Opa, hou jij het nog vol? : een bloemlezing met 100 gedichten over opa's en oma's
Johanna Kruit
Johanna Kruit (Auteur), Wim Hofman (Illustrator)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Leopold, cop. 1999 |
Woord Jeugd Gedichten : WIE |
31/12/2000
In deze bundel staat het kind met zijn gevoelens, gedachten, verlangens en angsten centraal. Maar de dichteres speelt vooral in op de tomeloze nieuwsgierigheid van kleine mensen die zich grote vragen stellen. Vragen die soms zo groot zijn dat zelfs de grote mensen er geen antwoord op kunnen geven. Dikwijls roepen deze vragen angst op. Angsten in alle maten en gedaanten. De kleine angst om alleen thuis te zijn, om ouders die ruziemaken. Maar ook de grotere angsten komen aan bod. Dat je moeder zal doodgaan, schrik voor later, voor het onbekende, voor alle dingen waar je als kind maar weinig van begrijpt. Om dit te verwoorden hanteert de dichteres een eenvoudige woordenschat, waar ze kunstige dingen mee doet: door de combinaties die ze maakt, de meerduidige interpretaties die ze toelaat, de rake metaforen.
De dichteres neemt angsten en verlangens van kinderen ernstig. Soms echter zit ze iets te nadrukkelijk in de rol van wijze volwassene die het kind onder de vleugels van haar troostende verzen neemt. Dan verwoordt ze haar wijze raad iets te expliciet: "Zie je de sterren en voel je de wind? / Iedereen hoopt dat jij wel iets vindt. / Iets dat verstopt is, dat niemand kan zien. / Enkel wie jong is die vindt het misschien." Hier gaat het kind dat spreekt, verdacht veel lijken op een volwassen iemand die haar kindertijd beschouwt en herinterpreteert.
De mooiste gedichten vertellen geen afgerond verhaal. Het zijn gedichten waarachter een verhaal, een raadsel schuilgaat. Ze dagen uit tot herlezen en herinterpreteren, ze suggereren iets van het ongrijpbare, doordat ze grote vragen stellen maar geen antwoorden geven. Omdat we nog te klein zijn om het antwoord te kennen, of omdat er eenvoudig geen antwoord bestaat. Deze gedichten zijn 'af', maar nooit 'uit'.
De bundel is zonder meer prachtig, krachtig geïllustreerd door Wim Hofman. Hij werkt met sterke zwartwitcontrasten en een scherpe lijnvoering, waarbij de tekeningen sober blijven, maar opvallend in hun felheid. Soms gaat Hofman heel figuratief te werk, zijn het sprookjesachtige tekeningen van Roodkapje naast een hapklare wolf of Sneeuwwitje die dodelijk ligt te slapen. Dan weer zijn ze raadselachtig, worden het duistere hiërogliefen die, als je goed kijkt, de vorm aannemen van grillige vraagtekens. Ze zijn nadrukkelijk aanwezig zonder uitbundig of opdringerig de aandacht af te leiden van de tekst. In hun raadselachtigheid sluiten ze perfect aan bij de gedichten. Net als de gedichten zijn ze 'af', maar je geraakt er niet op uitgekeken. Vanaf 11 jaar. [Greet Bilsen]
E.M. Heitman-Hagen
Gedichtenbundel voor jongeren vanaf ca. twaalf jaar. Deze bundel slaat een brug naar de poëzie voor volwassenen: leesbaar, zonder concessies te doen. De beste gedichten deinen, stuwen en ontladen op je hartslag (ademen). De thema's angst, ontheemd zijn, eenzaamheid en identiteitsproblemen zullen jongeren zeker aanspreken, maar ook de toon, hoewel zwaarmoedig past bij de doelgroep. De gedichten zijn zo mooi, omdat ze niet gemaakt, maar ontstaan zijn. Hun loop heeft een grote onontkoombaarheid. De omslag is leuk en intrigerend, maar lijkt te mikken op jongere lezers. De illustraties bij de gedichten in zwart-wit zijn sterk en passen goed bij de gedichten. Omslag in mooie kleuren. Johanna Kruit kreeg in '96 een Vlag en Wimpel en schreef meer dichtbundels.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.