Wie een leven redt ...
Irene Gut Opdyke (Auteur), Jennifer Armstrong (Medewerker)
Beschikbaarheid en plaats in de bibliotheek
ARhus - De Munt magazijn
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Van Buuren, cop. 1999 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 928.7 GUT |
Besprekingen
31/12/2000
Irene Gut is een Poolse die na de Tweede Wereldoorlog naar de Verenigde Staten uitweek, en er door haar huwelijk met William Opdyke het Amerikaanse staatsburgerschap verwierf. Het joodse volk is bij monde van het Israëlisch Holocaust Comité en de Yad Vasjem Holocaust Stichting deze katholieke Poolse vrouw erg dankbaar. In dit boek verneemt de lezer waarom: Jennifer Armstrong mocht met haar gesprekken voeren en schreef het resultaat van haar interviews neer in de vorm van een getuigenis. Het is een verhaal van moed en zelfopoffering. Als jonge leerling-verpleegster maakte Gut de inval mee van de Duitsers in West-Polen (Silezië). Tijdens de Tweede Wereldoorlog maakte ze in het ziekenhuis de ellende mee van het Poolse volk en vooral van de jodenvervolgingen. Zij ging in het verzet en hielp joden ontsnappen. Kleine heldendaden eerst: eten verstoppen bij de afrastering. Gaandeweg driestere daden: op levensgevaar af mensen weg smokkelen. Haar blonde haar, blauwe ogen en jonge leeftijd bezorgden haar een relatief veilig baantje, hoewel dat niet zonder gevaren was. Ze werd nl. huishoudster van een nazi-officier en slaagde erin twaalf joden tot het einde van de oorlog veilig in de kelder van zijn huis te verbergen, in een kluwen van schuilplaatsen. Die twaalf mensen te eten geven, ze bij ziekte verzorgen, hun ellende aanhoren: het maakte haar leven er niet eenvoudiger op, zoals blijkt uit haar getuigenis. Als jonge vrouw miste ze ook het contact met haar eigen familie. In dit vlot geschreven verslag komt alles weer tot leven.
Naar eigen zeggen moest ze haar verhaal langzaam vertellen en alles goed uitleggen. Decennia later beseft ze beter wat ze gedaan heeft. Op zoek naar enige verklaring zegt ze dat ze jong was, en daarom meer aandurfde. Anderzijds heeft Polen een eeuwenlange geschiedenis van onderdrukking achter de rug; een gevolg hiervan is de ingebouwde reflex om slachtoffers en vervolgden te helpen. [Frans L. Van den Brande]
Drs. Madelon de Swart
Irene Gutowska wordt in 1938 na een gelukkige jeugd in het midden van Polen op haar zestiende leerling-verpleegster in de stad Radom. Ze moet vluchten als Hitler in 1939 Polen binnenvalt. Onderweg maakt ze veel mee, wordt verkracht door Russische soldaten, maar slaagt erin haar ouders te bereiken. Terwerkgesteld in de officiersmess van de Wehrmacht begint ze Joden te helpen. De hulp breidt zich snel uit, tot ze zelfs tien Joden verbergt in een souterrain. Als haar chef dat ontdekt, dwingt hij haar zijn maîtresse te worden. Als de Russen naderen, kan zij de Joden elders onderbrengen en vluchten. Ze komt terecht bij partizanen, wordt verliefd op een collega , die echter twee dagen voor hun huwlijk omkomt bij een actie. Na de oorlog voelt ze zich lang ontheemd tot ze in 1949 kan emigreren naar de VS. Dit is het aangrijpende relaas van een vrouw die al vele malen is onderscheiden om het verzetswerk, waarmee ze veel levens redde. Het verhaal wordt zonder valse sentimenten verteld en verdient het om door velen, vooral jongeren, gelezen te worden, De vertaling leest prettig. Omslagfoto van een deel van een portret van Irene circa 1941.
Suggesties
Krijg een e-mail wanneer dit item beschikbaar is
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.