De leeuw en het vogeltje
Marianne Dubuc
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Em. Querido's Uitgeverij, 2019 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : KLEUTER : GEVOELENS - GEDRAG
Vriendschap |
Inger Bos
Mevrouw Das wandelt wekelijks naar de top van een berg. Ze geniet van de omgeving en helpt de dieren die ze tegenkomt. Op een dag neemt ze de jonge poes Kiki op sleeptouw. Zal Kiki ook alleen de berg op gaan wanneer mevrouw Das te oud wordt? Prentenboekenmaker Marianne Dubuc heeft al eerder prachtige verhalen gemaakt over vriendschap, zoals ‘De leeuw en het vogeltje’*. Ook nu laat ze de warme band tussen mevrouw Das en Kiki zien: mevrouw Das regelt een goede wandelstok, waarschuwt voor gevaarlijke plekken en last op tijd pauzes in. Onderweg beantwoordt ze al Kiki’s vragen, geeft wijze levenslessen en leert Kiki wat ze weet over de berg. En ook in dit verhaal is er de vanzelfsprekendheid waarmee de tijd voorbijgaat en situaties veranderen: mevrouw Das wordt ouder; de rollen tussen haar en Kiki draaien om. De aandacht die ze hebben voor elkaar en voor hun omgeving is hartverwarmend. Toch wordt het nergens zoetsappig: Dubuc vertelt zonder cynisme, zonder te betuttelen en met een vleugje humor. Die humor zit ook in de tekeningen: de schildpad op zijn rug, het uitgestoken tongetje van Kiki bij het jonge vogeltje. De mimiek van de personages is zeer sprekend. En steeds is daar het wandelpad, elke keer hetzelfde en toch weer anders. Vanaf ca. 4 jaar.
Hedwige Buys
us/ug/27 a
Elke zondag beklimt mevrouw Das in haar eentje de berg ‘Het Suikerbrood’. In haar hand heeft ze de ideale wandelstok. Hij is veerkrachtig, heeft de juiste lengte en is zacht voor haar pootjes. Tijdens deze wandeling heeft ze oog voor de natuur om haar heen en groet ze de dieren die ze er kruist. Wanneer ze op een van deze tochten een schuchter katje Kiki ontmoet, nodigt ze het uit om mee te wandelen. Langzaamaan geeft ze Kiki de geheimen van de berg door. Ook al zou je wensen dat dit eeuwig zo kon doorgaan, toch komt er het moment waarop de tocht voor mevrouw Das te vermoeiend wordt. Vanaf dan brengt Kiki verslag uit en geleidelijk wordt de berg van mevrouw Das de berg van Kiki. Kiki zet de wandelingen verder en nodigt het schuchtere konijntje, dat op de vorige bladzijde verscholen achter de struiken toekeek, uit om haar te vergezellen. Wie terugbladert, zal op een van de eerste bladzijden, nog voor ze door mevrouw Das wordt aangesproken, Kiki’s waakzame oortjes achter een struik herkennen. Zo lijkt het alsof de geschiedenis zich herhaalt.
Zoals in haar eerder geprezen boek ‘De Leeuw en het vogeltje’ staan hier de vriendschap die generaties overstijgt en de vanzelfsprekendheid waarmee de tijd verloopt centraal. Ook nu slaagt Marianne Dubuc erin om met een minimum aan woorden en ogenschijnlijk eenvoudige illustraties, een diepgaand gelaagd verhaal te vertellen. Subtiel, gevoelig, maar ook humoristisch. Wanneer Kiki een muis vangt zijn twee woorden van mevrouw Das — namelijk ‘Dag Tim’ — voldoende om Kiki’s gedachten te keren. Datzelfde effect herhaalt zich in het beeld waarin Kiki haar lippen likt maar mevrouw Das zonder woorden een gevallen vogeltje weer in haar nestje legt.
Boven op de berg richt zich tot een breed publiek, het laat zich moeiteloos voorlezen en nodigt ongedwongen uit tot genieten, nadenken en misschien ook wel koesteren.
