Chef-kok in IG Auschwitz : de geschiedenis van Willy Van Paemel en IG Farben
Annie Van Paemel (Auteur), Dirk Verhofstadt (Auteur)
Beschikbaarheid en plaats in de bibliotheek
ARhus - De Munt
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Houtekiet, 2021 |
VERDIEPING 4 : BLAUWE TOREN : GESCHIEDENIS : 928.8 VANP |
Besprekingen
Professor media en ethiek Dirk Verhofstadt probeert het steeds grondig te doen. Hij schreef het oorlogsverhaal …
Peter Jacobs
2/ei/08 m
Professor media en ethiek Dirk Verhofstadt probeert het steeds grondig te doen. Hij schreef het oorlogsverhaal van Willy Van Paemel op vraag van en met diens dochter Annie, die pas onlangs inzag hoe interessant de liefdesbrieven waren die 'verpakt in zijdepapier met een strikje errond' in haar kleerkast lagen.
Verhofstadt was de vroedvrouw voor een ongewoon levensverhaal dat schijnt te passen in het rijtje van intrigerende titels als Kleermaker in Auschwitz (dat hij samen met David Van Turnhout schreef), De tatoeëerder van Auschwitz, De apotheker van, fotograaf, celliste, bibliothecaresse, rechter, vioolbouwer…. Er is één belangrijk verschil: die verhalen spelen zich af in het beruchte concentratiekamp. Willy Van Paemel van Pension Jules César in Blankenberge kwam als dwangarbeider ('verplicht tewerkgestelde') in 1942 terecht in het naburige werkkamp, waar het chemiebedrijf IG Farben een fabriek bouwde om synthetische olie en rubber te produceren. Daar zaten niet alleen Joden, maar ook krijgsgevangenen en dwangarbeiders. Van Paemel had het 'geluk' er chef-kok te kunnen zijn. Zijn geliefde kwam hem achterna.
Enig euvel in dit bijzondere relaas: Verhofstadt beschrijft echt uitgebreid de context, zelfs voor de Eerste Wereldoorlog. Maar dat heeft ook zijn goede kant: we komen heel wat te weten over de bedrijven die zich in de nazi-oorlogsmachine hebben ingeschakeld. Dit boek is meer dan Van Paemels oorlogsverhaal.
De schrijvers willen ons vooral een boodschap meegeven. Ze verhelen niet dat ze zich vandaag zorgen maken. Annie begrijpt nu waar de humanistische levenshouding van haar ouders vandaan komt. 'We leerden dat verworven rechten en vrijheden geen vanzelfsprekendheid zijn en dat we altijd waakzaam moeten blijven, zeker als autoritaire stromingen in de samenleving opgang maken.
Houtekiet, 318 blz., 24,99 €.
J. Jabaaij
Weinig mensen weten dat er in de Tweede Wereldoorlog drie kampen waren met de naam Auschwitz. Er was het basiskamp Auschwitz I en het vernietigingskamp II-Birkenau. Het derde Auschwitz, genaamd III-Monowitz, werd mede gebouwd door het grote chemieconcern IG Farben dat onder andere het gifgas Zyklon B produceerde en medische experimenten uitvoerde op joodse gevangenen. De Vlaming Willy Van Paemel werd als chef-kok tewerkgesteld in het derde Auschwitz-kamp en correspondeerde met zijn toekomstige vrouw Yvonne Schollen. Gedurende hun latere leven spraken zij weinig over de periode in het kamp. (In dit kamp verbleven ook Primo Levi en Elie Wiesel die het veel slechter hadden dan Willy Van Paemel). Hun dochter Annie Van Paemel hoorde weleens verhalen en vond na de dood van haar ouders een pak brieven uit de oorlog. Samen met auteur Dirk Verhofstadt, die al eerder schreef over gebeurtenissen in de Tweede Wereldoorlog, ging ze op zoek naar meer informatie en ze wisten ze heel veel over die periode boven water te halen. Het is een lijvig en zeer gedetailleerd verslag geworden met veel zwart-witfoto's en documentatie. Alhoewel het leven in dit kamp wat vrijer was, blijft het een bizar en aangrijpend verhaal. Helder en boeiend geschreven.
Suggesties
Krijg een e-mail wanneer dit item beschikbaar is
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.