Los Honores : Vlaamse wandtapijten voor keizer Karel V
Guy Delmarcel
Guy Delmarcel (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Lannoo, 1999 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : EXTRA GROTE FORMATEN : 779.2 DELM |
31/12/2000
Met de schikgodin Clotho op de omslag opent professor Guy Delmarcel zijn synthesewerk over de Vlaamse wandtapijtkunst. Het beeld, een detail uit de 'Triomf van de Roem' (Brussel, vóór 1504), alludeert op de bijzondere uitstraling en op de lotgevallen van de wandtapijtkunst van de 15de tot de 18de eeuw. Zonder enige twijfel is Guy Delmarcel een internationaal gerenommeerd specialist in de Vlaamse wandtaptijtkunst. Die kennis van zaken vertaalt zich in een prachtige publicatie, stijlvol gelay-out en op een intelligente, heldere manier gesteld. Geen overvloed van details, maar een gestroomlijnde tekst, met zin voor essentie, ligt voor. En de beelden, gekozen in functie van de inwendige dynamiek van de tekst, geven een uitmuntend overzicht van de creaties uit de glorietijden van de wandtapijtkunst.
Een inleidend deel, onder de titel 'Mobiel fresco van het Noorden', belicht naast de techniek, de lokalisatie en de handel, de essentiële functies van het wandtapijt: beschermen, decoreren, etaleren, beleggen, schenken. Want inderdaad, wandtapijten fungeren in de eerste plaats als mobiele textilia, die beschermen tegen wind en koude. Boord tegen boord (wandtapijten zijn meestal in reeksen gecreëerd) worden ze in de residenties van de elite gehangen om de schaars verwarmde lokalen aan te kleden, op te fleuren en een gevoel van warmte te verspreiden. Bovendien zijn ze gemakkelijk te verplaatsen en via de smalste wenteltrapjes van de ene ruimte naar de andere, van de ene residentie naar de andere te vervoeren. Wandtapijten hangen niet het hele jaar door aan dezelfde wanden, maar worden à la carte van plaats verwisseld: speciale reeksen versieren de kale muren tijdens de kerst- en paastijd, maar ook bij geboortes, huwelijken, begrafenissen, banketten en diplomatieke ontvangsten vormen zij een gepast decor. Ze etaleren de rijkdom van de bezitter, bevatten politieke verwijzingen en metaforen, gelden als uitmuntende beleggingsobjecten, zijn uitgelezen geschenken. Met hun massa's goud- en zilverdraad komen ze in de boedelinventarissen (waarin de voorwerpen volgens hun monetaire waarde worden gerangschikt) meteen na de juwelen en het zilverwerk, maar lang voor de schilderijen. Merktekens, sinds 1544 verplicht op de stootboorden van wandtapijten aangebracht, verraden de plaats waar ze zijn geweven en garanderen de beste kwaliteit.
Na het inleidend deel volgen drie grote hoofdstukken die de geschiedenis van het Vlaamse wandtapijt in de Middeleeuwen, de Renaissance en de Barok toelichten. Omdat het bijzonder moeilijk is de vier hoofdcomponenten van de wandtapijtgeschiedenis (de bestaande tapijtreeksen en hun iconografisch programma, de manufacturen waar de wandtapijten zijn gecreëerd, de kunstenaars die de modellen maakten en de opdrachtgevers die de onderwerpen beïnvloedden) op een evenwichtige manier te bespreken, maakt de auteur een selectie. Als uitgangspunt kiest hij, zoals in het woord vooraf wordt gestipuleerd, voor de bekendste reeksen, die nog zo volledig mogelijk zijn bewaard en over een min of meer achterhaalbare pedigree beschikken. Hij legt het accent op het artistieke aspect van de wandtapijten en de relatie met contemporaine kunstuitingen en kunstenaars, bespreekt een aantal reeksen in detail, maar behandelt de geschiedenis van de verschillende weefcentra en manufacturen slechts sporadisch. Voor een grondigere analyse verwijst hij naar de catalogus achterin de publicatie. Ook de uitgekiende bibliografie biedt de lezer een toegangspoort tot verdere lectuur en onderzoek.
Met zijn bijzonder bevattelijk en boeiend relaas van de geschiedenis van de Vlaamse wandtapijtkunst plaatst Guy Delmarcel zich in de lijn van bekende voorgangers, onder wie Roger A. d'Hulst (1960), die allen op hun manier geprobeerd hebben om een moeilijk te ontsluiten kunsttak dichter bij het publiek te brengen. Eigenzinnig, maar met een duidelijk einddoel voor ogen en getuigend van de recentste inzichten, is Het Vlaamse wandtapijt van de 15de tot de 18de eeuw een meesterwerk in zijn genre. [Brigitte Dekeyzer]
Hillie Smit
Overzichtsgeschiedenis van de wandtapijtkunst in de Zuidelijke Nederlanden van de Middeleeuwen tot ca. 1800, door de belangrijkste huidige specialist op dit gebied, met verwerking van de meest recente inzichten. Na een algemene inleiding over techniek, functie, handel en andere specifieke aspecten van deze monumentale kunstvorm bij uitstek, worden per stijlperiode de kenmerkende ontwikkelingen, kunstenaars, opdrachtgevers en productiecentra behandeld. Elk hoofdstuk wordt besloten met de volledige behandeling van enkele typerende nog bestaande series. Achterin een zeer nuttig overzicht van de meest vooraanstaande werkplaatsen en zwartwitfoto's van de bijbehorende stads- en weversmerken. Met literatuurverantwoording in noten, uitgebreide bibliografie en register. Zeer rijk geïllustreerd met prachtige, vaak zeer grote kleurenfoto's (ook van details en diverse voorbeelden uit Nederland). Uitmuntend, fraai, helder, uniek Nederlandstalig overzichtsboek, interessant voor specialisten, maar ook geschikt voor een breder, geïnteresseerd publiek.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.