The color purple
Alice Walker
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Niet beschikbaar |
De Geus, © 2020 |
VERDIEPING 3 : DUIZENDZINNEN : ROMANS : WALK |
2 exemplaren
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
In de Knipscheer, 2000 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : WALK |
Magazijn |
Muntinga, 1996 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : WALK |
Redactie
Op 14-jarige leeftijd heeft Cecile, een jonge zwarte vrouw in het zuiden van de Verenigde Staten, al twee kinderen van haar stiefvader gekregen en wordt zij door hem gedwongen te trouwen met een weduwnaar met vier kinderen. Behalve haar zuster Nettie, die al snel wordt weggestuurd, luistert niemand naar haar. Daarom schrijft zij brieven aan God om haar hart te luchten. Pas veel later wordt enig geluk haar deel als zij een verhouding met een vrouw begint en zij uiteindelijk haar zus terugvindt. Dit prachtige boek beschrijft uiterst subtiel en met veel humor hoe een vrouw die aanvankelijk door iedereen wordt gebruikt en uitgebuit haar eigen weg vindt en toch mild blijft. De mildheid waarmee alle personen worden geobserveerd en de treffende beschrijvingen van mensen en situaties maken dit boek heel bijzonder. De verfilming door Spielberg met Whoopi Goldberg en Oprah Winfrey had veel succes.
Julie Phillips
rt/aa/06 m
Het huwelijk onder de lockdown lijkt de omgekeerde wet van Tolstoj te volgen: alle ongelukkige gezinnen lijken nu op elkaar. Ik merk het bij het chatten met vriendinnen: onze individuele klachten en spanningen zijn de laatste tijd teruggebracht tot een saaie, chagrijnige lusteloosheid. Elke relatie verdort in dezelfde droogte.
Ook de huwelijken in De kleur paars (1982) moeten het allemaal doen met dezelfde steenachtige bodem. Alice Walkers roman speelt zich af aan het begin van de 20ste eeuw in het Amerikaanse Zuiden, waar segregatie, armoede en onwetendheid iedereen ongelukkig maken, of gemeen, of beide. De ik-figuur, Celie, is eerst een machteloos meisje: als tiener verkracht door een familielid, haar twee kinderen afgenomen, vervolgens uitgehuwelijkt aan een man die haar mishandelt. Uit verzet weigert ze zijn naam te noemen, alsof hij een soort Lord Voldemort is. In de brieven aan God, die als haar dagboek dienen, noemt ze hem 'Mr._____'.
Het sterke van Walkers roman is dat de personages weigeren hun lot - een ongelukkig huwelijk voortkomend uit geldgebrek en raciale onderdrukking - te aanvaarden. Walker bewonderde Albert Camus, die vond dat, hoe benard je positie ook, je nog altijd de keus hebt om de strijd aan te gaan met het leven.
Langzaam neemt Celie steeds meer verantwoordelijkheid voor zichzelf, en tegelijk durft ze toe te geven aan haar nieuwsgierigheid. Zijn mannen wel sterker dan vrouwen? Hoe kan ik genieten van seks? Hoe ziet God eruit?
Celie krijgt hierbij hulp uit onverwachte hoek, van Shug Avery, blueszangeres en de ware geliefde van Mr._____. Als Shug komt logeren, staat zij erop dat Mr.______ Celie beter behandelt, en op een gegeven moment slaat er een vonk over: de twee vrouwen worden verliefd op elkaar.
Dit klinkt onwaarschijnlijk, maar Walker zei deze driehoeksverhouding gebaseerd te hebben op een liefdesgeschiedenis uit haar eigen familie: de tweede vrouw van haar grootvader sloot een vriendschap met zijn minnares. Door Shugs liefde bloeit Celie op, en als ze beiden ontdekken dat Mr._____ jarenlang brieven van Celies zus achtergehouden heeft, besluit Celie, met hulp van Shug, hem te verlaten.
"Over me lijk", zegt Mr._____ .
"'t Wordt tijd dat ik bij je wegga, de wereld in", antwoordt Celie. "En jouw lijk is nou net het opstapje dat ik nodig heb."
Dit klinkt als een typisch vrouwenemancipatieverhaal, maar deze eigenzinnige - en, merk ik bij herlezing, allerminst gedateerde - klassieker verloopt niet volgens het bekende stramien.
Nadat Celie is weggegaan, betert Mr._____ zijn leven. Aan het einde van het boek trekt ze weer bij hem in. Ze noemt hem bij zijn echte naam, Albert, ze zitten 's avonds gezellig bij elkaar, en hoewel ze allebei verlangen naar Shug, zijn ze niet ontevreden.
Inderdaad, Tolstoj op z'n kop: dit gezin is gelukkig op zijn eigen manier, hoe ongewoon ook. Wellicht lastig haalbaar in tijden van corona, maar fijn om over te lezen, zo'n huwelijk als (zelf)ontdekkingsreis. Op het laatst merkt Celie op: "We moeten allemaal ergens beginnen als we 't beter willen doen, en ons eigen ik is 't dichtste bij".
"Toen sloeg die ouwe schurk ze armen om me heen en zo stond-ie heel stil met me op de waranda. Na 'n poosje liet ik me stijf geworden nek tegen ze schouder rusten. Daar staan we dan, dacht ik, twee ouwe dwazen door de liefde vergeten, die mekaar onder de sterrenhemel gezelschap houden."
Vert. Irma van Dam De Geus; 320 blz. €21,50.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.