Hees : gedichten
Maarten Goethals
Maarten Goethals (Auteur), Toon Delanote (Illustrator)
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Uitgeleend
|
Uitgeverij Vrijdag, 2018 |
VERDIEPING 3 : DUIZENDZINNEN : ROMANS : GOET |
Marnix Verplancke
em/ec/05 d
Vier maanden al heeft de verteller uit Maarten Goethals’ debuutroman De fragmenten zijn geliefde Eline niet meer gezien. Ze wilde een vaste relatie, stelde een ultimatum en vertrok. Hij kon haar niet trouw zijn, omdat dat kiezen zou betekenen, en daar was hij niet klaar voor. Meer zelfs, daar was hij doodsbang van, hij, de man die niets als vanzelfsprekend kan aannemen en alles filosofisch moet ondervragen. Veel verder dan de methodische twijfel raakt hij nooit.
En dan sterft dus de koningin, een vrouw die iets weg heeft van Fabiola – het boek refereert aan haar Willem Tell-gebaar met de groene appel op de nationale feestdag – maar het ook weer niet is. Zij is immers zelf de koningin, geen aangetrouwde familie, de vijfde op rij trouwens. En waar haar ‘voormoeders’ er nog in geslaagd waren een nakomelinge voort te brengen, heeft zij gefaald. De monarchie lijkt met haar dood te zullen stoppen. Er zijn geen erfgenamen, en het land denkt liefst niet al te hard na over wat iedereen kent als ‘de kwestie’.
Maarten Goethals, die vier jaar geleden debuteerde met de dichtbundel Hees , beschrijft zeven dagen uit het leven van zijn hoofdpersoon, van het moment dat hij de dood van de koningin verneemt tot de dag dat Eline hem weer opbelt. Het zijn zeven dagen vol existentiële angsten en vooral heel veel geruk want, zoals de jongeman in een vlaag van onthullende zelfbespiegeling zegt: ‘Ik voel me bij tijd en wijle een rubberboom. Mijn piemel? Een kerf in mijn bast met daaronder een potje om het spul op te vangen – ik voel me worden leeggezogen.’ Porno, geweldvideo’s en het koningshuis zijn de laatste grote verhalen die ons nog resten, vindt hij, en een van de drie staat dus op instorten.
De fragmenten , een titel die allicht niet alleen naar de zeven dagboekpassages verwijst waaruit het boek bestaat, maar ook naar de geestelijke toestand van de verteller, weet echter niet helemaal te overtuigen. Goethals’ verteller is zo afgestompt en in zichzelf gekeerd dat hij nog amper aan leven toekomt, wat een verpletterend gewicht legt op de lezer. Als portret van een hedendaagse existentiële solipsist is De fragmenten dus zeker geslaagd, maar of het ook een boek is dat tot het einde blijft boeien is een andere kwestie.
***
Vrijdag, 182 p., € 18,95.
Peter Bosma
De hoofdpersoon is een jonge journalist die zijn gedachtestroom noteert gedurende zeven vakantiedagen. Hij observeert de maatschappelijke actualiteit en de details van zijn dagelijks leven, vermengd met herinneringen en bekentenissen. Zijn dagboek is een opeenstapeling van fragmenten. De setting is een fictief land, maar de stad waar hij woont, heeft veel overeenkomsten met Brussel. Op de eerste dag van zijn aantekeningen maakt hij het overlijden van de oude koningin mee, bij gebrek aan troonopvolgers volgt op de zevende dag de overgang naar een republiek. De gedachtestroom omvat ook zijn jeugdherinneringen, onder andere aan zijn grootvader die oud-militair was. De recente breuk met zijn geliefde Eline domineert echter zijn gedachten. Hij heeft veel woorden nodig om dit liefdesverdriet te verwerken. De illustraties van Toon Delanote brengen dit treffend in beeld: een tekening van een koppel vervaagd langzaam tot enkele lijnen. In zijn romandebuut geeft de Vlaamse schrijver Maarten Goethals (1985) overtuigend weer hoe iemands gedachten een woelige warboel kunnen zijn.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.