Ballet royal de la nuit
Sébastien Daucé
Louis Sébastien Mercier (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
De Arbeiderspers, cop. 1999 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MERC |
31/12/2000
Ellende heeft nooit iets anders dan slechte burgers opgeleverd en zal nooit iets anders doen", schrijft Louis Sébastien Mercier (1740-1814) in een van de 1054 korte stukjes waarmee hij zijn 12-delige Tableau de Paris (1781-1788) vulde. Een documentair verslag over het dagelijkse leven in Parijs dat met recht wereldberoemd werd en ook vandaag nog leest alsof het gisteren werd geschreven. Het bevat tal van kronieken over de meest uiteenlopende onderwerpen als de mode (de vrouwen lopen zeer ongemakkelijk op hun hoge hakken), de openbare toiletten (die uiterst zeldzaam zijn, zodat alle allées en inrijpoorten onveilig worden gemaakt door 'pisseurs'), de bureaucratie (de ontelbaar veel kleine ambtenaren die niets kennen maar uiterst gewichtig doen), de openbare executies ("het recht is erger dan de misdaad"), het verkeer (door het ontbreken van trottoirs en het onverantwoorde gedrag van koetsiers komen vele Parijzenaars, die door het hof 'kikkers' worden genoemd, om). Het kabaal dat rijtuigen maken is zo groot dat voor de huizen waar zieken zijn stro en mest wordt neergelegd om het geratel van de wielen iets minder opdringerig te maken. Overigens had het ook zijn voordelen. "Meer dan een kleine Parijzenaar heeft zijn geboorte te danken aan onverwacht geratel van de equipages", schrijft Mercier, want dan "schrikt menig burgerman plots wakker in zijn bed en zijn wederhelft beklaagt zich niet." Het prerevolutionaire klimaat waarin de stukjes baden, komt vooral tot uiting in de beschrijvingen van de willekeur waarmee adel en kerk optraden en in het vermelden van wantoestanden, zoals het probleem van de vondelingen die zelden ouder werden dan vijf jaar en waarvan er alleen al in Parijs jaarlijks 7000 in tehuizen terechtkwamen. Mercier, die een veelschrijver was en in de theaterwereld het melodrama introduceerde, is als literator vrijwel vergeten, op deze Tableau de Paris na en een toekomstfantasie L'an 2440 (1771), waarin een beeld van Parijs wordt geschetst waar alle ideeën van de Verlichting gerealiseerd zijn. Een eerder beperkte maar goed uitgebalanceerde keuze in een uitstekende vertaling. [Jan Baes]
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.