzamelen. De typisch Belgische surrealistische kunst en sfeerschepping zouden ongetwijfeld hun sporen nagelaten hebben in zijn laatste, onafgewerkte album, De Alfa-kunst.
Mini-Kuifjes
Op 10 januari 2007 van dit jaar werd Kuifje 78 oud (2004 was het Kuif-jaar naar aanleiding van zijn 75e verjaardag); niet slecht voor het pientere baasje dat sindsdien zijn eeuwig jeugdige look behouden heeft. Hij begon zijn carrière als reporter in de jeugdbijlage van de rechts katholieke krant 'Le Vingtième Siècle', 'Le petit Vingtième' en klom daarna op tot een van de meest iconografische figuren uit de Europese stripwereld. Om de honderdste verjaardag van Hergé kracht bij te zetten, lanceerde uitgeverij Casterman een hardcover pocketreeks van alle Kuifje-abums: de mini-Kuifjes. Intussen zijn de eerste twaalf albums verschenen, van het nooit hertekende zwart-wit Kuifje in het land van de Sovjets (alle andere afgewerkte albums worden in de naoorlogse vierkleurendruk uitgegeven) tot De schat van Scharlaken Rackham. Dit jaar volgen nog twee reeksen van zes, met als laatste het (eveneens zwart-wit) nooit voltooide Kuifje en de Alfa-kunst. I.p.v. het album door medewerker Bob De Moor te laten afwerken, besliste de weduwe van Hergé om het in het schetsstadium te vereeuwigen. Hoewel deze mini-albums zeer verzorgd gedrukt werden, zal je bij momenten sterk moeten focussen om de verkleinde tekst te lezen. Daar staat het handige formaat tegenover; uiterst geschikt om onderweg te lezen.
Kuifje klassiek
Tot De geheimzinnige ster (1942) ? het eerste kleurenalbum ? tekende Hergé zijn albums nog volledig zelf (op de hulp van zijn vriend Tchang Tchong Jen in 1934 na). Maar sindsdien groeide de druk van uitgever Casterman om ook de oude 'Kuifje'-uitgaven in kleur uit te brengen. Aangezien Hergé die werkdruk niet kon combineren met zijn job bij 'Le Soir', leidde de overgang naar kleuren uiteindelijk tot de oprichting van de Hergé-Studio's in 1950. Hergé zocht een middenweg tussen de zachte, 'snoeperige' pasteltinten en felle, 'vulgaire' kleuren. "Tussentinten waren hem het liefst, vlak opgebracht, zonder schaduwwerking." Om de nieuwe albums te promoten, konden twee zwart-witalbums ingeruild worden voor één kleurenalbum. Het is duidelijk dat toen het tijdperk van de stripverzamelaars nog niet aangebroken was. Wie vandaag de originele zwart-wit of kleurenalbums wil lezen kan de facsimile-uitgaven aanschaffen. Vorig jaar verschenen in die reeks De krab met de gulden scharen, Raket naar de maan en Mannen op de maan en intussen ligt ook De juwelen van Bianca Castafiore in de winkel. Met de komst van de Hergé-Studio's groeide gaandeweg het gerucht dat Hergé zelf niet meer de nieuwe albums tekende, maar alles overliet aan zijn rechterhand Bob De Moor en het studioteam. Daarop repliceerde hij: "Ik teken alle personages met potlood en zet ze dan allemaal om in inkt. Dit, sinds altijd en nog altijd. [...] Het is fout om te zeggen dat ik mij beperk tot het scenario, de beeldsnit en het silhouetteren van de belangrijkste actieknopen".
Kuifje in vertaling
Kuifje verschijnt wereldwijd in meer dan 50 talen, goed voor over de 200 miljoen verkochte albums. Bijna twee derde daarvan is op het conto van de originele Franstalige edities te schrijven, die vanaf 1952 vertaald werden. Daarbij moeten we niet enkel de officiële talen rekenen, maar ook een groeiend aantal uitgaven in dialect. In het Brussels verschenen intussen vier titels, waarvan De schat van Rackham De Ruuede en Les stiene de la Castafiore laatste in de rij zijn: "Rappeleid a, mènekke, etgéén ekka gezied èm! Ge zult ginne schat ontdèkke!" En ook de dialecten van onze noorderburen worden aangeboord met Kuifje of beter gezegd Tuufke in het Twents ('t Smokweark van Bianca Castafiore): "Ear smokweark, wied en zied bekeand, is nich ees verzekerd!" Leg je Nederlandstalige versie naast een taal- of dialectversie naar keuze en het plezier is verzekerd. Met alle vertalingen en de universele beeldvorming van de merchandising rond de figuur van Kuifje en zijn vrienden, is Kuifje uitgegroeid tot een internationaal erkende Belgische icoon van de 9e kunst.
Duizend bommen en granaten!
Vloeken lucht op moet Jan De Wilde gedacht hebben, en hij haalde in zijn liedje 'Hé hé' meteen een resem scheldwoorden boven waar kapitein Haddock uit 'Kuifje' een puntje aan zou kunnen zuigen. Beiden zijn erin geslaagd het schelden tot een kunstvorm te verheffen. "Duizend bommen en granaten!" is een alom gekende klassieker geworden en het gelijknamige 'Beknopt scheldwoordenboek van Haddock' (recent herdrukt) is een absolute must voor wie zich in het hoe en waarom van Haddocks scheldkunst wil verdiepen. 'Kanaak', 'Basji-bozoek', 'Cyclotron', 'Ectoplasma', 'Anakoloet', 'Catachreses', 'Aamborstigen'...; dankzij dit boekje kan je de diepere zielenroerselen van kapitein Haddock doorgronden. Deze baardige zeeman met meer alcohol dan bloed in zijn aderen ? water beschouwde hij als puur vergif ?, gaf de 'Kuifje'-reeks extra kleur vanaf het album De krab met de gulden scharen uit 1940. Hij groeide uit tot Hergés lievelingspersonage: "Hij heeft zoveel gebreken dat ik hem bijna als een ultieme vriend ervaar, als een broer, als een tweede zelf". [Kris van Zeghbroeck]
Redactie
Herdruk van een van de klassiekers van Hergé. Ten opzichte van de eerste Nederlandse uitgave (1947) is het taalgebruik gemoderniseerd: 'Z'n haar ziet eruit als een scheerkwast' veranderde in 'met een rare kuif op z'n kop', maar waar de verbetering van Professor Spiritus tot Halambiek zit, is onduidelijk. De tekeningen zijn ongewijzigd. De journalist Kuifje raakt verwikkeld in een complot, gestuurd door buurland Bordurië, om de koning van Syldavië af te zetten (parodie op de eind jaren dertig politieke onrust in Centraal Europa/de Balkan). Operazangeres Castafiore maakt in dit album voor het eerst kort haar opwachting. Detectives Janssen en Jansen zorgen voor de komische noot. Vanaf 10 tot het jeugdsentiment van 70.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.