Het geval Freud
Han Israëls
Han Israëls (Auteur), Gerd Busse (Samensteller), Jaap Van Heerden (Inleider)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Bakker, 1999 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 414.33 ISRA |
31/12/2000
In dit boek ontpopt de psychologiehistoricus zich als een ware Freud/fraud hunter. Dankbaar gebruikmakend van de lage wetenschappelijke waarde -- althans wanneer die gemeten wordt aan instrumentele, operationele en relatief transparante criteria -- gaat de auteur in de Freud-archieven op zoek naar vervalsingen. Nu lijkt het mij ook niet echt van grote wetenschappelijkheid en intellectuele eerlijkheid te getuigen wanneer uit Freuds gigantische en doorgaans nauwkeurige oeuvre enkele sporen van overdreven optimisme -- we spreken over iemand die door de 19de eeuw werd gevormd! -- aangewend worden om de psychoanalyse in de rug aan te vallen. Het is natuurlijk heel wat om de wetenschappelijke ontdekking van de eeuw, die het hele wetenschappelijke statuut zelf onderuit haalde, onderuit te kunnen halen. Ondanks het feit dat bleek dat de antropologe Margaret Mead -- 'mens'wetenschappen zijn dankbaarder om te compromitteren dan 'natuur'wetenschappen -- zelf haar bevindingen grotendeels verzonnen had en ingepast in haar theorie; maakte dat evenwel de verdere onderzoekswaarde van haar (intuïtieve) inzichten niet minder vruchtbaar. Tenslotte, falsificatie en empirische inductie hebben in de wetenschapsfilosofie veel van hun eeuwenoude glans verloren; Lakatos bv. spreekt eerder in termen van de heuristische waarde van onderzoeksprogramma's. Welnu, die van de hypothese 'het onbewuste' is nog steeds aanzienlijk. [Erik Meganck]
Dr. Michel Thys
Reeds jarenlang acht de Amsterdamse psychologiehistoricus Israëls het zijn taak het publiek in te lichten over de bedenkelijke wetenschappelijke status van de psychoanalyse. Vooral Freud, maar ook andere analytici met enige bekendheid moeten het ontgelden. In deze uitgave worden achttien bijdragen verzameld, waarvan er zeventien reeds eerder verschenen, overwegend in de Nederlandse dag- en weekbladpers. Eén hoofdstuk is de moeite waard om eens te lezen: dat over Freuds studie over Leonardo da Vinci. Het overgrote deel van de stukjes heeft echter weinig om het lijf en stijgt amper uit boven anekdotiek. Over de psychotherapeutische waarde en epistemologische positie van de psychoanalyse worden vele boeiende discussies gevoerd, waarbij relevante kritiek niet geschuwd wordt. Israëls levert echter zo'n gereduceerd en misleidend beeld van het psychoanalytisch denken en van wetenschap in het algemeen, dat zijn commentaren moeilijk au sérieux genomen kunnen worden. Zijn kritiek getuigt allerminst van 'onbevangen recherchewerk', zoals Van Heerden wil doen geloven in zijn Woord vooraf.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.