Beschikbaarheid en plaats in de bibliotheek
ARhus - De Munt
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Cargo, 2022 |
VERDIEPING 3 : DUIZENDZINNEN : ROMANS : CRIM |
Besprekingen
Als je de kleur van een man moet aannemen
Dieuwertje Mertens
us/ug/20 a
Anna studeert aan het conservatorium in Londen. Met haar vriendin Laurie, die graag schrijver wil worden, huurt ze een armoedige kamer bij een hospita. Ze wil graag operazangeres worden en doet noodgedwongen mee aan dure audities. Ze komt ternauwernood rond en heeft een bijbaantje als jazzzangeres in een hotelbar.
Daar ontmoet ze de knappe bankier Max, die zegt net te zijn gescheiden. Ze wordt verliefd op hem en ze krijgen een verhouding. Hij fêteert haar op dure etentjes, maar schuift haar na verloop van tijd ook envelopjes met geld toe. Over zijn privéleven weet ze weinig. Max is vooral geprivilegieerd en geheimzinnig, wat op den duur synoniem is voor 'saai en van bordkarton'.
Inderdaad: debuut Een heel gewoon leven van de Britse Imogen Crimp (1989) bevat alle ingrediënten van een voorspelbaar liefdesromannetje en het vergt het nodige doorzettingsvermogen om je door al die clichés heen te worstelen (de uitvoerige omschrijvingen van haar armoedige appartement mét spruitjeslucht, de langdradige semidiepzinnige dialogen).
Maar er is nog een ander verhaal dat Crimp wil vertellen: Anna en Laurie zijn eigentijdse jonge vrouwen voor wie zelfstandigheid het hoogste goed is. Met hun leeftijdsgenoten praten ze vaak over machtsverhoudingen en seksisme, maar hun feminisme wordt vooral in woorden beleden: Laurie laat haar avondjes uit bekostigen door mannen aan de bar en Anna ziet zich met tegenzin gedwongen om bij Max aan te kloppen voor geld om een auditie en de bijbehorende reis te kunnen betalen.
De operarollen die Anna speelt zijn natuurlijk een spiegel voor haar leven: zo oefent ze de rol van Rusalka, de waternimf die haar stem offert voor haar prins. En Manon van Jules Massenet, die omwille van geld domme keuzes maakt. Wie geld heeft, heeft de macht. Anna en Laurie zijn simpelweg te weinig geprivilegieerd om zich hun feminisme te kunnen veroorloven.
Dat is het ware verhaal. Jammer dat het liefdesverhaal dat we kunnen uitspellen zoveel aandacht vraagt. De oorspronkelijke titel van de roman is A Very Nice Girl. Dat dekt de lading beter. Ergens merkt Anna op: 'Je hoefde mij maar naast een man te zetten en ik nam zijn kleur aan.' Treffend. Een interessante gedachte om verder te verkennen.
Bookarang
Een roman over een jonge vrouw die operazangeres wil worden, maar te maken krijgt met de concurrentie van haar medestudenten en een benarde financiële situatie. Anna moet zich overdag meten met studeren die een betere uitgangspositie hebben dan zij, en zingt ’s avonds in een hotelbar om de huur te kunnen betalen. Totdat ze Max ontmoet, een succesvolle veertiger die veel van haar problemen kan wegnemen. Maar hij is ook veeleisend en er ontwikkeld zich een machtsspel tussen de twee. Anna moet keuzes maken met verstrekkende gevolgen. Het verhaal is prettig leesbare en persoonlijke stijl geschreven. Met vaart en lichtheid geschreven. Imogen Crimp (1989) studeerde moderne literatuur in Londen. Na haar studie volgde ze aan het conservatorium enige tijd de opleiding voor operazangers. Crimp woont en werkt in Londen. ‘Een heel gewoon leven’ is haar debuut.
Suggesties
Krijg een e-mail wanneer dit item beschikbaar is
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.