Het zwarte poppetje
Karel De Sadeleer
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Het balanseer, 2020 |
VERDIEPING 3 : DUIZENDZINNEN : ROMANS : DESA |
Marnix Verplancke
em/ec/02 d
Ja, de Mahmoed Abbas die in Karel De Sadeleers debuutroman Messentrekkers de Gentse straten onveilig maakt op zijn paarse damesfiets, is wel degelijk díé Mahmoed Abbas, de president van de Palestijnse Autoriteit. Vanaf het terras van een café ziet de Zwitsers-Palestijnse verteller Ali hem zowat dagelijks voorbijkomen, waarbij hij de ene keer een meisje ondersteboven rijdt, om niet veel later zelf dat lot te ondergaan – het slachtoffer van een Turk op een elektrische fiets.
Ali houdt van meisjes en fantaseert over hun spleetje, over de ‘vijf megaton zwarte krullen’ in het slipje van het jonge ding dat in de groenteafdeling witloof staat te bepotelen net zo goed als over het ‘met gietijzeren krulletjes versierde en met gepolijst berkenhout ingelegde paarlendoosje’ van een aan de Wiener Sezession verslingerde Vlaamse studente. Hij fantaseert er niet alleen over, hij doet ons er ook in geuren en kleuren kond van, net als van zijn zoektocht naar de reden waarom zijn vader, toen die in Genève het graf van Jorge Luis Borges aan het graven was, verwond werd met een scheermes. ‘Wees niet bevreesd’, wilde de naar Zwitserland uitgeweken Argentijnse auteur op zijn grafsteen, maar is dat wel zo makkelijk?
De Sadeleer schrijft als een Hamas-strijder die omsingeld is door twintig leden van de Mossad en zich een weg naar buiten moet zien te vechten. In lange bezwerende zinnen propvol ongewone en verrassende beelden laat hij je achterover slaan van verwondering, waarna je even later weer opveert van het lachen. Grandioos is bijvoorbeeld de scène waarin Ali betrapt wordt bij het scheren van het moesje van een meisje. Haar vriendje kan daar niet mee lachen, waarna laatstgenoemde overgaat tot een geleidelijk aan gruwelijker wordende marteling van de Zwitserse Palestijn. Wat volgt, is een tien pagina’s lange, volstrekt onnavolgbare stream of consciousness die eindigt in een pool of unconsciousness, waarna Ali’s maat hem van de straat raapt en nuchter opmerkt dat het menselijke lichaam toch een verbijsterend elastisch ding is. Misschien net iets te lang om een meesterwerk genoemd te kunnen worden, maar Messentrekkers is zonder enige twijfel een van de beste debuten van het jaar.
****
Het Balanseer, 431 blz., € 24,50.
Annemiek Buijs
Debuutroman van de Vlaamse schrijver De Sadeleer (1981) die proza, poëzie en essays over kunst publiceert. Na lang in het buitenland geleefd te hebben woont hij nu in Gent. Hoofdpersoon is Ali, een Zwitserse Palestijn, die verslag doet over zijn paranoïde leven dat bestaat uit cafébezoek, dronken zijn en over meisjes en hun spleetjes fantaseren. Locatie is het terras van een Gents café waar het draait om de absurdistische vraag: wat doet Mahmoed Abbas in Gent? Tussen de regels is de pijn van ontwortelde en gespleten moslimfamilies die in Europa als messentrekkers worden gezien voelbaar. Nachtmerrieachtige scheldkanonnade over migratie, herinnering en identiteit. De ellenlange zinnen, de vele personages en dito wisselende locaties en landen maken dit tot een onsamenhangend verhaal. Hier en daar virtuoos geschreven maar moeilijk leesbaar. Frivole levensroman vol dronkenmanspraat, een schelmenroman over meisjes, komieke paranoia of absurdistisch proza van een alcoholist?
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.