Ik wil de koning zijn : naar Macbeth van Shakespeare
Judith Vanistendael
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Van Oorschot, 1999 |
VERDIEPING 3 : DUIZENDZINNEN : POEZIE : SHAK |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Van Oorschot, 1999 |
Woord Volwassenen Romans : SHAK |
31/12/2006
Shakespeares sonnetten behoren tot de meest vertaalde poëzie aller tijden. Op dit ogenblik circuleren onder de titel Sonnetten minstens vier vertalingen, waarvan die van Peter Verstegen (Van Oorschot) als het summum geldt: volledig en goed vertaald, met aandacht voor inhoud en vorm. Toch kan de aanpak van een andere vertaler een nieuwe invalhoek bieden, die tot een beter begrip van Shakespeares sonnetten kan leiden. Dat is in elk geval het uitgangspunt van Guido De Bruyn in het nawoord van zijn Sonnetten-uitgave. Onder de titel 'Als de nachtegaal zingt, moeten de mussen zwijgen' maakt hij zijn vertaalproject ondergeschikt aan het genie van de meester. Niet dat Shakespeares sonnetten ontroering losmaken bij De Bruyn. Hij koestert bewondering voor iemand die binnen het sterk competitieve elizabethaanse sonnetgenre de concurrentie naar de achterhoede schreef. De Bruyn ziet die sonnetten dan ook meer als een stijloefening die de kunde van de dichter etaleert. Uit de 154 overgeleverde sonnetten selecteerde hij er 42. Een subjectieve keuze, waarbij hij bij identieke onderwerpen voor het sterkste gedicht koos: een 'dramaturgische' staalkaart. Bij zijn vertaling bleef De Bruyn trouw aan de inhoud, maar hij liet het korset van het sonnet aan de uitdeiningen van zijn Nederlands taalgevoel aanpassen. Wat achtergrondinformatie betreft, haalde hij zijn mosterd o.m. bij Verstegen. Deze nieuwe uitgave van superieure papierkwaliteit in een oplage van 700 exemplaren richt zich vooral op bibliofiele poëziegenieters, die met hand en oog deze tweetalige selectie proeven, op zoek naar nieuwe smaken. [Kris van Zeghbroeck]
Redactie
Wordt het almaar makkelijker of juist moeilijker om de Sonnetten van Shakespeare, bijna vierhonderd jaar oud, in het Nederlands te vertalen? Men zou het laatste denken, want wie er nu aan begint, heeft vele voorgangers die het begrip wellicht vergroten, maar het vinden van een eigen toon in de weg staan. Toch is dat, het vinden van een afwijkende, eigen toon, wat Arie van der Krogt heeft beoogd met deze negende Sonnettenvertaling alweer en de zoveelste binnen een paar jaar. Van der Krogt is tekstschrijver en liedjeszanger en hij wilde de sonnetten zogezegd podiumklaar maken. Daar zit wat in, als je bedenkt hoezeer Shakespeare een theaterdier moet zijn geweest. De opzet is geslaagd: een helder voorwoord, een integrale, de versvorm eerbiedigende, onopgesmukte vertaling, het Engels ernaast. Niet beter dan Burgersdijk tot en met De Roy van Zuydewijn, misschien wat gewoontjes hier en daar, maar een geslaagd experiment en wie weet hoe blij lezers met een allergie voor het hooggestemde ermee zijn.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.