Hedwige Buys
us/ug/27 a
Elke zondag beklimt mevrouw Das in haar eentje de berg ‘Het Suikerbrood’. In haar hand heeft ze de ideale wandelstok. Hij is veerkrachtig, heeft de juiste lengte en is zacht voor haar pootjes. Tijdens deze wandeling heeft ze oog voor de natuur om haar heen en groet ze de dieren die ze er kruist. Wanneer ze op een van deze tochten een schuchter katje Kiki ontmoet, nodigt ze het uit om mee te wandelen. Langzaamaan geeft ze Kiki de geheimen van de berg door. Ook al zou je wensen dat dit eeuwig zo kon doorgaan, toch komt er het moment waarop de tocht voor mevrouw Das te vermoeiend wordt. Vanaf dan brengt Kiki verslag uit en geleidelijk wordt de berg van mevrouw Das de berg van Kiki. Kiki zet de wandelingen verder en nodigt het schuchtere konijntje, dat op de vorige bladzijde verscholen achter de struiken toekeek, uit om haar te vergezellen. Wie terugbladert, zal op een van de eerste bladzijden, nog voor ze door mevrouw Das wordt aangesproken, Kiki’s waakzame oortjes achter een struik herkennen. Zo lijkt het alsof de geschiedenis zich herhaalt.
Zoals in haar eerder geprezen boek ‘De Leeuw en het vogeltje’ staan hier de vriendschap die generaties overstijgt en de vanzelfsprekendheid waarmee de tijd verloopt centraal. Ook nu slaagt Marianne Dubuc erin om met een minimum aan woorden en ogenschijnlijk eenvoudige illustraties, een diepgaand gelaagd verhaal te vertellen. Subtiel, gevoelig, maar ook humoristisch. Wanneer Kiki een muis vangt zijn twee woorden van mevrouw Das — namelijk ‘Dag Tim’ — voldoende om Kiki’s gedachten te keren. Datzelfde effect herhaalt zich in het beeld waarin Kiki haar lippen likt maar mevrouw Das zonder woorden een gevallen vogeltje weer in haar nestje legt.
Boven op de berg richt zich tot een breed publiek, het laat zich moeiteloos voorlezen en nodigt ongedwongen uit tot genieten, nadenken en misschien ook wel koesteren.
Hedwige Buys
us/ug/27 a
Elke zondag beklimt mevrouw Das in haar eentje de berg ‘Het Suikerbrood’. In haar hand heeft ze de ideale wandelstok. Hij is veerkrachtig, heeft de juiste lengte en is zacht voor haar pootjes. Tijdens deze wandeling heeft ze oog voor de natuur om haar heen en groet ze de dieren die ze er kruist. Wanneer ze op een van deze tochten een schuchter katje Kiki ontmoet, nodigt ze het uit om mee te wandelen. Langzaamaan geeft ze Kiki de geheimen van de berg door. Ook al zou je wensen dat dit eeuwig zo kon doorgaan, toch komt er het moment waarop de tocht voor mevrouw Das te vermoeiend wordt. Vanaf dan brengt Kiki verslag uit en geleidelijk wordt de berg van mevrouw Das de berg van Kiki. Kiki zet de wandelingen verder en nodigt het schuchtere konijntje, dat op de vorige bladzijde verscholen achter de struiken toekeek, uit om haar te vergezellen. Wie terugbladert, zal op een van de eerste bladzijden, nog voor ze door mevrouw Das wordt aangesproken, Kiki’s waakzame oortjes achter een struik herkennen. Zo lijkt het alsof de geschiedenis zich herhaalt.
Zoals in haar eerder geprezen boek ‘De Leeuw en het vogeltje’ staan hier de vriendschap die generaties overstijgt en de vanzelfsprekendheid waarmee de tijd verloopt centraal. Ook nu slaagt Marianne Dubuc erin om met een minimum aan woorden en ogenschijnlijk eenvoudige illustraties, een diepgaand gelaagd verhaal te vertellen. Subtiel, gevoelig, maar ook humoristisch. Wanneer Kiki een muis vangt zijn twee woorden van mevrouw Das — namelijk ‘Dag Tim’ — voldoende om Kiki’s gedachten te keren. Datzelfde effect herhaalt zich in het beeld waarin Kiki haar lippen likt maar mevrouw Das zonder woorden een gevallen vogeltje weer in haar nestje legt.
Boven op de berg richt zich tot een breed publiek, het laat zich moeiteloos voorlezen en nodigt ongedwongen uit tot genieten, nadenken en misschien ook wel koesteren.
Hedwige Buys
us/ug/27 a
Elke zondag beklimt mevrouw Das in haar eentje de berg ‘Het Suikerbrood’. In haar hand heeft ze de ideale wandelstok. Hij is veerkrachtig, heeft de juiste lengte en is zacht voor haar pootjes. Tijdens deze wandeling heeft ze oog voor de natuur om haar heen en groet ze de dieren die ze er kruist. Wanneer ze op een van deze tochten een schuchter katje Kiki ontmoet, nodigt ze het uit om mee te wandelen. Langzaamaan geeft ze Kiki de geheimen van de berg door. Ook al zou je wensen dat dit eeuwig zo kon doorgaan, toch komt er het moment waarop de tocht voor mevrouw Das te vermoeiend wordt. Vanaf dan brengt Kiki verslag uit en geleidelijk wordt de berg van mevrouw Das de berg van Kiki. Kiki zet de wandelingen verder en nodigt het schuchtere konijntje, dat op de vorige bladzijde verscholen achter de struiken toekeek, uit om haar te vergezellen. Wie terugbladert, zal op een van de eerste bladzijden, nog voor ze door mevrouw Das wordt aangesproken, Kiki’s waakzame oortjes achter een struik herkennen. Zo lijkt het alsof de geschiedenis zich herhaalt.
Zoals in haar eerder geprezen boek ‘De Leeuw en het vogeltje’ staan hier de vriendschap die generaties overstijgt en de vanzelfsprekendheid waarmee de tijd verloopt centraal. Ook nu slaagt Marianne Dubuc erin om met een minimum aan woorden en ogenschijnlijk eenvoudige illustraties, een diepgaand gelaagd verhaal te vertellen. Subtiel, gevoelig, maar ook humoristisch. Wanneer Kiki een muis vangt zijn twee woorden van mevrouw Das — namelijk ‘Dag Tim’ — voldoende om Kiki’s gedachten te keren. Datzelfde effect herhaalt zich in het beeld waarin Kiki haar lippen likt maar mevrouw Das zonder woorden een gevallen vogeltje weer in haar nestje legt.
Boven op de berg richt zich tot een breed publiek, het laat zich moeiteloos voorlezen en nodigt ongedwongen uit tot genieten, nadenken en misschien ook wel koesteren.
Hedwige Buys
us/ug/27 a
Elke zondag beklimt mevrouw Das in haar eentje de berg ‘Het Suikerbrood’. In haar hand heeft ze de ideale wandelstok. Hij is veerkrachtig, heeft de juiste lengte en is zacht voor haar pootjes. Tijdens deze wandeling heeft ze oog voor de natuur om haar heen en groet ze de dieren die ze er kruist. Wanneer ze op een van deze tochten een schuchter katje Kiki ontmoet, nodigt ze het uit om mee te wandelen. Langzaamaan geeft ze Kiki de geheimen van de berg door. Ook al zou je wensen dat dit eeuwig zo kon doorgaan, toch komt er het moment waarop de tocht voor mevrouw Das te vermoeiend wordt. Vanaf dan brengt Kiki verslag uit en geleidelijk wordt de berg van mevrouw Das de berg van Kiki. Kiki zet de wandelingen verder en nodigt het schuchtere konijntje, dat op de vorige bladzijde verscholen achter de struiken toekeek, uit om haar te vergezellen. Wie terugbladert, zal op een van de eerste bladzijden, nog voor ze door mevrouw Das wordt aangesproken, Kiki’s waakzame oortjes achter een struik herkennen. Zo lijkt het alsof de geschiedenis zich herhaalt.
Zoals in haar eerder geprezen boek ‘De Leeuw en het vogeltje’ staan hier de vriendschap die generaties overstijgt en de vanzelfsprekendheid waarmee de tijd verloopt centraal. Ook nu slaagt Marianne Dubuc erin om met een minimum aan woorden en ogenschijnlijk eenvoudige illustraties, een diepgaand gelaagd verhaal te vertellen. Subtiel, gevoelig, maar ook humoristisch. Wanneer Kiki een muis vangt zijn twee woorden van mevrouw Das — namelijk ‘Dag Tim’ — voldoende om Kiki’s gedachten te keren. Datzelfde effect herhaalt zich in het beeld waarin Kiki haar lippen likt maar mevrouw Das zonder woorden een gevallen vogeltje weer in haar nestje legt.
Boven op de berg richt zich tot een breed publiek, het laat zich moeiteloos voorlezen en nodigt ongedwongen uit tot genieten, nadenken en misschien ook wel koesteren.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.